مذاکرات هسته ای و برائت از مشرکین؟
۱۳۹۴/۱۱/۱۸
–
۱۱۵ بازدید
با سلام و احترام خدمت جنابعالی ، آنچه در این دو آیه شریفه مطرح شده است ، نهی از دوستی و تکیه بر کفار است و این با سیاست خارجی در دوره کنونی و مذاکرات هسته ای هیچ منافاتی ندارد زیرا سیاست خارجی دولت کنونی بر اساس تنش زدایی و تعامل با دنیا بر اساس احترام متقابل است که در چارچوب آموزه های دینی است. خداوند متعال در قرآن مجید در مورد رابطه با غیر مسلمانان می فرماید: « لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ. إِنَّما یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قاتَلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ أَخْرَجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ وَ ظاهَرُوا عَلى إِخْراجِکُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ » « خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى کند، چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد. تنها شما را از دوستى کسانى نهى مى کند که در امر دین با شما پیکار کردند، و شما را از خانه هایتان بیرون راندند، یا به بیرون راندن شما کمک کردند از اینکه با آنها دوستى کنید، و هر کس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است. » (سوره ممتحنه ، آیه 8-9) بر این اساس ، رابطه مسالمت آمیز بر اساس احترام متقابل میان مسلمانان و کافرانی که در صدد مقابله با مسلمانان نیستند ، منع نشده و تنها داشتن رابطه مسالمت آمیز و پیوند دوستی با کفار حربی که در حال مبارزه با اسلام و مسلمانان هستند نهی شده است . بر این اساس در اصل یکصد و پنجاه و دوم قانون اساسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران براساس نفی هرگونه سلطه جویی و سلطه پذیری ، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت های سلطه گر و روابط صلح آمیزمتقابل با دول غیرمحارب استوار است. از این رو جمهوری اسلامی بنای خود را بر گسترش روابط مسالمت امیز و بر اساس احترام متقابل با سایر کشورها قرار داده و در این راستا به دلیل ماهیت استکباری وسلطه جویانه آمریکا و عدم احترام به حقوق کشور ما و رژیم صهیونیستی رابطه ندارد و آنچه در جریان مذاکرات صورت گرفت ، تنها برای احقاق حقوق و اثبات صداقت کشورمان در این زمینه بود و مسأله دوستی با این کشورها مطرح نبود که مشمول نهی قرآن مجید باشد . «دلایل نظام برای مذاکرات هسته ای» مذاکرات هسته ای سه هدف عمده را دنبال می کرد : 1.اثبات صداقت کشورمان در فعالیت های هسته ای و خنثی کردن تبلیغات منفی علیه کشورمان ؛ با توجه به تبلیغات گسترده آمریکا ، رژیم صهیونیستی و برخی از کشورهای اروپایی علیه جمهوری اسلامی و ارایه چهره جنگ طلب از کشورمان در سطح جهان و به راه انداختن موج جدیدی از ایران هراسی با استفاده ازفعالیت های هسته ای ، لازم بود به نوعی این فضا تغییر نماید که رویکرد جدید، چنین زمینه ای را ایجاد نمود و با طرح شعار جهان عاری از خشونت و برخوردار از صلح و امنیت وپیگیری مذاکرات هسته ای ، تلاش دشمنان نظام در نمایش چهره نامناسبی از کشورمان ، خنثی گردید. مقام معظم رهبری در این رابطه فرمودند:« موافقت با این مذاکرات برای شکستن فضای خصمانه جبهه استکبار بر ضد ایران بود و این مذاکرات باید ادامه یابد اما همه بدانند که با وجود ادامه مذاکرات، فعالیتهای جمهوری اسلامی ایران در زمینه تحقیق و توسعه هسته ای به هیچ وجه متوقف نخواهد شد و هیچیک از دستاوردهای هسته ای نیز تعطیل بردار نیست، ضمن آنکه روابط آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران نیز باید روابط متعارف و غیرفوق العاده باشد…هدف آنها این است که با این بهانه، فضای بین المللی را بر ضد ایران حفظ کنند و بر همین اساس بود که با طراحی جدید دولت برای مذاکره درخصوص موضوع هسته ای موافقت شد تا این جوّ جهانی شکسته و ابتکار عمل از طرف مقابل گرفته شود و حقیقت نیز برای افکار عمومی دنیا مشخص شود. » ( بیانات در دیدار جمعی از مداحان اهلبیت (علیهمالسلام) به مناسبت میلاد فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها)، 20/1/94) 2. راستی آزمایی اراده طرف های مقابل برای حل وفصل پرونده هسته ای کشورمان؛ بعد از گذشت یک دوره پر فراز و نشیب از پرونده هسته ای کشورمان و ایستادگی و پافشاری بر حقوق هسته ای و دستیابی به موفقیت های چشمگیری در این عرصه با وجود همه تحریم ها و فشارها ، لازم بود تا از سوی کشورمان رویکردی اتخاذ شود که اراده طرف های مقابل برای حل وفصل این مسأله مورد آزمایش قرار بگیرد و اینکه آیا با وجود آمادگی کشورمان برای مذاکره و حل وفصل این موضوع آیا این کشورها نیز اراده جدی در حل این مسأله دارند ؟ و به اصطلاح با این سیاست توپ به زمین آنان افتاد و افکار عمومی متوجه نوع رفتار آنان گردید. 3. تجربه برای مردم و خنثی شدن برخی تبلیغات داخلی ؛ در عرصه داخلی نیز به دنبال دوره ای از ایستادگی و اعمال فشار و تحریم از سوی طرف های مقابل، تبلغات گسترده ای به راه افتاده بود که در صورتی که مشکل پرونده هسته ای کشورمان حل وفصل گردد، تحریم های بین المللی از بین خواهد رفت و مشکلات کشور برطرف خواهد شد که لازم بود پاسخ عملی و مناسبی به این تبلغات و افکار عمومی داخلی داده شود که رویکرد دولت آقای روحانی چنین زمینه ای را ایجاد نمود . بر این اساس مقام معظم رهبری ضمن حمایت از مذاکرات هسته ای فرمودند: « بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدّس در سخنرانى گفتم [که] مذاکره در موضوعات خاص اشکالى ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن می خواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذنالله ضررى نمی کنیم. یک تجربهاى در اختیار ملّت ایران است – که حالا من مختصراً عرض خواهم کرد – این تجربه ظرفیّت فکرى ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربهاى که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینه تعلیق غنىسازى انجام گرفت، که آنوقت تعلیق غنىسازى را در مذاکرات با همین اروپایىها، جمهورى اسلامى براى یک مدّتى پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنىسازى، امید همکارى از طرف شرکاى غربى مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیارى را – که البتّه بهنحوى تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند – آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانى بگویند خب یک ذرّه شما عقبنشینى می کردید، همه مشکلات حل میشد، پرونده هستهاى ایران عادى میشد. آن تعلیق غنىسازى این فایده را براى ما داشت که معلوم شد با عقبنشینى، با تعلیق غنىسازى، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیارى از کارها مشکل حل نمی شود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگرى است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنىسازى را آغاز کردن. امروز وضعیّت جمهورى اسلامى با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه میزدیم سرِ دو، سه سانتریفیوژ، [ در حالى که] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند. جوانهاى ما، دانشمندان ما، محقّقین ما، مسئولین ما همّت کردند، کارها را پیش بردند. بنابراین از مذاکراتى هم که امروز در جریان است، ما ضررى نخواهیم کرد. البتّه بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجهاى را که ملّت ایران انتظار دارد، بهدست بیاید، لکن تجربهاى است و پشتوانه تجربى ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادى ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبهه دیپلماسى فعّالیّت می کنند، کار می کنند، قرص و محکم حمایت می کنیم، امّا ملّت باید بیدار باشد، بداند چه اتّفاقى دارد مىافتد [تا] بعضى از تبلیغاتچىهاى مواجببگیر دشمن و بعضى از تبلیغاتچىهاى بىمزدومواجب – از روى سادهلوحى – نتوانند افکار عمومى را گمراه کنند. یکى از ترفندها و خلافگویىها این است که اینجور القا کنند به افکار عمومى مردم که اگر ما در قضیّه هستهاى، تسلیم طرف مقابل شدیم، همه مشکلات اقتصادى و معیشتى و غیره حل خواهد شد؛ این را دارند تبلیغ می کنند. البتّه تبلیغاتچىهاى خارجى با شیوههاى کاملاً ماهرانه تبلیغاتى خط می دهند، در داخل هم بعضى از روى سادهلوحى و بدون اینکه نیّت سوئى داشته باشند، بعضى هم واقعاً از روى غرض همین را دارند تبلیغ می کنند که اگر ما در این قضیّه کوتاه آمدیم و تسلیم شدیم در مقابلِ طرف مقابل، همه مشکلات اقتصادى و مانند اینها حل خواهد شد؛ این خطا است…. قبل از اینکه مسئله هستهاى مطرح باشد، همین دشمنىها، همین مخالفتها از اوّل انقلاب بود؛ … مسئله مسئله دیگرى است؛[ مسئله این است که] ملّت ایران به خواستههاى آمریکا نه گفت، ملّت ایران گفت آمریکا علیه ما هیچ غلطى نمی تواند بکند. اینها با موجودیّت جمهورى اسلامى مخالفند، با نفوذ و اقتدار جمهورى اسلامى مخالفند. آن روزى اینها راضى میشوند که ایران یک ملّت ضعیف، کنارمانده، منزوى، بىاعتبار و بىاحترام باشد.» (بیانات در دیدار دانشآموزان و دانشجویان به مناسبت روز ملّى مبارزه با استکبار جهانى، 12/8/1392)