سورههایی که پیامبر را پیر کرد
۱۳۹۲/۰۴/۲۹
–
۱۱۶۶۰ بازدید
سه تاسوره که براپیامبرنازل شد که ازاین سوره ها بدنشان به لرزه افتاد؟
در پاسخ به نکاتی توجه کنید . 1. آنچه در رابطه با این موضوع در روایات مطرح است لرزیدن بدن نیست بلکه احساس ناراحتی و اندوه است که موجب پیری زود رس انسان می گردد . 2. در مورد رسول خدا ص در روایات بیان شده که برخی سوره ها موجب پیری ایشان شد و خودشان تصریح کردند که این سوره ها مرا پیر کردند .
3. در روایات زیر آمده: «قیل یا رسول الله لقد أسرع إلیک الشیب ؟ قال: شیبتنی سورة هود والواقعة والمرسلات وعم یتساءلون وإذا الشمس کورت؛ (1) به رسول خدا عرض شد: چه زود پیر شدی؟ حضرت فرمود: سوره هود، واقعه، مرسلات، عم یتسائلون و اذا الشمس کورت مرا پیر کردند». «شیبتنی سورة هود وأخواتها : الواقعة، والقارعة، والحاقة، إذا الشمس کورت و سأل سائل؛ (2)سوره های هود، واقعه، قارعه، الحاقه، اذا الشمس کورت و سئل سائل مرا پیر کردند». «شیبتنی هود وأخواتها ، وما فعل بالأمم قبلی؛ (3)سوره هود و اخواتش و رفتاری که با امت های (سرکش و طاغی) قبل شد، مرا پیر کرد». «شیبتنی هود وأخواتها: ذکر یوم القیامة، وقصص الأمم؛ (4)سوره هود و اخواتش و یاد قیامت و قصه (تلخ) امت های قبل مرا پیر کرد». «شیبتنی هود وأخواتها الحاقة والواقعة وعم یتساءلون وهل أتاک حدیث الغاشیة؛ (5) سوره هود، الحاقه ف الواقعه، عمّ و هل اتاک حدیث الغاشیه مرا پیر کرد». بسیاری از مفسران گفته اند رسول خدا این کلام را فرمود. زیرا در سوره هود آمده: «فاستقم کما امرت و من تاب معک؛ (6) و به بعضی از علما نسبت داده شده که در خواب رسول خدا را دید و از ایشان پرسید: منظور شما از مرا سوره هود پیر کرد، چه بوده است؟ آیا به خاطر این بوده که در این سوره قصص انبیای قبل و هلاک امت ها آمده است؟ حضرت فرمود: نه، بلکه به خاطر این آیه: فاستقم کما امرت است». (6) علامه طباطبایی می نویسد: این که در این آیه خطاب متوجه شخص پیامبر شده، علاوه بر این که تشریف و رعایت احترام او هست، شدت و سنگینی بار او را هم می رساند و او را با هول خطاب و ترس مکالمه با مقام متعالی حق هم روبرو می کند و سنگینی این خطاب برای آن حضرت با سنگینی ای که به بقیه امت متوجه می شود، برابری می نماید و به همین جهت مفسران کلام پیامبر را که فرمود این سوره مرا پیر کرد، به خاطر وجود این آیه گرفته اند. (7) ایشان در بحث روایتی، روایتی را از درالمنثور نقل می کند که وقتی این آیه نازل شد، رسول خدا خطاب به مسلمانان فرمود: شمروا شمروا = آستین ها را بالا بزنید، آستین ها را بالا بزنید و بعد از آن، خندان دیده نشد. (8) صاحب ریاض السالکین هم گوید که این آیه با امر به استقامت، جمیع انواع تکلیف را در بر می گیرد. (9) امام به نقل از استادش (هم چنین بعض دیگر از عرفا) مطرح می کند که صرف امر به استقامت سبب پیری زودرس پیامبر نشده، زیرا امر به استقامت در سوره شوری هم آمده (10) ولی آنچه سبب این پیری گشت، این بود که ایشان به استقامت امت هم مأمور شد (و من تاب معک) و وظیفه استقامت امت وقتی به دوش ایشان واقع شد، او را پیر کرد. البته همان گونه که ملاحظه شد این که آیه فاستقم … یا ذیل آن (و من تاب معک) سبب پیری زودرس ایشان شده باشد، استنباط است و روایتی مبنی بر آن نداریم. اما در روایات سوره هود و سوره های دیگری که اخوات آن خوانده شده اند، سبب پیری زودرس معرفی گشته اند و در آن سوره ها آیه فاستقم.. و یا شبیه به آن نیست. بلکه قدر مشترک آنها انعکاس حالات قیامت و هول های آن می باشد و بنا بر آن روایات، این تهدیدهای کمر شکن در روح مبارک آن حضرت تاثیر شدید گذارده و ایشان را پیر کرده است. (11) با توجه به توضیحات بالا معلوم می شود منظور از سخت ترین و پرمشقت ترین آیه، آیه 112 سوره هود است. پی نوشت ها: 1. متقی هندی، کنز العمال، بیروت، مؤسسه الرساله، 1409 ق، ج 2، ص 313. 2. سیوطی، الجامع الصغیر، بیروت، دار الفکر، 1401 ق، ج 2، ص 82. 3. همان. 4. همان. 5. متقی هندی، همان. 6. اردبیلی، زبده البیان، تهران، مرتضویه،ص 168. 7. طباطبایی، المیزان، قم، انتشارات اسلامی، ج 11، ص 50. 8. همان، ص 66. 9. سید علی خان، ریاض السالکین، قم، انتشارات اسلامی، 1415 ق ، ج 3، ص 310. 10 شوری (42) آیه 15. 11. مکارم شیرازی ، الامثل ،ج 19 ، ص 286. طباطبایی، همان، ج 11،ص 66 .
3. در روایات زیر آمده: «قیل یا رسول الله لقد أسرع إلیک الشیب ؟ قال: شیبتنی سورة هود والواقعة والمرسلات وعم یتساءلون وإذا الشمس کورت؛ (1) به رسول خدا عرض شد: چه زود پیر شدی؟ حضرت فرمود: سوره هود، واقعه، مرسلات، عم یتسائلون و اذا الشمس کورت مرا پیر کردند». «شیبتنی سورة هود وأخواتها : الواقعة، والقارعة، والحاقة، إذا الشمس کورت و سأل سائل؛ (2)سوره های هود، واقعه، قارعه، الحاقه، اذا الشمس کورت و سئل سائل مرا پیر کردند». «شیبتنی هود وأخواتها ، وما فعل بالأمم قبلی؛ (3)سوره هود و اخواتش و رفتاری که با امت های (سرکش و طاغی) قبل شد، مرا پیر کرد». «شیبتنی هود وأخواتها: ذکر یوم القیامة، وقصص الأمم؛ (4)سوره هود و اخواتش و یاد قیامت و قصه (تلخ) امت های قبل مرا پیر کرد». «شیبتنی هود وأخواتها الحاقة والواقعة وعم یتساءلون وهل أتاک حدیث الغاشیة؛ (5) سوره هود، الحاقه ف الواقعه، عمّ و هل اتاک حدیث الغاشیه مرا پیر کرد». بسیاری از مفسران گفته اند رسول خدا این کلام را فرمود. زیرا در سوره هود آمده: «فاستقم کما امرت و من تاب معک؛ (6) و به بعضی از علما نسبت داده شده که در خواب رسول خدا را دید و از ایشان پرسید: منظور شما از مرا سوره هود پیر کرد، چه بوده است؟ آیا به خاطر این بوده که در این سوره قصص انبیای قبل و هلاک امت ها آمده است؟ حضرت فرمود: نه، بلکه به خاطر این آیه: فاستقم کما امرت است». (6) علامه طباطبایی می نویسد: این که در این آیه خطاب متوجه شخص پیامبر شده، علاوه بر این که تشریف و رعایت احترام او هست، شدت و سنگینی بار او را هم می رساند و او را با هول خطاب و ترس مکالمه با مقام متعالی حق هم روبرو می کند و سنگینی این خطاب برای آن حضرت با سنگینی ای که به بقیه امت متوجه می شود، برابری می نماید و به همین جهت مفسران کلام پیامبر را که فرمود این سوره مرا پیر کرد، به خاطر وجود این آیه گرفته اند. (7) ایشان در بحث روایتی، روایتی را از درالمنثور نقل می کند که وقتی این آیه نازل شد، رسول خدا خطاب به مسلمانان فرمود: شمروا شمروا = آستین ها را بالا بزنید، آستین ها را بالا بزنید و بعد از آن، خندان دیده نشد. (8) صاحب ریاض السالکین هم گوید که این آیه با امر به استقامت، جمیع انواع تکلیف را در بر می گیرد. (9) امام به نقل از استادش (هم چنین بعض دیگر از عرفا) مطرح می کند که صرف امر به استقامت سبب پیری زودرس پیامبر نشده، زیرا امر به استقامت در سوره شوری هم آمده (10) ولی آنچه سبب این پیری گشت، این بود که ایشان به استقامت امت هم مأمور شد (و من تاب معک) و وظیفه استقامت امت وقتی به دوش ایشان واقع شد، او را پیر کرد. البته همان گونه که ملاحظه شد این که آیه فاستقم … یا ذیل آن (و من تاب معک) سبب پیری زودرس ایشان شده باشد، استنباط است و روایتی مبنی بر آن نداریم. اما در روایات سوره هود و سوره های دیگری که اخوات آن خوانده شده اند، سبب پیری زودرس معرفی گشته اند و در آن سوره ها آیه فاستقم.. و یا شبیه به آن نیست. بلکه قدر مشترک آنها انعکاس حالات قیامت و هول های آن می باشد و بنا بر آن روایات، این تهدیدهای کمر شکن در روح مبارک آن حضرت تاثیر شدید گذارده و ایشان را پیر کرده است. (11) با توجه به توضیحات بالا معلوم می شود منظور از سخت ترین و پرمشقت ترین آیه، آیه 112 سوره هود است. پی نوشت ها: 1. متقی هندی، کنز العمال، بیروت، مؤسسه الرساله، 1409 ق، ج 2، ص 313. 2. سیوطی، الجامع الصغیر، بیروت، دار الفکر، 1401 ق، ج 2، ص 82. 3. همان. 4. همان. 5. متقی هندی، همان. 6. اردبیلی، زبده البیان، تهران، مرتضویه،ص 168. 7. طباطبایی، المیزان، قم، انتشارات اسلامی، ج 11، ص 50. 8. همان، ص 66. 9. سید علی خان، ریاض السالکین، قم، انتشارات اسلامی، 1415 ق ، ج 3، ص 310. 10 شوری (42) آیه 15. 11. مکارم شیرازی ، الامثل ،ج 19 ، ص 286. طباطبایی، همان، ج 11،ص 66 .