قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۴/۰۴/۱۴
–
۱۴۳۱ بازدید
شیعه کیست؟
کلمه شیعه در کلام الله مجید در سه معنا و اصطلاح به کار رفته است:
اول به معناى فرقه و گروه مانند:
« ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ کُلِّ شِیعَةٍ أَیُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِیًّا»1
دوم به معناى پیرو و دوست پیامبر، چنان که در داستان حضرت موسى(ع) آمده:
« فَوَجَدَ فِیها رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِیعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ»2
سوم به معناى پیرو و نگهدار مکتب و اعتقاد حق، آنجا که خداى تعالى حضرت ابراهیم(ع) را به راه و روش و اعتقاد توحیدی نوح(ع) معرفى مى کند، مى فرماید:
« وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»3
در این آیه کریمه حضرت ابراهیم(ع) با همه شموخ مقام و عظمت نبوت شیعه حضرت نوح(ع) به حساب آمده است.
شگفت از دوستان ناآگاه و دشمنان دانا، و مزدوران استعمار است که پیدایش این لغت و ظهور این واژه و معتقدان به آن را به زمان صفویه نسبت مى دهند!!
در کشاف زمخشرى آمده:
« من شیعته … یعنى از کسانى که در اصول دین با حضرت نوح(ع) همراه است گر چه شریعت نوح و ابراهیم با هم تفاوت دارد.»
ابو محمد حسن بن موسى نوبختى که در قرن چهارم مى زیسته در کتاب الفرق و المقالات چنین مى گوید:
« ارکان فرق اسلامى چهار فرقه مى باشند: شیعه، معتزله، مرجئه، خوارج.
اما شیعه فرقه علىّ بن ابیطالب مى باشند که در زمان حیات پیامبر و پس از مرگ او به شیعه علىّ موسوم بودند، و فقط او را امام مى دانستند که از آن جمله مقداد بن اسود، سلمان فارسى، ابوذر جندب بن خباده غفارى، عمار بن یاسر و هر کس که علىّ را دوست مى داشت، و اینان اولین کسانى هستند که در امت پیامبر به تشیع توصیف شدند زیرا نام تشیع از دیر زمان به پیروان ابراهیم و موسى و عیسى و دیگر پیامبران صلوات الله علیهم اجمعین اختصاص داشت.»
در کتب لغت آمده: « شیعة الرجل: یعنى پیروان و یاران مرد، شیعه یعنى گروه، به یک نفر و دو نفر شیعه گفته مى شود و جمع آن شیع و اشیاع است و این نام غلبه دارد بر کسانى که علىّ و اهل بیتش را دوست دارند تا جائى که براى آنان نام ویژه شده. 4
دائرة المعارف الاسلامیه مى گوید:
تاریخ پیدایش شیعه تمامى برمى گردد به این که علىّ بن ابى طالب خلیفه شرعى، پس از درگذشت پیامبر است. 5
شیعه در حدیث و سنت پیامبر(ص)
سیوطى در تفسیر الدر المنثور ضمن تفسیر آیه کریمه:
(أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ)، آورده: ابن عساکر از جابربن عبدالله روایت کرده که گفت: نزد رسول خدا بودیم که علىّ روى آورد، پیامبر فرمود: سوگند به کسى که جانم به دست اوست، روز قیامت این و شیعیانش رستگارند. 6
فضل بن شاذان نیشابورى در کتاب پرقیمت الایضاح خطاب به اهل سنت مى گوید: شمائید که روایت مى کنید رسول خدا به علىّ(ع) فرمود: اى علىّ تو و شیعیانت در بهشت هستید. 7
و شما روایت مى کنید از ام سلمه همسر رسول خدا(ص) که گفت: از رسول خدا شنیدم که مى فرمود: شیعیان علىّ رستگارانند، واى بر کسى که بر خدا کافر شود، آیا خرد را به کار نمى بندید، آیا میدانید چه حکم مى کنید؟ آیا شیعیان علىّ به جز کسى که علىّ را دوست مى دارند و دشمنانش را دشمن و از فرمانش اطاعت مى کنند و به حکمش راضى هستند و اولاد صالحش را دوست دارند کسى دیگر است.8
اگر غیر شیعه کتبى هم چون ینابیع الموّده، نهج الحقّ علامه حلى، احقاق الحق قاضى نور الله، ملحقات احقاق آیت الله مرعشى در بیست و پنج جلد ضخیم، الغدیر علامه امینى، اثبات الهداة از شیخ محمدحسن حرّ جبل عاملى، تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام آیت الله صدر، المراجعات و النص و الاجتهاد سید شرف الدین، و اصل الشیعه کاشف الغطاء، و عبدالله بن سبا و احادیث عایشه و خمسون و مأة صحابى مختلق از علامه عسگرى به دقت مى خواند و کتب روائى و فقهى شیعه هم چون دوره کافى، تهذیب، استبصار، من لا یحضره الفقیه، وسائل، وافى، شافى و آثار درخشان این طایفه را با به کار گرفتن عقل مطالعه مى کرد، 9 باب افترا و تهمت به روى شیعه بسته مى شد، و فضاى آلوده و تاریک اختلاف که غیر شیعه بر امت اسلام تحمیل کرده از میان مى رفت و هواى سالم وحدت و اتحاد بر امت سایه مى افکند و قدرت شگفت آورى از مسلمانان به وجود مى آمد که همه دشمنان شرقى و غربى را از هوس تسلّط بر آنان باز مى داشت، و تمام مشکلات حل مى شد و گره از کارهاى امت گشوده مى گشت، و درهاى رحمت و فیوضات حق به روى آنان باز مى شد.10
پی نوشت ها:
1- مریم 69.
2- قصص 15.
3- صافات 83 و 84.
4- المنجد ص 411، طبع 1956 میلادى.
5- دائرة المعارف، ج 14، ص 57.
6- الدر المنثور.
7- الایضاح، ص 476.
8- همان مدرک، ص 476.
9- شیعه مى پرسد، 22.
10- برای آگاهی بیشتر مراجعه شود :
تشیع مولود طبیعى اسلام، سید محمد باقر صدر؛ شیعه در اسلام ،علامه طباطبایى؛ رهبرى امام على(ع) در قرآن و سنت پیامبر(ص) ترجمه: المراجعات، علامه سید شرف الدین، ترجمه: محمدجعفر امامى؛ شیعه و تهمتهاى ناروا، علامه جواد شرى؛ آنگاه هدایت شدم تیجانى سماوى، ترجمه: سید جواد مهرى؛ اهل سنت واقعى تیجانى سماوى، ترجمه سید جواد مهرى؛ بررسى مسایل کلى امامت، ابراهیم امینى؛ امامت و رهبرى، شهید مطهرى؛ شیعه پاسخ مى گوید، سید رضا حسینى نسب؛ عبدالله بن سبا، علامه عسکرى؛ نقش ایمان در احیاى دین، علامه عسکرى؛ تفسیر موضوعی پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج 9.
اول به معناى فرقه و گروه مانند:
« ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ کُلِّ شِیعَةٍ أَیُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِیًّا»1
دوم به معناى پیرو و دوست پیامبر، چنان که در داستان حضرت موسى(ع) آمده:
« فَوَجَدَ فِیها رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِیعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ»2
سوم به معناى پیرو و نگهدار مکتب و اعتقاد حق، آنجا که خداى تعالى حضرت ابراهیم(ع) را به راه و روش و اعتقاد توحیدی نوح(ع) معرفى مى کند، مى فرماید:
« وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»3
در این آیه کریمه حضرت ابراهیم(ع) با همه شموخ مقام و عظمت نبوت شیعه حضرت نوح(ع) به حساب آمده است.
شگفت از دوستان ناآگاه و دشمنان دانا، و مزدوران استعمار است که پیدایش این لغت و ظهور این واژه و معتقدان به آن را به زمان صفویه نسبت مى دهند!!
در کشاف زمخشرى آمده:
« من شیعته … یعنى از کسانى که در اصول دین با حضرت نوح(ع) همراه است گر چه شریعت نوح و ابراهیم با هم تفاوت دارد.»
ابو محمد حسن بن موسى نوبختى که در قرن چهارم مى زیسته در کتاب الفرق و المقالات چنین مى گوید:
« ارکان فرق اسلامى چهار فرقه مى باشند: شیعه، معتزله، مرجئه، خوارج.
اما شیعه فرقه علىّ بن ابیطالب مى باشند که در زمان حیات پیامبر و پس از مرگ او به شیعه علىّ موسوم بودند، و فقط او را امام مى دانستند که از آن جمله مقداد بن اسود، سلمان فارسى، ابوذر جندب بن خباده غفارى، عمار بن یاسر و هر کس که علىّ را دوست مى داشت، و اینان اولین کسانى هستند که در امت پیامبر به تشیع توصیف شدند زیرا نام تشیع از دیر زمان به پیروان ابراهیم و موسى و عیسى و دیگر پیامبران صلوات الله علیهم اجمعین اختصاص داشت.»
در کتب لغت آمده: « شیعة الرجل: یعنى پیروان و یاران مرد، شیعه یعنى گروه، به یک نفر و دو نفر شیعه گفته مى شود و جمع آن شیع و اشیاع است و این نام غلبه دارد بر کسانى که علىّ و اهل بیتش را دوست دارند تا جائى که براى آنان نام ویژه شده. 4
دائرة المعارف الاسلامیه مى گوید:
تاریخ پیدایش شیعه تمامى برمى گردد به این که علىّ بن ابى طالب خلیفه شرعى، پس از درگذشت پیامبر است. 5
شیعه در حدیث و سنت پیامبر(ص)
سیوطى در تفسیر الدر المنثور ضمن تفسیر آیه کریمه:
(أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ)، آورده: ابن عساکر از جابربن عبدالله روایت کرده که گفت: نزد رسول خدا بودیم که علىّ روى آورد، پیامبر فرمود: سوگند به کسى که جانم به دست اوست، روز قیامت این و شیعیانش رستگارند. 6
فضل بن شاذان نیشابورى در کتاب پرقیمت الایضاح خطاب به اهل سنت مى گوید: شمائید که روایت مى کنید رسول خدا به علىّ(ع) فرمود: اى علىّ تو و شیعیانت در بهشت هستید. 7
و شما روایت مى کنید از ام سلمه همسر رسول خدا(ص) که گفت: از رسول خدا شنیدم که مى فرمود: شیعیان علىّ رستگارانند، واى بر کسى که بر خدا کافر شود، آیا خرد را به کار نمى بندید، آیا میدانید چه حکم مى کنید؟ آیا شیعیان علىّ به جز کسى که علىّ را دوست مى دارند و دشمنانش را دشمن و از فرمانش اطاعت مى کنند و به حکمش راضى هستند و اولاد صالحش را دوست دارند کسى دیگر است.8
اگر غیر شیعه کتبى هم چون ینابیع الموّده، نهج الحقّ علامه حلى، احقاق الحق قاضى نور الله، ملحقات احقاق آیت الله مرعشى در بیست و پنج جلد ضخیم، الغدیر علامه امینى، اثبات الهداة از شیخ محمدحسن حرّ جبل عاملى، تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام آیت الله صدر، المراجعات و النص و الاجتهاد سید شرف الدین، و اصل الشیعه کاشف الغطاء، و عبدالله بن سبا و احادیث عایشه و خمسون و مأة صحابى مختلق از علامه عسگرى به دقت مى خواند و کتب روائى و فقهى شیعه هم چون دوره کافى، تهذیب، استبصار، من لا یحضره الفقیه، وسائل، وافى، شافى و آثار درخشان این طایفه را با به کار گرفتن عقل مطالعه مى کرد، 9 باب افترا و تهمت به روى شیعه بسته مى شد، و فضاى آلوده و تاریک اختلاف که غیر شیعه بر امت اسلام تحمیل کرده از میان مى رفت و هواى سالم وحدت و اتحاد بر امت سایه مى افکند و قدرت شگفت آورى از مسلمانان به وجود مى آمد که همه دشمنان شرقى و غربى را از هوس تسلّط بر آنان باز مى داشت، و تمام مشکلات حل مى شد و گره از کارهاى امت گشوده مى گشت، و درهاى رحمت و فیوضات حق به روى آنان باز مى شد.10
پی نوشت ها:
1- مریم 69.
2- قصص 15.
3- صافات 83 و 84.
4- المنجد ص 411، طبع 1956 میلادى.
5- دائرة المعارف، ج 14، ص 57.
6- الدر المنثور.
7- الایضاح، ص 476.
8- همان مدرک، ص 476.
9- شیعه مى پرسد، 22.
10- برای آگاهی بیشتر مراجعه شود :
تشیع مولود طبیعى اسلام، سید محمد باقر صدر؛ شیعه در اسلام ،علامه طباطبایى؛ رهبرى امام على(ع) در قرآن و سنت پیامبر(ص) ترجمه: المراجعات، علامه سید شرف الدین، ترجمه: محمدجعفر امامى؛ شیعه و تهمتهاى ناروا، علامه جواد شرى؛ آنگاه هدایت شدم تیجانى سماوى، ترجمه: سید جواد مهرى؛ اهل سنت واقعى تیجانى سماوى، ترجمه سید جواد مهرى؛ بررسى مسایل کلى امامت، ابراهیم امینى؛ امامت و رهبرى، شهید مطهرى؛ شیعه پاسخ مى گوید، سید رضا حسینى نسب؛ عبدالله بن سبا، علامه عسکرى؛ نقش ایمان در احیاى دین، علامه عسکرى؛ تفسیر موضوعی پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج 9.