درجواب سوال پرسشگرمحترم باید عرض کرد. استخاره در لغت به معناى طلب خیرنمودن از خداوند است یعنى، آن که آدمى در هر کارى از خداوند طلب خیر کند (دعا). معناى دیگر استخاره، نوعى قرعه زدن براى رفع تحیر است که البته همراه با دعا و خواست از خداوند است. این کار ممکن است به وسیله تسبیح و یا قرآن انجام گیرد. استخاره یعنى طلب خیر نمودن. در روایات بیان شده ازاهل بیت (ع) استخاره تجویز شده است و پرواضح است که استخاره بعد از مشورت و تدبیر جایگاه پیدا مى کند و الا هرگز استخاره نمى تواند جایگزین تدبیر و اندیشه و تحقیق و مشورت گردد. آدمى باید ابتدا با نیروى عقل و اندیشه صلاح و فساد را تشخیص دهد واز عقل و تدبیر دیگران با مشورت بهره بگیرد آنگاه اگر ره به جایى نبرد و همچنان با تردید دست و پنجه نرم مى کرد رو به استخاره آورد. تأثیر روانى و روحى استخاره خیلى چشم گیر است چرا که در واقع استخاره در مرحله پایانى کار تردید و شک را که آفت زندگى سالم و ایده آل است از بین مى برد. در قالب استخاره، خیر خود را از خدا مى خواهیم و به گونه اى از خداوند مى طلبیم که ما را به آنچه خیر و صلاح است راهنمایى کند و اگر با پشتوانه شناختى دقیق و اعتقادى راسخ به استخاره روى آوریم، بى تردید خداوند نیز راهنمایى و خیرخواهى خواهد نمود. چه مطابق معارف و اعتقادات ما خداوند بر تمام امور آگاه است و حتى به خیر و صلاح کوچک ترین بندگانش علم و آگاهى دارد و از جانب دیگر نیز مى دانیم و معتقدیم که او هیچ گاه بنده خود را رها نکرده و به کسى که به درگه او آمده و طلب خیر دارد خیر و صلاحش را مى نمایند و در شرایطى که بنده اش هیچ راهى فراروى خود نمى بیند، خداوند این راه را گشوده و خود دستگیرى مى نماید، لذا سزاوار آن است که بنده خداوند به پروردگار خویش که تنها تکیه گاه اوست اعتماد و در مسائلى از او چاره جویى کند و خود را نیز از تحیر و سرگردانى نجات بخشد و به سوى یک زندگى سالم و رو به پیشرفت حرکت کند.   به عبارت دیگر. قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرائط لازم را بر هر کارى فراهم ساخت از قبیل مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن و افراد مجرب، اگر اقدامات فکرى و فیزیکى دیگرى از قبیل بررسى و تحقیق لازم باشد باید به انجام رسانید بعد از همه اینها چنانچه باز دچار تردید است نوبت به استخاره مى رسد. ولى اگر موضوعى را عقل مورد تأکید قرار داده و قرائن و شواهد همه به خوبى و صحت آن کار گواهى مى دهند در چنین مواردى نباید به استخاره دست زد. اما شرایط: متحیّر و مردّد بودن در کار یعنى، آن که اگر آدمى با تعقل و مشورت به ترجیح یکى از دو طرف رسید، دیگر جایى براى استخاره باقى نمى ماند ولى اگر با وجود اندیشه و مشورت به نتیجه اى نرسید، در این صورت مى تواند استخاره کند. در مورد عمل به استخاره، عمل به مقتضاى استخاره واجب نیست، ولى بهتر است با آن مخالفت نشود.