شاید نپرداختن صریح شرع به نعمات بهشتی زنان بهشتی از آن جهت باشد که شارع مقدس نمی خواهد مسائل جنسی زنان به صراحت مطرح شود؛ چرا که این امر باعث می شود که شخصیت انسانی زنان تحت الشعاع مسائل جنسی آنها قرار گیرد. لذا با حکمت و ادب جهت حفظ حریم زنان کمتر متعرض نعمات مخصوص آنها شده است. اما این بدان معنا نیست که زنان مؤمنه و اهل بهشت از بهشت و نعمات آن متنعم نمی شوند.
خداوند متعال در آیات 68 – 72 سوره مبارکه زخرف می فرماید: « یا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ – الَّذینَ آمَنُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا مُسْلِمینَ – ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُکُمْ تُحْبَرُونَ – یُطافُ عَلَیْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَکْوابٍ وَ فیها ما تَشْتَهیهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَ أَنْتُمْ فیها خالِدُونَ – وَ تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتی أُورِثْتُمُوها بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛ اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگین مى شوید! همان کسانى که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند. شما و همسرانتان در نهایت شادمانى وارد بهشت شوید! ظرفها و جامهاى طلایى را گرداگرد آنها مى گردانند؛ و در آن(بهشت) آنچه دلها مى خواهد و چشمها از آن لذت مى برد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند! این بهشتى است که شما وارث آن مى شوید بخاطر اعمالى که انجام مى دادید! ».
ظاهر این آیه ی شریفه بیانگر آن است که مخاطب این آیه مؤمنان هستند، اعم از مردان مؤمن و زنان مؤمنه.
در این آیه ی شریفه سه مطلب قابل توجه است.
1. مؤمنین با ازواجشان وارد بهشت می شوند؛
  علامه طباطبایی در تفسیر المیزان فرموده اند: « مراد از این ازواج حور العین نیستند ؛ چون حور العین خارج از بهشت نیستند که داخل آن شوند. پس مراد از آن همسران دنیایی هستند»، اما جای شک نیست که زنان همه ی مردان بهشتی اهل بهشت نمی شوند؛ همینطور شوهران همه ی زنان بهشتی هم اهل بهشت نمی شوند؛ درحالی که خطاب خداوند متعال به همه ی اهل بهشت است؛ لذا بعید نیست که در بهشت و حتی قبل از ورود در بهشت یا حتی در عالم برزخ زنان مؤمن بهشتی با مردان مؤمن بهشتی، همسر شوند.( الله اعلم ).
2. در این آیه ی شریفه تصریح شده که اهل بهشت هر چه بخواهند برای آنها فراهم است ؛ این مطلب در آیه ی 31 سوره فصلت نیز بیان شده است . « نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ لَکُمْ فیها ما تَشْتَهی أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فیها ما تَدَّعُونَ؛ ما(فرشتگان) یاران و مددکاران شما در زندگى دنیا و آخرت هستیم؛ و براى شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنید به شما داده مى شود». بنا براین ، اگر زنان مؤمن بهشتی در بهشت آرزوی شوهرانی از جنس موجودات بهشتی داشته باشند؛ حتماً برای آنها محقّق خواهد شد. در روایات فراوانی به این مطلب اشاره شده که نعمتهای بهشتی تابع اراده ی اهل بهشتند؛ یعنی اگر اهل بهشت نعمتی را اراده کنند آن نعمت تحقق می یابد. البته توجه به این نکته هم لازم است که اهل بهشت هر چیزی را آرزو نمی کنند؛ اهل بهشت خود حقّند و چیزی جز امور حقّ را طلب نمی کنند؛ بنا بر این اگر وجود شوهرانی از جنس موجودات بهشتی برای زنان مؤمن بهشتی حقّ باشد می توانند آن را طلب کنند.
3. در این آیه ی شریفه تصریح شده که بهشت و هر چه در آن است ، نتیجه ی اعمال خود انسانهای بهشتی است؛ « وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى ؛ و اینکه براى انسان بهره اى جز سعى و کوشش او نیست»، (سوره نجم،39). بنا بر این همسران بهشتی هم نتیجه ی اعمال خود انسانهاست؛ و اساسا در بهشت، هر کسی تنها قادر به طلب آن چیزی است که متناسب با وجود او باشد؛ و وجود هر کس را علم و عمل او می سازد. « قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاکِلَتِه؛ بگو هر کس بر اساس ساختار وجودی خود عمل می کند»، (سوره إسراء ، 84).