اینکه حضرت علی(ع) خواندن و نوشتن می دانسته؛ ازمسلمات تاریخی است، چون شیعه وسنی اتفاق نظر دارند که ایشان از کاتبان رسول اکرم(ص) وکاتب وحی بوده اند، اما اینکه نزد چه کسی خواندن ونوشتن را آموخته ، درمتون معتبرتاریخی چیزی نقل نشده است.از نکات زندگانی امام علی (علیه السلام) که کمتر به آن پرداخته شده است، معلمین ایشان است. طبق روایت فتوح البلدان، ایشان از هفده مردی بوده است که هنگام تشرف به دین اسلام، سواد خواندن و نوشتن عربی داشته اند.[1] البته بلاذری افراد دیگری را نیز جزو آن افراد شمرده است که نه تنها نوشتن بلد نبودند بلکه خواندن نیز نمی دانستند، مانند عمر بن خطاب.[2] به‌علاوه هیچ کس از فردی به عنوان معلم امام علی (علیه السلام) در خواندن و نوشتن، نامی نبرده است، درحالیکه می دانیم این فضیلت آنقدر مهم بوده است که اگر شخصی این کار را انجام داده باشد، وی، بازماندگان و قبیله اش و مورّخین قطعا آنرا ذکر می نمودند.
بنابراین به نظر می رسد این ها همه نشانه از آن است که امام علی (علیه السلام) در این مورد نیز دانش آموخته مستقیم خداوند بوده است. و چرا این عجیب برسد درحالیکه که دختر بزرگوارشان که امام و باب علم نبی (صلی الله علیه و آله) هم نبوده اند، عالمة غیر متعلمّة بودند.
قسمتی از متن به نقل ازپایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب
پی نوشت:
[1]. بلاذری، فتوح البلدان: ج3، ص580، مکتبة النهضة المصریة: قاهره.
[2]. رج: سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی (صلی الله علیه و آله): ج3 ص307، الطبعة الخامسة.
آدرس ها از کتاب سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی (علیه السلام): ج2 ص43، نشر ولاء المنتظر.