۱۳۹۲/۰۷/۲۱
–
۸۹۸ بازدید
در کربلا جنگ از چه ساعتی شروع شد- ایا این درست هست که روز ۸ محرم هم یاران امام حسین(ع) آب آوردند-آیا این حرف در جایی نقل شده و صحت دارد؟
زمان شروع جنگ در کربلا ساعت دقیق شروع جنگ مشخص نیست اما از آنجا که هر دو لشکر پس از نماز صبح به آماده کردن لشکریان خود میپردازند به نظر میرسد شروع جنگ مصادف با طلوع آفتاب بوده است. در منابع آمده است: امام حسین † صبح روز عاشورا، بعد از ادای نماز صبح، لشکر خویش را که متشکّل از 32 نفر سواره و40 نفر پیاده بود، [1] چنین آراست:
زُهَیرْ بنقَیْن را بر جناح راست (میمنه) و حبیب بنمُظاهِر را بر جناح چپ (میسره) گماشت. پرچم را به برادرش عبّاس بنعلی † سپرد و خیمهگاه را پشت سر قرار داد … . [2]
عمر بنسعد نیز بعد از نماز به آرایش جنگی لشکر خویش پرداخت و پرچم را به دست غلام خویش «دُرَیْد» [3] داد و خود در قلب لشکر قرار گرفت. [4]
موضوع تشنگی و هدف دشمن از منع آب
زمان دستور منع آب، سه روز پیش از عاشورا، یعنی روز هفتم بوده است. امّا اینکه آیا امام در این مدّت (هفتم تا دهم) به آب دسترسی داشته است یا نه، باید گفت برخی شواهد نشان میدهد که امام تا صبح عاشورا (البتّه به سختی) توانسته است در حدّ محدود، و به مقدار نیاز، آب تهیه کند. بنابراین به نظر میرسد در خیمهگاه امام تا روزهای آخر، آب وجود داشته است زیرا ابوالفضل العباس شبهای قبل (حال یا شب هشتم یا نهم) با گروهی از یاران امام، بیست مشک آب برای اردوگاه تهیه کرده بود و احتمالاً هنوز چیزی از آن باقی بود. آنچه گفته شد به معنای نفی اصل جریان تشنگی در کربلا، نیست؛ بلکه مقصود این است که، آنچه مربوط به کمبود آب و تشنگی است مربوط به روز عاشورا است و همین اندازه هم مصیبت کمی نیست؛ زیرا حالت جنگ و مبارزه و مجروح شدن که خود موجب تشنگی است از یک سوی و سختگیری دشمن از سوی دیگر کافی است که برای امام و یارانش بخصوص کودکان و زنان شرایط بسیار سختی را بوجود آورده باشد. ضمن اینکه دشمن پیوسته با سخنانی اهانتآمیز در صدد ایجاد جنگی روانی برضد امام و اردوگاه او بوده است. [1] . بَلاذُری، انساب الاشراف ، ج3، ص395؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک ، ج5، ص422؛ شیخ مفید،الارشاد ،ج2، ص 95 .
[2] . طبری، تاریخ الأمم و الملوک ، ج 5، ص422؛ شیخ مفید، الارشاد ، ج 2، ص 95؛ بَلاذُری، انساب الاشراف ، ج 3، ص 395.
[3] . در انساب الاشراف (ج3، ص 395) و الارشاد ، (ج 2، ص 96) و الکامل فی التاریخ ، (ج 2، ص 561) نام او «دُرَیْد» ذکر شده است.
[4] . خوارزمی، مقتلالحسین ، ج 2، ص 4.
زُهَیرْ بنقَیْن را بر جناح راست (میمنه) و حبیب بنمُظاهِر را بر جناح چپ (میسره) گماشت. پرچم را به برادرش عبّاس بنعلی † سپرد و خیمهگاه را پشت سر قرار داد … . [2]
عمر بنسعد نیز بعد از نماز به آرایش جنگی لشکر خویش پرداخت و پرچم را به دست غلام خویش «دُرَیْد» [3] داد و خود در قلب لشکر قرار گرفت. [4]
موضوع تشنگی و هدف دشمن از منع آب
زمان دستور منع آب، سه روز پیش از عاشورا، یعنی روز هفتم بوده است. امّا اینکه آیا امام در این مدّت (هفتم تا دهم) به آب دسترسی داشته است یا نه، باید گفت برخی شواهد نشان میدهد که امام تا صبح عاشورا (البتّه به سختی) توانسته است در حدّ محدود، و به مقدار نیاز، آب تهیه کند. بنابراین به نظر میرسد در خیمهگاه امام تا روزهای آخر، آب وجود داشته است زیرا ابوالفضل العباس شبهای قبل (حال یا شب هشتم یا نهم) با گروهی از یاران امام، بیست مشک آب برای اردوگاه تهیه کرده بود و احتمالاً هنوز چیزی از آن باقی بود. آنچه گفته شد به معنای نفی اصل جریان تشنگی در کربلا، نیست؛ بلکه مقصود این است که، آنچه مربوط به کمبود آب و تشنگی است مربوط به روز عاشورا است و همین اندازه هم مصیبت کمی نیست؛ زیرا حالت جنگ و مبارزه و مجروح شدن که خود موجب تشنگی است از یک سوی و سختگیری دشمن از سوی دیگر کافی است که برای امام و یارانش بخصوص کودکان و زنان شرایط بسیار سختی را بوجود آورده باشد. ضمن اینکه دشمن پیوسته با سخنانی اهانتآمیز در صدد ایجاد جنگی روانی برضد امام و اردوگاه او بوده است. [1] . بَلاذُری، انساب الاشراف ، ج3، ص395؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک ، ج5، ص422؛ شیخ مفید،الارشاد ،ج2، ص 95 .
[2] . طبری، تاریخ الأمم و الملوک ، ج 5، ص422؛ شیخ مفید، الارشاد ، ج 2، ص 95؛ بَلاذُری، انساب الاشراف ، ج 3، ص 395.
[3] . در انساب الاشراف (ج3، ص 395) و الارشاد ، (ج 2، ص 96) و الکامل فی التاریخ ، (ج 2، ص 561) نام او «دُرَیْد» ذکر شده است.
[4] . خوارزمی، مقتلالحسین ، ج 2، ص 4.