* جامعه ظهور از نظر اعتقادی و دینی

در جامعه امام زمانی اثری از شرک، کفر و بت‌پرستی وجود نخواهد داشت و همان طوری که بزرگترین دشمن معنویت و عقیده و به ماوراء طبیعت، یعنی مرکز مادیت و ماتریالیسم، شوروی سابق از هم فرو پاشید و نابود شد، کل مکتب‌های کفر و شرک نابود خواهد شد و در سراسر عالم شعار توحید طنین‌انداز خواهد شد و جوامع بشری به خدای یگانه ایمان خواهند آورد و تنها او را خواهند پرستید، بشریت به یمن حکومت امام مهدی(عج) گمشده واقعی خویش را خواهد یافت و به او که کمال مطلق هستی است عشق خواهد ورزید و در برابر او کرنش خواهد کرد.

خداوند در شب معراج به رسول اکرم(ص) فرمود: توسط قائم شما خاندان زمین را از یاد خودم و تسبیح و تقدیس خویش آباد خواهم کرد، همگان مرا تسبیح گفته (و از عیوب و نقایص تنزیه خواهند کرد)، شعار لا‌اله‌الاالله و الله اکبر و الحمدلله ورد زبان همگان خواهد شد و به وسیله او زمین را از لوث وجود دشمنانم پاک خواهم گردانید.

* رشد و تکامل عقول

از جنبه فکر و اندیشه، بشر در عصر حکومت جهانی امام زمان(عج) خردمند و خردورز و خود پیشه و خرد مدار می‌شود، عقول انسان‌ها رشد و کمال پیدا می‌کند، به هر حال در حکومت جهانی امام مهدی(عج) دست خود حضرت که یدالله است بالای سر انسان‌ها است یا دست خدا بر سر بندگان است که آن هم ممکن است به معنای حقیقی کلمه باشد که خداوند مستقیماً دست قدرت خویش را بر سر بندگان می‌نهد و خردهای آنان را جمع و متمرکز می‌سازد و به کمال بلوغ انسانی می‌رسند و وقتی در جامعه‌ای خردمندی حاکم شد شیطان منزوی می‌شود، هواهای نفسانی مهار می‌شود، بساط گناه برچیده می‌شود، جامعه عاقل گرد گناه نمی‌گردد، مفاسد اجتماعی از میان می‌رود، اگر هم برای فردی لغزشی پیش آید بلافاصله متنبه شده و استغفار می‌کند.

* فرهنگ در جامعه ظهور

اگر فرهنگ به معنای ادب نیکو باشد، در عصر امام زمان(عج) و جامعه جهانی آن حضرت انسان‌ها عالم با آداب اسلامی تربیت می‌شوند و متأدب به آداب آلهی می‌شوند که عالیترین مکتب تربیتی و کامل‌ترین آن‌ها است و متکی بر وحی الهی است و از سوی خالق انسان‌ها و به وسیله انسان‌شناسان بی‌نظیر عرضه می‌شود، در آن عصر، بشر مظهر عدل الهی می‌شود، مظهر رحمت خدا می‌شود، مظهر صبر الهی، مظهر قدرت پروردگار، مظهر جود و کرم الهی و در یک کلام مظهر همه اسماء حسنای الهی می‌شود، به انسان‌های عصر امام مهدی(عج) آن اندازه حکمت و معرفت داده می شود که زن در میان خانه‌اش بر اساس کتاب الهی و سنت رسول خدا(ص) قضاوت می‌کند.

دانش و آگاهی انسان‌ها به نهایت درجه خود می‌رسد و تمام مراتب علم و دانش را یکی پس از دیگری می‌پیمایند و بر کل آسمان‌ها و زمین و حقایق موجود در آن دو و ما بین آن دو مطلع می‌شوند، «العلم سبعه و عشرون حرفاً فجمیع ما جائت به الرسل حرفان فلم یعرف الناس حتی الیوم غیر الحرفین فاذا قام قائمنا اخرج الخمسه و العشرین حرفا فبثّها فی الناس و ضمّ الیها الحرفین حتی یبثّها سبعه و عشرین حرفاً»؛ تمام دانش، بیست و هفت حرف است و از آدم ابوالبشر تا ختم انبیاء(ص) و از خاتم انبیاء تا زمان ظهور خاتم الاوصیاء(عج) کل آنچه به بشریت عرضه شده و معلمان الهی بیان کرده‌اند دو حرف است و انسان‌های امروزی نه تنها دو حرف آن را می‌شناسند و آن هنگام که قائم ما قیام می‌کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون آورده و در میان مردم عالم می‌پراکند و دو حرف معلوم بشر را به آن‌ها ضمیمه می‌کند تا تمام بیست و هفت حرف و در واقع تمام علم در جامعه بشری نشر و پخش شود.

و اگر فرهنگ به معنای آداب و رسوم و عادت‌های یک ملت باشد در جامعه جهانی امام مهدی(عج) عادات و رسوم غلط و جاهلی و خرافی کلاً از جامعه زدوده می‌شود و به جای آن آداب و عادات صحیح انسانی و اسلامی جایگزین می‌شود، تعصبات نژادی و قبیله‌ای و غیره ریشه‌کن می‌شود، بشر دارای انصاف می‌شود و واقع‌گرایی و رئالیست بودن حاکم می‌شود، امام مهدی(عج) سیره نبوی را زنده می‌کند، این شعارهای غلط جاهلیت جدید و مدرن و جاهلیت قرن بیستم و مانند آن را از جامعه ریشه‌کن می‌کند، انسان‌ها را با واقعیات آشنا می‌کند و از تخیل و خیال‌گرایی و مانند آن دور می‌کند.

* اوضاع سیاسی عصر ظهور

در جامعه جهانی امام زمان(عج) حاکم بر تمام جهان است، پرچم اسلام در کل عالم بر افراشته می‌شود، کتابی که به عنوان قانون اساسی بر دنیا حکومت می کند قرآن است، قوانینی جاری متکی به متن اصیل اسلام است، در تمام کره زمین یک حکومت بیشتر نیست، مرزها بر چیده می‌شود، سازمان‌های گوناگون و عریض و طویل و بی‌خاصیت بین المللی وجود نخواهد داشت، ارتش‌های گوناگون نیست، یک حاکم در تمام دنیا است، کل دنیا مثل یک خانواده با یک مدیر محبوب است.

امام باقر(ع) می‌فرماید: این آیه مال مهدی و یاران اوست که «یملکهم الله مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین»؛ خداوند آنان را مالک و حاکم بر شرق و غرب جهان خواهد کرد و دین را به دست آن‌ها ظاهر و غالب می‌کند، همچنین در ذیل آیه «جاء الحق و زهق الباطل»؛ امام باقر(ع) می‌فرماید: «اذا قام القائم ذهبت دوله الباطل»؛ یعنی وقتی که قائم (آل محمد) قیام کند، دولت باطل نابود می‌شود و به جای آن دولت حق و دولت کریمه‌ای که سبب عزت اسلام و مسلمین باشد بر سر کار می‌آید.