۱۳۹۷/۱۱/۲۰
–
۱۲۳ بازدید
سوره بقره (آیه ۲۰۷)وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ. سلام. علما فرمودند منظور علی (ع) است. نظر حضرت عالی؟
بله، حتی دشمنان نیز می گویند که : شأن نزول این آیه راجع به حضرت علی علیه السلام است.شان نزول:مفسر معروف اهل تسنن” ثعلبى” مى گوید: هنگامى که پیغمبر اسلام تصمیم گرفت مهاجرت کند براى اداى دینهاى خود و تحویل دادن امانتهایى که نزد او بود على (ع) را به جاى خویش قرار داد و شب هنگام که مى خواست به سوى غار” ثور” برود و مشرکان اطراف خانه او را براى حمله به او محاصره کرده بودند دستور داد على (ع) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگى (برد حضرمى) که مخصوص خود پیغمبر بود روى خود بکشد در این هنگام خداوند به” جبرئیل” و” میکائیل” وحى فرستاد که من بین شما برادرى ایجاد کردم و عمر یکى از شما را طولانى تر قرار دادم کدام یک از شما حاضر است ایثار به نفس کند و زندگى دیگرى را بر خود مقدم دارد هیچکدام حاضر نشدند. به آنها وحى شد اکنون على(ع) در بستر پیغمبر خوابیده و آماده شده جان خویش را فداى او سازد به زمین بروید و حافظ و نگهبان او باشید.
هنگامى که جبرئیل بالاى سر و میکائیل پایین پاى على (ع ) نشسته بودند جبرئیل مى گفت:” به به آفرین بر تو اى على! خداوند بواسطه تو بر فرشتگان مباهات مى کند”.
در این هنگام آیه فوق نازل گردید و به همین دلیل آن شب تاریخى به نام” لیلة المبیت” نامیده شده است.
” ابن عباس” مى گوید این آیه هنگامى که پیغمبر از مشرکان کناره گرفته بود و با ابو بکر به سوى غار مى رفت در باره على(ع) که در بستر پیغمبر خوابیده بود نازل شد.
” ابو جعفر اسکافى” مى گوید: (همانطور که” ابن ابى الحدید” در شرح نهج البلاغه جلد 3 صفحه 270 ذکر کرده است) جریان خوابیدن على (ع) در بستر پیغمبر (ص) به تواتر ثابت شده و غیر از کسانى که مسلمان نیستند و افراد سبک مغز آن را انکار نمى کنند در جلد دوم” الغدیر” ذیل آیه مورد بحث (صفحه 48 به بعد) مى نویسد:” غزالى” در کتاب” احیاء العلوم” جلد سوم صفحه 238 و” گنجى” در کتاب” کفایة الطالب” صفحه 114 و” صفورى” در” نزهة المجالس” جلد دوم صفحه 209 و ابن” صباغ مالکى” در کتاب” الفصول المهمة” صفحه 33،” سبط ابن جوزى حنفى” در” تذکرة الخواص” صفحه 21″ شبلنجى” در” نور الأبصار” صفحه 86 و احمد در” مسند” جلد یک صفحه 348 و” تاریخ طبرى” جلد دوم صفحه 99 تا 101 و” ابن هشام” در” سیرة” جلد دوم صفحه 291 و” حلبى” در” سیره” خود و” تاریخ یعقوبى” جلد دوم صفحه 29 جریان” لیلة المبیت” را نقل کرده اند.
مى فرماید:” از میان مردم کسانى هستند که جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند، و خداوند نسبت به بندگانش مهربان است” (وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ ).
ر. ک: تفسیر نمونه، ج 2، ص: 78 .
هنگامى که جبرئیل بالاى سر و میکائیل پایین پاى على (ع ) نشسته بودند جبرئیل مى گفت:” به به آفرین بر تو اى على! خداوند بواسطه تو بر فرشتگان مباهات مى کند”.
در این هنگام آیه فوق نازل گردید و به همین دلیل آن شب تاریخى به نام” لیلة المبیت” نامیده شده است.
” ابن عباس” مى گوید این آیه هنگامى که پیغمبر از مشرکان کناره گرفته بود و با ابو بکر به سوى غار مى رفت در باره على(ع) که در بستر پیغمبر خوابیده بود نازل شد.
” ابو جعفر اسکافى” مى گوید: (همانطور که” ابن ابى الحدید” در شرح نهج البلاغه جلد 3 صفحه 270 ذکر کرده است) جریان خوابیدن على (ع) در بستر پیغمبر (ص) به تواتر ثابت شده و غیر از کسانى که مسلمان نیستند و افراد سبک مغز آن را انکار نمى کنند در جلد دوم” الغدیر” ذیل آیه مورد بحث (صفحه 48 به بعد) مى نویسد:” غزالى” در کتاب” احیاء العلوم” جلد سوم صفحه 238 و” گنجى” در کتاب” کفایة الطالب” صفحه 114 و” صفورى” در” نزهة المجالس” جلد دوم صفحه 209 و ابن” صباغ مالکى” در کتاب” الفصول المهمة” صفحه 33،” سبط ابن جوزى حنفى” در” تذکرة الخواص” صفحه 21″ شبلنجى” در” نور الأبصار” صفحه 86 و احمد در” مسند” جلد یک صفحه 348 و” تاریخ طبرى” جلد دوم صفحه 99 تا 101 و” ابن هشام” در” سیرة” جلد دوم صفحه 291 و” حلبى” در” سیره” خود و” تاریخ یعقوبى” جلد دوم صفحه 29 جریان” لیلة المبیت” را نقل کرده اند.
مى فرماید:” از میان مردم کسانى هستند که جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند، و خداوند نسبت به بندگانش مهربان است” (وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ ).
ر. ک: تفسیر نمونه، ج 2، ص: 78 .