قوانین فوق طبیعی که بر تمام قوانین حتی قوانین فوق طبیعی هم غلبه می کنند، با عنوان قوانین معجزات یاد می کنیم. لذا معجزه خارق عادتی است که نه تنها بر قوانین طبیعی بلکه حتّی بر قوانین فوق طبیعی هم غلبه می کند. خداوند متعال این قوانین انحصاری را به مأموران خود تعلیم نموده تا آنها بتوانند از این راه ثابت کنند که با خدا در ارتباطند. به عبارت دیگر، معجزات، امضای غیر قابل جعل خدا هستند که خداوند آنها را بر پای دعوت انبیاء و ائمه علیهم السلام زده است.
یک نبی یا امام، ادّعا دارد که متّصل به علم خداست و از مخزن علم الهی سخن می گوید. امّا ما از کجا بدانیم که او راست می گوید؟ عقل می گوید: اگر کسی متّصل به علم خداست، پس یقیناً از قوانینی خبر دارد که کسی از آنها خبر ندارد و نمی تواند هم خبر داشته باشد. پس عقل به ما می گوید: از او بخواه که اگر حقیقتاً متّصل به علم خداست، با قوانین موجود در علم خدا، کاری کند که طبق قوانین طبیعی و حتّی فوق طبیعی قابل دسترس برای بشر، انجامش غیر ممکن است؛ مثلاً مرده را زنده کند. انبیاء نیز چنین می کنند تا ثابت کنند که حقیقتاً به علم خدا متّصلند. چرا ساحران فرعون در برابر معجزات موسی علیه السلام ایمان آوردند؟ چون اهل فنّ بودند و خودش تخصّص در امور خارق العاده داشتند و از همینجا دانستند که خارق عادت موسی علیه السلام از سنخ خارق عادتهای قابل دسترس نیست. لذا با توضیح فوق روشن شد که تمامی امور را خدای متعال در مسیر خلقتی و طبیعی قرار داده اند. انسانها نیز باید این مسیر طبیعی را با استمداد از امکانات الهی طی نمایند.