در دروایات توصیف معصومین به طور کلی بیان شده است که چهره و ظاهر و قیافه آنها ترسیم می کنند و در رابطه با سفیدی موها می توان به روایات زیر اشاره داشته باشیم.آنچه که نسبت به چهره پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه وآله وسلم در روایات بیان شده این است که براساس روایات محاسن مبارکش پر پشت و پر مو بود.شاربش بلند نبود ولی پرپشت بود.تعداد موی سفید در سر مبارک ومحاسن شریف آن حضرت نمودارگردیده بودکه به علت خضاب،سبزه به نظر می آمد ؛ انس بن مالک می گوید :«در همه سر و صورت رسول خدا(ص) فقط چهارده موی سپید وجود داشت» و نقل شده که هفده موی سپید داشتند.(مناقب آل ابی طالب 158:1). عبدالله بن عمر گوید :«نشانه ی پیری پیامبر اکرم (ص) فقط بیست موی سپید بود.»
(مناقب آل ابی طالب 158:1)و(بحارالانوار191:16).
در رابطه با امام علی علیه السلام: علامة محمد بن طلحة الشافعی در باب صفات حضرت امیر علیه السلام می نویسد :
کان (علیه السلام) آدم شدید الأدمة ، ظاهرة السمرة ، عظیم العینین ، أقرب إلى القصر من الطول لم یتجاوز حد الاعتدال فی ذلک ، ذا بطن ، کثیر الشعر ، عریض اللحیة ، أصلع أبیض الرأس واللحیة …
مطالب السؤول ( از منابع اهل سنت ) ـ محمد بن طلحة الشافعی ـ ص70 ،‌ باب : الفصل الرابع : فی صفته .
آن حضرت سبزه وگندم گون ، چشم درشت و میان قامت بود ، شکمی نیکو و کامل و محا‌سنى پر پشت داشت ، جلوی سرش کم مو بود و موهاى سر و صورتش سفید گشته بود …