این جمله به عنوان روایت در کتاب «مصباح الشریعه» باب 2، روایت 1 آمده است: «قال الصادق(ع): العبودیة جوهرة کنهها الربوبیه…. معناى فراز اول حدیث چنین است: عبودیت و بندگى براى خداوند، کار را به جایى مى رساند که سالک به صفات حضرت «ربّ» متّصف مى شود و هر چه در این مسیر کامل تر گردد، صفات ربوبى حق بیشتر در او تجلّى مى یابد. از همین رو، اولیاى الهى به اوصافى نائل مى آیند که غافلان را از آن بهره اى نیست؛ همانند دیدن حقایق اشیا، قدرت تصرف در عالم تکوین و… .