قوم یهود که از آنان به بنی اسرائیل نیز یاد می شود، از سامی ها هستند و سامی ها از اعقاب سام، پسر نوح محسوب می شوند. اقوام سامی عبارتند از: اکدی ها (بابلی های قدیم)، آشوری ها، کنعانی ها، اکرامی ها و عرب ها. این اقوام همگی تا چهار هزار سال پیش از میلاد با یکدیگر در شبه جزیره عربستان زندگی می کردند. جزیرةالعرب در آن زمان سرزمینی باران خیز بود اما در اثر تغییرات جوّی و جغرافیای طبیعی، مهاجرت آنان از آن سرزمین آغاز شد. عرب ها به سوی فلسطین روی آوردند بنابراین زبان همه این قبایل عربی بود که پس از مهاجرت تحول و تغییر یافته. روایات تورات نشان می دهد که هجرت یهودیان از قرن هشتم قبل از میلاد آغاز شد. منابع تاریخی، پیشینه این قوم را بیشتر در بی خانمانی و پراکندگی و بیانگردی نشان می دهد. برای هجرت و پراکندگی شان غیر از عوامل جغرافیایی و طبیعی، عوامل دیگر نیز مؤثر بوده اند. قوم یهود پس از سرگردانی بسیار به سواحل مدیترانه رسیدند، که امروز فلسطین نامیده می شود؟ در آن جا اقامت گزیدند، در حالی که ساکنان اصلی و بومی فلسطین سامی نژاد و عرب بودند. آنان از سواحل دریای اژه به فلسطین آمده بودند. آنان را کنعانیان و سرزمین فلسطین را ارض کنعان می گفتند. این ها یهودی نبودند، یهودیان بعدا به این سرزمین مهاجرت کردند. در واقع فلسطین توسط یهودیان اشغال شد. درخصوص وجه تسمیه این قوم به یهود اختلاف است. برخی گفته اند که یهود به معنای هدایت یافته است و علت آن توبه قوم موسی از گوساله پرستی است. برخی دیگر گفته اند به این قوم از آن جهت یهود گفته شد که به فرزند چهارم حضرت یعقوب که یهوذا نام داشت، منسوب هستند یهود معرّب هوذ است و نقطه آن حذف گردیده است. سخن آخر اینکه: با توجه به پیشینه قوم یهود می توان نتیجه گرفت که یهودی هایی که در فلسطین اشغالی ساکن هستند از اولاد فرزندان حضرت یعقوب (ع) می باشند.