منابع کهن تفصیل دفن شهدا را چنین آورده‌اند: چون عمرسعد (از کربلا) رفت، قومی از بنی اسد که در غاضِریّه ساکن بودند، به سوی امام حسین† و یارانش آمده و بر آنان نماز خوانده و پیکر پاک امام حسین† را همان جایی که اکنون قبرش است، دفن کردند. پسرش علی بن‌الحسین (حضرت علی‌اکبر) را پایین پای او به خاک سپردند.* برای شهدای اهل‌بیت و اصحاب امام† که در اطراف او افتاده بودند، گودالی را کنده و همه را جمع کرده و با هم در آن دفن کردند. عباس بن‌علی را در جایی که کشته شده بود، سر راه غاضِریّه همان جایی که اکنون قبرش است، دفن کردند. عمادالدّین طبری می‌گوید: بنی اسد بر قبایل عرب افتخار می کردند که ما بر حسین نماز خواندیم و او و یارانش را به خاک سپردیم. شیخ مفید نیز می نویسد:
همگی آنان [شهدا] در پایین پای امام حسین دفن هستند. برای آنان گودالی کنده شد و همه را در آن دفن کرده وبر آنان خاک ریختند، جز عباس بن‌علی که او را در قتلگاهش بر روی بلندی بر سر راه غاضِریّه دفن کردند و قبر او آشکار است. برای قبرهای برادران و خاندانش که نامشان را بردیم، هیچ نشانه ای نیست… گفته می شود که مدفن علی بن‌الحسین نزدیک تر به مدفن [امام] حسین است. امّا یاران حسین که با وی کشته شدند، در اطراف آن حضرت دفن شدند و قبرهای آنان به تحقیق و تفصیل معلوم نیست، جز آن که تردیدی نیست که حائر، آنان را در بردارد.