با سپاس و قدر دانی از ارتباط شما با این مرکز به توضیح   زیر توجه کنید . أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره- 184) چند روز معدودى را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادى از روزهاى دیگر را (روزه بدارد) و بر کسانى که روزه براى آنها طاقت فرساست (همچون بیماران مزمن، و پیر مردان و پیر زنان،) لازم است کفّاره بدهند: مسکینى را اطعام کنند و کسى که کارِ خیرى انجام دهد، براى او بهتر است و روزه داشتن براى شما بهتر است اگر بدانید!
یطیقونه از ماده طوق در اصل به معنى حلقه اى است که به گردن مى اندازند و یا بطور طبیعى در گردن وجود دارد (مانند حلقه رنگین برگردن بعضى از پرندگان) سپس به معنى نهایت توانایى به کار رفته است، جمله یطیقونه در اینجا با توجه به اینکه ضمیر آخر آن به روزه بر مى گردد مفهومش این است که براى انجام روزه نهایت توانایى خود را باید به کار برند یعنى شدیدا به زحمت بیفتند، و این در مورد پیران و بیماران غیر قابل علاج مى باشد، بنا بر این آنها از حکم روزه معافند، و تنها بجاى آن فدیه مى پردازند (ولى بیمارانى که بهبودى مى یابند موظفند قضاى روزه را بگیرند).
                        تفسیر نمونه، ج 1، ص: 623