قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
مساله صدقه و انفاق و دوستی دنیا
۱۳۹۲/۱۲/۱۴
–
۶۸۲ بازدید
به نام خدا
سلام ، عرض ادب و احترام
در رابطه با مساله صدقه و انفاق و دوستی دنیا
مثلا اگه من یه انگشتری یا یه مقدار پول یا …..دارم تو همین حین به یکی بگم آقا دنیا دوست نباش خدا باید بده و اون شخص بگه اگه راست میگی انگشترت رو بده من باید چی کار کنم در واقع این مساله انفاق و صدقه رو اگه میشه آسیب شناسی کنید مثال درسته که من کل پولم رو یا انگشترم رو بدم به اون شخص
یا اینکه مثلا درسته هر چی پول دارم صدقه بدم و انفاق کنم اگه میشه مفصل توضیح بدین و حد صدقه و انفاق رو مشخص کنید ؟
با تشکر از ارتباط شما با این مرکز به مطلب زیر توجه کنید .
1. دستور قران و سفارش اسلام در مورد انفاق و بخشش رعایت تعادل و حد وسط و پرهیز از افراط و تفریط است .
2. خداوند در ایه 29 سوره مبارکه اسراء خطاب به پیامبر ص می فرماید :
وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً
هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد آن را مگشا تا مورد سرزنش قرار گیرى و از کار فرو مانى.
در بعضى از روایات که در شان نزول این آیه نقل شده آمده است :
پیامبر ص در خانه بود سؤال کننده اى بر در خانه آمد چون چیزى براى بخشش آماده نبود، و او تقاضاى پیراهن کرد، پیامبر ص پیراهن خود را به او داد، و همین امر سبب شد که نتواند آن روز براى نماز به مسجد برود.
این پیش آمد زبان کفار را باز کرد، گفتند: محمد خواب مانده یا مشغول لهو و سرگرمى است و نمازش را بدست فراموشى سپرده است.
و به این ترتیب این کار هم ملامت و شماتت دشمن، و هم انقطاع از دوست را در پى داشت، و مصداق ملوم حسور شد، آیه فوق نازل گردید و به پیامبر ص هشدار داد که این کار تکرار نشود.
بعضى نیز نقل کرده اند که گاهى پیامبر ص آنچه را در بیت المال داشت به نیازمند مى داد به گونه اى که اگر بعدا نیازمندى به سراغ او مى آمد، چیزى در بساط نداشت و شرمنده مى شد، و چه بسا شخص نیازمند، زبان به ملامت مى گشود و خاطر پیامبر ص را آزرده مى ساخت، لذا دستور داده شد که نه همه آنچه را در بیت المال دارد انفاق کند و نه همه را نگاهدارد، تا این گونه مشکلات پیش نیاید.
3. بر طبق مفاد این ایه باید در مورد مساله انفاق و بخشش حد اعتدال را رعایت نمود زیرا از یک طرف انسان مومن باید دست دهنده داشته باشد و همچون بخیلان که گویى دستهایشان به گردنشان با غل و زنجیر بسته اند نباشد و از طرفی بخشش و انفاق اگر از حد بگذرد و تمام توان و نیروى انسان جذب آن گردد، طبیعى است که انسان از ادامه کار و فعالیت و سامان دادن به زندگى خود وامى ماند، برهنه از نیروها و سرشار از غم مى گردد، و طبعا از ارتباط و پیوند با مردم نیز قطع خواهد شد.
4. آیا میانه روى در انفاق با ایثار تضاد دارد؟!
با در نظر گرفتن آیه فوق که دستور به رعایت اعتدال در انفاق مى دهد این سؤال پیش مى آید که در سوره دهر و آیات دیگر قرآن و همچنین روایات ستایش و مدح ایثارگران را مى خوانیم که حتى در نهایت سختى از خود مى گیرند و به دیگران مى دهند، این دو چگونه با هم سازگار است؟! دقت در شان نزول آیات فوق، و همچنین قرائن دیگر، پاسخ این سؤال را روشن مى سازد و آن اینکه: دستور به رعایت اعتدال در جایى است که بخشش فراوان سبب نابسامانی هاى فوق العاده اى در زندگى خود انسان گردد، و به اصطلاح ملوم و محسور شود و یا ایثار سبب ناراحتى و فشار بر فرزندان او گردد و نظام خانوادگی اش را به خطر افکند، و در صورتى که هیچیک از اینها تحقق نیابد مسلما ایثار بهترین راه است.
از این گذشته رعایت اعتدال یک حکم عام است و ایثار یک حکم خاص که مربوط به موارد معینى است و این دو حکم با هم تضادى ندارند. تفسیر نمونه، ج 12، ص: 99
1. دستور قران و سفارش اسلام در مورد انفاق و بخشش رعایت تعادل و حد وسط و پرهیز از افراط و تفریط است .
2. خداوند در ایه 29 سوره مبارکه اسراء خطاب به پیامبر ص می فرماید :
وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً
هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد آن را مگشا تا مورد سرزنش قرار گیرى و از کار فرو مانى.
در بعضى از روایات که در شان نزول این آیه نقل شده آمده است :
پیامبر ص در خانه بود سؤال کننده اى بر در خانه آمد چون چیزى براى بخشش آماده نبود، و او تقاضاى پیراهن کرد، پیامبر ص پیراهن خود را به او داد، و همین امر سبب شد که نتواند آن روز براى نماز به مسجد برود.
این پیش آمد زبان کفار را باز کرد، گفتند: محمد خواب مانده یا مشغول لهو و سرگرمى است و نمازش را بدست فراموشى سپرده است.
و به این ترتیب این کار هم ملامت و شماتت دشمن، و هم انقطاع از دوست را در پى داشت، و مصداق ملوم حسور شد، آیه فوق نازل گردید و به پیامبر ص هشدار داد که این کار تکرار نشود.
بعضى نیز نقل کرده اند که گاهى پیامبر ص آنچه را در بیت المال داشت به نیازمند مى داد به گونه اى که اگر بعدا نیازمندى به سراغ او مى آمد، چیزى در بساط نداشت و شرمنده مى شد، و چه بسا شخص نیازمند، زبان به ملامت مى گشود و خاطر پیامبر ص را آزرده مى ساخت، لذا دستور داده شد که نه همه آنچه را در بیت المال دارد انفاق کند و نه همه را نگاهدارد، تا این گونه مشکلات پیش نیاید.
3. بر طبق مفاد این ایه باید در مورد مساله انفاق و بخشش حد اعتدال را رعایت نمود زیرا از یک طرف انسان مومن باید دست دهنده داشته باشد و همچون بخیلان که گویى دستهایشان به گردنشان با غل و زنجیر بسته اند نباشد و از طرفی بخشش و انفاق اگر از حد بگذرد و تمام توان و نیروى انسان جذب آن گردد، طبیعى است که انسان از ادامه کار و فعالیت و سامان دادن به زندگى خود وامى ماند، برهنه از نیروها و سرشار از غم مى گردد، و طبعا از ارتباط و پیوند با مردم نیز قطع خواهد شد.
4. آیا میانه روى در انفاق با ایثار تضاد دارد؟!
با در نظر گرفتن آیه فوق که دستور به رعایت اعتدال در انفاق مى دهد این سؤال پیش مى آید که در سوره دهر و آیات دیگر قرآن و همچنین روایات ستایش و مدح ایثارگران را مى خوانیم که حتى در نهایت سختى از خود مى گیرند و به دیگران مى دهند، این دو چگونه با هم سازگار است؟! دقت در شان نزول آیات فوق، و همچنین قرائن دیگر، پاسخ این سؤال را روشن مى سازد و آن اینکه: دستور به رعایت اعتدال در جایى است که بخشش فراوان سبب نابسامانی هاى فوق العاده اى در زندگى خود انسان گردد، و به اصطلاح ملوم و محسور شود و یا ایثار سبب ناراحتى و فشار بر فرزندان او گردد و نظام خانوادگی اش را به خطر افکند، و در صورتى که هیچیک از اینها تحقق نیابد مسلما ایثار بهترین راه است.
از این گذشته رعایت اعتدال یک حکم عام است و ایثار یک حکم خاص که مربوط به موارد معینى است و این دو حکم با هم تضادى ندارند. تفسیر نمونه، ج 12، ص: 99