۱۳۹۵/۰۱/۱۴
–
۲۱۳۲ بازدید
آیا ۱۳ فروردین مبنای عقلانی دارد؟ و مراسم سیزده بدر درست است؟
به آن اشاره شده، بر مى گردد. به حالات اصحاب الرّس در تفاسیر اشاره شده، و در یکى
از شرح هاى نهج البلاغه نیز داستان مفصّل آن را چنین یافتم: دوازده شهر یا آبادى
بود، که هر شهر و آبادى به یکى از ماه هاى سال خورشیدى نامیده شده بود؛ آیین مردم
آن شهرها بت پرستى بود. درختان صنوبر را پرستش مى کردند. زیرا صنوبر منبع درآمد
خوبى براى آنها بود. روز اوّل سال، همه مردم از تمام دوازده شهر یا روستا در شهر
فروردین جمع مى شدند، و مراسم جشنى داشتند. فردا به شهر اردیبهشت مى رفتند، و در
آنجا مراسمى داشتند. روز سوم به آبادى خرداد مى رفتند ، تا به آبادى اسفند که مى
رسید، دوازده شهر تمام مى شد؛ روز سیزدهم دسته جمعى از آبادى ها خارج شده، به
بیابان ها مى رفتند، و مراسم سیزده و جشن و پایکوبى و آلودگى به انواع مفاسد را در
آنجا برگزار مى کردند. بنابراین سیزده بدر سنّتى بوده که از بت پرستان باقى مانده
است، همانطور که مراسم شب چهارشنبه سورى، که احترامى براى آتش قائل مى شوند، سنّتى
از آتش پرستان است. [1]
2- شهید استاد
مطهری در این زمینه می فرماید:« طبیعی است که هر ملتی دارای یک سلسله عقاید و افکار
مذهبی یا غیر مذهبی هست …مسلما ایرانیان نیز ناخود آگاه برخی عقاید خویش را با
صبغه اسلامی حفظ کردند متأسفانه پاره ای خرافات هم اکنون در میان برخی
ایرانیان وجود دارد از قبیل پریدن از روی آتش در چهارشنبه آخر سال و سوگند خوردن به
سوی ( نور ) چراغ که از بقایای ما قبل اسلام است . و این وظیفه اسلامی است که با
مقیاسهای اصولی اسلام عقاید پاک و خالص اسلامی را از کدورت اندیشه های جاهلی
همیشه دور نگاه دارند . [2]
«سحر و
جادوگرى به جاى شریعت تورات در میان بنى اسرائیل رائج و مورد توجه مردم گردید. در
دین مبین اسلام نیز به جاى فرمانهاى اصیل قرآن و گفتار اهل بیت علیهم السّلام
خرافات بسیارى در لباس دین متجلى شد و حتى رسومات بیجا، جاى حقایق را گرفت .یهودى
به جادو پناه مى برد، مسلمان روز سیزده بدر سبزه گره مى زند و یا در آخرین چهارشنبه
سال خورشیدى از روى آتش مى جهد و مى گوید زردى من از تو، سرخى تو از من. قرآن حق
دارد یهود را نکوهش کند ولى آیا ما هم، با آنکه بیشتر از یهود؛ از اسلام دور افتاده
ایم مورد نکوهش نیستیم.» [3]
«چون
اکثریت بشر جاهل اند و نوعا پى سؤال و تحقیق نمى روند وقتیکه چیزى میان مردم رسمیت
پیدا کرد مردم آنرا حقیقت میدانند باید بیدارشان کرد. مردمان بیشترى عقیده دارند
جهیدن از روى آتش در آخرین شب چهارشنبه سال در دفع نحوست اثر دارد، بیرون شدن در
روز سیزده بدر سبب خوشحالى در تمام ایّام سال است، دم روباه که راننده ها
بماشین مى زنند موجب کثرت مشترى است و ده ها نظیر اینها که اگر خداى نکرده قرآن از
محیط ما برود در مدت کمى ده ها معبودات باطله سر بر خواهند داشت عقیده بر جهیدن از
روى آتش نظیر عقیده بقدرت بت است.» [4]
در هر حال باید توجه داشت که گرفتار خرافات نشویم .
3-
سیزده بدر و ارتباط یهود وکشتن ایرانیها درزمان هخامنشیها: سیزده بدر روز جشن یهود
به مناسبت کشتار 500 هزار ایرانی جشن «پوریم» یکی از سنتهای قدیمی قوم یهود است که
در دهههای اخیر و پس از تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در سرزمینهای اشغالی، رنگ و بوی
متفاوتی به خود گرفته است. این به اصطلاح جشن که همزمان با سیزدهمین روز از سال
جدید خورشیدی برگزار میشود، در حقیقت جشن و پایکوبی بر خون دهها هزار نفر از مردم
ایران است که با توطئه و دسیسه دو یهودی نفوذی در دربار خشایارشاه کشته شدند.در
کتاب عهد عتیق درباره این داستان آمده است: «شاه ایران زمین که در پایان جشن ۱۸۰
روزه از باده نوشی بدمست شده بود، در هنگام بدمستی، شهبانو وشتی را میطلبد تا او
را به اغیار بنمایاند. ملکه از این دستور گستاخانه شاه سر باز میزند و شاه خشمگین،
او را از شهبانویی ساقط میکند و او را به دست جلاد می سپارد.یهودیان که در سراسر
ایران، نفوذ فراوان داشتند، جسارتشان به جایی رسیده بود که از دادن مالیات و خراج
استنکاف میکردند و این استنکاف موجب شده بود که «هامان» صدراعظم خشایارشاه علیه
آنان بشورد و آنان را در تنگنا قرار دهد و یا حتی دستور قتل برخی از آنان را صادر
کند، البته یهودیان در برخی کتابهای خود میگویند: مردخای که پیشوای دینی یهودیان
در عصر خشایارشاه بوده، وقتی حاضر به تعظیم در مقابل هامان نمیشود، او و اتباعش
مورد غضبهامان قرار گرفته و تهدید به مرگ میشوند. یهودیان که به صورت غیررسمی در
دربار شاه نفوذ داشتند، چاره میاندیشند و از این فرصت استفاده کرده و دخترکی یهودی
به نام «اِستِر» را به عنوان ملکه و شهبانوی کشور به پادشاه معرفی میکنند و به او
نیز توصیه می کنند که یهودی بودن خود را پنهان کند.فاحشهگری حلال در یهودیتدر سال
۲۰۱۰ یک خاخام یهودی در اسرائیل با اشاره به واقعه پوریم و استر، اعلام کرد جاسوسان
زن سازمان موساد مجاز به انجام هر گونه عمل جنسی با دشمنان برای انجام ماموریت خود
هستند؛ همانگونه که استر هویت یهودی خود را پنهان کرد و با یک دشمن ایرانی یعنی
اخشورش (خشایارشاه) ازدواج کرد و با این کار ملت یهود را نجات داد. این مورد یکی از
موفق ترین عملیات نفوذ زنان جاسوس یهودی در میان مقامات کشورهای دیگر به شمار می
رود که با استفاده از زیبایی ظاهر و به خدمت گرفتن جذابیت های جنسی، توطئه های قوم
یهود را اجرا کردند و می کنند.شاه سست عنصر نیز وقتی زیبایی او را میبیند، شیفته
او شده و او را به عنوان ملکه تمام ایرانیان برمی گزیند، بدون آنکه بداند او یهودی
است و یا برادرزاده «مردخای» رهبر مذهبی یهودیان ایران است. اِستِر ملکه ایران
میشود و با نقشههای «مردخای» عموی خود، صدراعظم خشایارشاه یعنی هامان را از تخت
صدر اعظمی به زیر کشیده و بر دار میکند و به همراه ۱۰ پسرش به مرگ محکوم
میکند.یهودیان حاکم بلامنازع دربار هخامنشی میشوند و البته آنان در برخی کتب خود
آوردهاند که هامان در نزد مردخای توبه کرده است که تواریخ دیگر گواهی قتل وی توسط
یهودیان را میدهند. یهودیان چون بر بلاد ایران حاکم شدند، از پادشاه، سه روز مهلت
خواستند تا مخالفان پارسی و ایرانی یهودیان را بکشند و در این سه روز، بیش از 77
هزار ایرانی توسط یهودیان قتل عام شدند و در برخی نقلها، این تعداد تا 500 هزار
نفر نیز عنوان شده است.از آن زمان تا کنون، این روز به عنوان عید یهودیان زنده نگاه
داشته شده و هر سال یهودیان سراسر جهان در این روز مراسم مختلفی از قبیل روزه
گرفتن، برپایی جشن و پایکوبی، نوشیدن شراب و افراط در مستی، دادن هدیه به یکدیگر و
… گرامی می دارند.واقعه تاریخی؛ هولوکاست ایرانیان به دست یهودیاندر زمان
خشایارشاه، یهودیان جزء اقلیت های مذهبی ایران بودند و همواره سعی در نفوذ در دربار
شاه ایران داشتند. هامان صدراعظم خشایارشاه بدلیل نافرمانی یهودیان از دستورات و
قوانین پادشاهی، از عدم پرداخت مالیات و سرپیچی از فرمان پادشاه این قوم ابراز
نگرانی می کند و پادشاه را در جریان توطئه های یهودیان قرار می دهد و از پادشاه می
خواهد تا پیش از آنکه این قوم علیه تاج و تخت شاه اقدامی کنند، با توطئه این قوم
مقابله کند.مردخای رهبر یهودیان آن زمان ایران سرانجام با دسیسه های فراوان و
فرستادن یکی از دختران یهودی به دربار، او را جانشین شهبانوی ایران که به جرم
سرپیچی از دستور گستاخانه خشایارشاه برای نمایان کردن زیبایی های خود برای حاضرین
در دربار شاه برکنار شده بود، می کند.با ورود استر دخترک جوان زیباروی یهودی به
دربار، مردخای به راحتی نقشه های شوم خود را بوسیله استر و اغوای شاه ایران اجرا می
کند. هامان نیز شاه را از توطئه مردخای آگاه می سازد و پادشاه دستور بر دار کردن
مردخای را صادر می کند. اما استر که به شدت بر روی شاه سست عنصر تسلط یافته بود، با
خائن جلوه دادن هامان و اینکه وی توطئه کشتن شاه را در سر دارد، هامان را بر دار می
کنند.توطئه استر و مردخای با کشتن هامان پایان نمی پذیرد و آنها حکم قتل هر 10 پسر
هامان را نیز از پادشاه ایران می گیرند و در قدم بعدی 10 پسر هامان نیز کشته می
شوند.اوج دشمنی یهودیان با ایرانیان پس از کشتن هامان و 10 پسرش آنجا بیشتر آشکار
می شود که استر و مردخای با کشته شدن پسران هامان نیز راضی نشده و اجساد آن ها را
در شهر بر دار می کنند تا میان ایرانیان رعب و وحشت ایجاد کرده و ناگفته سرنوشت
دشمنان و مخالفان یهودیان را به نمایش بگذارند.هامان به جز این 10 پسر، یک فرزند
دختر نیز داشت که پیش از کشته شدن، خود کشی می کند.کشتار نیمی از جمعیت ایران پس از
کشتن هامان، یهودیان مهاجر ساکن در ایران که اینک در دربار نیز راه یافته بودند، به
هجوم به شهرهای ایران، دست به قتل عام گسترده ایرانیان می زنند. در 127 استان ایران
آن زمان، طی دو روز بیش از 77 هزار ایرانی – و به روایتی دیگر 500 هزار نفر – کشته
می شوند.در کتب مربوط به یهودیان از جمله کتاب استر، یهودیان به کشتار 80 هزار
ایرانی اعتراف می کنند اما محققان مستقل این رقم را تا 500 هزار نفر ذکر کرده انددر
آن زمان ایران نزدیک به 800 هزار نفر جمعیت داشته و با احتساب 500 هزار نفر، بیش از
نیمی از جمعیت آن روز ایران به دست یهودیان قتل عام می شوند.یهودیان با حمله به
خانه های ایرانیان، مردان، زنان و کودکان را به قتل رسانده و بنا بر برخی از متون
موجود اموال آن ها را نیز غارت می کنند. اما یهودیان در متون خود تنها به قتل عام
ایرانیان اعتراف کرده و هرگونه غارت اموال آنان را تکذیب می کنند و آن را از
افتخارات خود می دانند…!!آیا پوریم با سیزده فروردین ایرانیان ارتباط دارد؟گفته
می شود این کشتار در روزهای 13 و 14 ماه آدار اولین ماه سال جدید انجام می شود و
روز دوم کشتار به اصرار استر به خشایارشاه برای از بین بردن دشمنان قوم یهود ادامه
پیدا می کند. براساس متون تاریخی، نحسی روز 13 فروردین در میان ایرانیان و بیرون
رفتن مردم از خانه ها ریشه در کشتار تاریخی ایرانیان داشته است. (در تقویم یهودیان
دو ماه آدار اول و دوم در تقویم عبری وجود دارد که ماه آدار دوم آن مصادف با اسفند
ماه و فروردین ماه خورشیدی است.)پس از این قتل عام ایرانیان، یهودیان جشن و پایکوبی
بر پا کرده و به شکرانه غلبه بر ایرانیان و ریختن خون دشمنان قوم یهود، آن را عید
اعلام کرده و روزه می گیرند. مردخای از آن زمان به پیامبر این قوم و استر – دخترک
فاسد یهودی که با تکیه بر این حربه به دربار شاه راه یافته بود – نیز به شخصیتی
مقدس که مورد لطف خداوند است تبدیل می شوند. استر پس از آن کتابی می نویسد که تمام
این وقایع را لطف و رحمت الهی و با اراده خداوندی توصیف می کند. این کتاب اکنون به
کتاب مقدس یهودیان تبدیل شده است.پوریم به معنای قرعه بوده و به اعتقاد یهودیان،
این سرنوشت و تقدیر الهی بوده است و قرعه ای از جانب پروردگار برای لطف به قوم
برگزیده یهود و نابودی دشمنان آن ها.پوریم از جمله اعیاد مهم یهودیان در سراسر جهان
است. از سرزمین های اشغالی تا آمریکا و حتی یهودیان داخل ایران، به شیوه های مختلفی
در این دو روز جشن می گیرنداوج این جشن ها در اسرائیل است. جایی که صهیونیست سرمست
از کشتار ایرانیان، تا حد جنون شراب نوشیده و بد مستی یکی از سنت های مرسوم آنان در
این روز است.خاخام های یهودی نیز در این جشن ها مراسم ویژه ای برگزار می کنند.
خاخام های صهیونیست با برگزاری جشنی، در نوشیدن شراب و رقص و پایکوبی با یکدیگر
رقابت می کنند. معمولا افراط در نوشیدن شراب در این روز به حدی است که قادر به راه
رفتن نبوده و در خیابان های تل آویو و دیگر اراضی اشغالی، بیهوش و بی رمق به زمین
می خورند.در آموزه های تلمود یهودیان در یکی از بخش ها به صراحت به نوشیدن شراب تا
حد سرمستی توصیه شده است: در روز پوریم هر فرد – یهودی – مکلف است به حدی – شراب –
بنوشد که تفاوت میان نفرین بر هامان و درود بر مردخای را تشخیص ندهد.از دیگر مراسمی
که در عید پوریم اجرا می شود، رژه زامبی ها در اسرائیل است. در این رژه صهیونیست ها
با گریم خود به شکل زامبی ها – آدم خوارها – اعضای مصنوعی از بدن انسان را به نشان
خونخواهی و کشتار ایرانیان بر دهان می گیرند.
منبع:
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/203988
[1] به نقل از
سایت معظم له
[2] خدمات
متقابل اسلام و ایران ص 114
[3] تفسیر أحسن
الحدیث، ج 1، ص 205
[4] قاموس
قرآن، ج 4، ص 284