چرا مردم چاه مسجد مقدس جمکران را برای عریضه نویسی خدمت امام عصر (عج) انتخاب کرده اند؟

در مکتب تشیع ما قائل به توسل به اهل بیت (ع) هستیم و عرض حاجت به درگاه الهی به واسطه اهل بیت (ع) صورت می گیرد، توسل دو نوع دارد یکی قلبی و دیگری توسل شفاهی و به زبان آوردن حاجات است، همچنین یکی از راه هایی هم که در احادیث به آن اشاره شده توسل کتبی و رساندن حاجات به صورت مکتوب به عرض اهل بیت (ع) است.

در کتاب مصباح مرحوم کفعمی روایتی از امام صادق (ع) آمده که حضرت (ع) فرمودند: اگر کسی روزیش کم است، وضع مالیش خوب نیست و معیشتش تنگ شده یا مساله مهم دنیوی و اخروی برایش وجود دارد این فرد دعایی را که می گویم در یک کاغذ سفیدی بنویسد و وقتی آفتاب در می آید آن را در آب جاری بیندازد.

بنابراین با توجه به روایات یکی از راه های توسل نوشتن حاجات است، همچنین مرحوم کفعمی در کتاب بلدالامین خود موضوع استغاثه به امام زمان (عج) را بیان کرده و فرمودند دعای مذکور را در کاغذی بنویسید و بعد آن را در ضریح یکی از ائمه (ع) یا در برکه یا چاهی بیندازید.

اینکه چاه را در جمکران تعبیه کردند اگرچه مسجد به دستور خاص امام (ع) ساخته شده ولی این چاه خصوصیتی ندارد و انسان می تواند حاجات خود را برای توسل به اهل بیت (ع) در هر چاهی بیندازد.

اگر در زمان حضرت (ع) وضع مالی همه مردم خوب شود آیا وضعیت اقتصادی بهم می ریزد؟

کار کردن گاهی اوقات از سر نیاز است و افراد برای رفع مشکلات مالی مجبور به کار کردن می شوند ولی وقتی امام زمان (عج) ظهور می کنند، درست است که مشکلات مادی کم می شود و مردم نیاز مالی شدیدی به کار ندارند اما تحت تربیت امام معصوم (ع) به این نتیجه می رسند، ارزش خدمت به مردم را می فهمند و انگیزه ها عوض می شود.

در زمان ظهور هر کس خدمت خود را به خاطر تربیت الهی الی الله انجام می دهد برای خدمت به خلق خدا و کسب رضایت مردم. در جامعه مهدوی در عین حال که وضع مالی مردم خوب است اما مردم به خاطر معرفتی که کسب کردند و با انگیزه خدمت رسانی به مردم و کمک کردن به دور از خیانت کارهای خود را دقیق تر و صحیح تر انجام می دهند.

چگونه می توانیم با امام عصر (ع) ارتباط داشته باشیم و در جهان حاضر ارتباط ما از چه نوعی می تواند باشد؟

در آیه 200 سوره آل عمران خدا به مومنین دستور می دهد و می فرماید: “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ” ای کسانی که ایمان آوردید، صبر پیشه کنید رابطه ایجاد کنید و تقوا در پیش گیرید.

در رابطه با این مسئله روایات متعددی وجود دارد، آنچنان که امام صادق (ع) فرمودند: در عبارت “رابطو” شیعیان موظف هستند که رابطه با امامانشان داشته باشند، امام صادق (ع) در روایات دیگر می فرمایند که با امامتان رابطه داشته باشید و تقوای الهی را در آنچه امام (ع) دستور داده در نظر بگیرید و مواظب باشید.

در کتاب “غیبت نعمانی” روایتی از امام باقر (ع) بیان شده است مبنی بر اینکه با امامی که انتظار او را دارید، ارتباط برقرار کنید، حال باید ببینیم در دوران غیبت چگونه رابطه ای را باید داشته باشیم.

ابن مشهدی در “مزار الکبیر” از نایب دوم امام عصر (عج) نقل می کند که فرمودند: فردی به نام ابوعبدالله احمدبن ابراهیم به ایشان گفته من مشتاق امام (ع) بودم به نایب دوم گفتم دوست دارم امام (ع) را ببینم نایب دوم فرمودند جناب احمد بن ابراهیم اصرار نکن که امام (ع) را ببینی.

ارتباط در دوران غیبت به معنای دیدن امام (ع) نیست، نایب دوم ادامه می دهند که نباید درخواست دیدار امام (عج) را داشته باشید چون این دستور الهی است که در دوران غیبت به محضر امام (ع) نرسید پس باید تسلیم امر الهی باشید اما اگر کسی می خواهد ارتباط بگیرد راهش زیارت خواندن است.

راه درست ارتباط با امام عصر راه زیارت و عرض ارادت و سلام کردن است، در باب خواندن زیارت آل یاسین آمده است اگر کسی خواست با امامش ارتباط برقرار کند زیارت آل یاسین بخواند و با دعا با امام عصر (عج) ارتباط برقرار نماید.

پایان پیام/