کسب عزّت هم اختیاری است.

خدای متعال نیز راههای کسب عزّت را بیان داشته اند.

لذا هر کس از این راهها وارد شود، مرضیّ خدا قرار می گیرد و وقتی مرضیّ خدا شد، خدا به او عزّت می دهد؛ و هر کس از این راهها وارد نشد، مغضوب خدا می شود و ذلّت نصیبش می شود.

فرمود: « مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمیعاً إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَ الَّذینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَکْرُ أُولئِکَ هُوَ یَبُورُ»

یعنی اگر عزّت می خواهید، عمل صالح انجام دهید.

فرمود: « یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لکِنَّ الْمُنافِقینَ لا یَعْلَمُونَ»

یعنی عزّت با ایمان به دست می آید و نفاق موجب ذلّت است. خدا خواهان مؤمنان است، لذا به آنها عزّت می دهد؛ و خدا ناخشنود از منافق است، لذا به او هم ذلّت می دهد.