«کاکو» خواننده و یکی از اعضای گروه موسیقی «کاکو بند» در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه با حمایتی که از سوی مسوولان معاونت هنری، دفتر موسیقی و جایزه ققنوس انجام گرفت یکی از آثار ما مورد توجه هیات داوران «ققنوس» قرار گرفت و به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد که نتیجه این انتخاب اجرای زنده قطعه «سیاره من» توسط من و «زولا» دیگر عضو گروه بود که خوشبختانه با استقبال خوب مخاطبان حاضر در تالار وحدت قرار گرفت به طوری که از آن زمان تا به امروز بسیاری از مردم با اظهارنظرهای خود در فضای مجازی ما را شرمنده خود کردند.
خوشحالیم که بعد از 10 سال فعالیت مستمر و شبانه روزی در موسیقی تلاش های گروه دیده شده و مردم با کارهای ما بیشتر آشنا شده اند. ما تمام سعی و توان خود را به کار گرفته ایم که بتوانیم پله پله کارهایی را که مد نظر داریم انجام دهیم البته لازم است همین جا از برادران بوشهری که در ساخت نماهنگ های گروه نهایت همکاری و دوستی را با ما داشتند تشکر کنم که خیلی زحمت فراوانی کشیدند. ما برای ساخت کلیپ هایمان با هنرمندان زیادی گفتگو کرده بودیم اما این دوستان به به قدری در این مرحله با ما همراه بودند که دوست داشتیم با آنها برای ساخت کلیپ هایمان همکاری داشته باشیم.
این خواننده و نوازنده بیان کرد: «کاکو بند» متشکل از من، زولا و آرا که عناوین هنری ما از 10 سال گذشته تا کنون است و ما در این مدت فقط با این اسم در محافل حضور داشتیم در این مدت مشغول تولید آلبومی بودیم که تصور می کنم با حال و هوای متفاوتی که دارد می تواند یکی از متفاوت ترین آلبوم های سال‌های اخیر موسیقی کشورمان به حساب آید. «کاکو بند» با هدف ورود به بازارهای بین المللی موسیقی وارد کار شده و در این میان زبان و جغرافیا اهمیت زیادی ندارد. در کارهای ما انسان بیش از هر موضوع دیگری برایمان اهمیت دارد، نگاهی که دوست داریم در کنار موسیقی به آن توجه داشته باشیم.
کاکو با اشاره به جزییات تازه‌ترین آلبوم موسیقایی گروه «کاکو بند» توضیح داد: تمام تلاش خود را خواهیم کرد که آلبوم تا پایان سال جاری(1393) روانه بازار موسیقی شود. در اولین آلبوم گروه از ملودی های فرهنگ ها و قومیت های گوناگون جهانی استفاده شده که به اعتقاد من می تواند برای کسانی که دنبال موسیقی متفاوت هستند مجموعه ای جالب توجه باشد. مجموعه ای که زبان در آن همانطور که اشاره کردم محدودیتی ندارد و همه عناصر متعلق به جایگاهی نیست که بخواهیم این فضا را محدود به زبان و مکان جغرافیایی خاص کنیم.
این هنرمند با تشکر از هیات داوران جایزه «ققنوس» گفت: همین که تعدادی از بزرگان موسیقی و تجربه داران این عرصه به ما اجازه دادند که محلی برای عرضه موسیقی مان داشته باشیم لطف بسیار زیادی است که واقعا جای تشکر دارد. گروه ما آنچنان اهل صحبت نیست چرا که اعتقاد دارد هنر و هنرمند باید با اثرش حرف بزند وگرنه می رفتیم و قبل از موسیقی سیاستمدار می شدیم. ما می خواهیم حرف های خودمان را با هارمونی و احساس بزنیم. ما می خواهیم حرف دلمان در موسیقی مان باشد که امیدواریم به لطف خدا به این موضوع دست پیدا کنیم.
وی با اشاره به زمان انتشار تازه ترین تک آهنگ های موسیقایی «کاکو بند» عنوان کرد: به طور حتم بعد از انتشار آلبوم و تک آهنگ «سیاره من» برای برگزاری کنسرت نیز برنامه ریزی خواهیم کرد و امیدوارم با انتشار این آثار بتوانیم شاهد بازخورد خوبی از سوی مخاطبان در نتیجه 10 سال فعالیت در موسیقی باشیم.
آلبوم «دعوت» اثری از گروه «کاکوبند» منتشر شد(مرداد94، http://www.farsnews.com/13940506000546)
یک گروه موسیقی تلفیقی پس از انتشار چند تک قطعه و ویدئو کلیپ، و کسب یکی از مقام های برتر جشنواره ققنوس، نخستین آلبوم رسمی خود را در بازار موسیقی کشور منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس،‌ آلبوم «دعوت» نخستین آلبوم رسمی گروه «کاکوبند» تحت امتیاز موسسه «آوای هنر» در بازار موسیقی کشور منتشر شد.
کاکو بند در سال 2007 میلادی با دعوت «جلال مشفق» از نیما و پویا صرافی مهر بمنظور همکاری برای تولید یک اثر در ژانر موسیقی جهانی تشکیل شد. این گروه ضمن ترکیب احساسات ملودیک شرقی‌ با تکنیک‌ های موسیقی‌ غرب، با محوریت موضوعات انسانی‌، قطعات متعددی را برای آلبوم موسیقی‌ تولید نمود. «سیاره من» قطعه‌ای است که در قالب نماهنگ با موضوع «انسان علیه انسان» با کارگردانی برادران بوشهری در نخستین دورهٔ جایزه ققنوس برنده جایزه بهترین نماهنگ گردید.
خوانندگی و آهنگسازی این قطعات را «نیما و پویا صرافی مهر» به عهده داشته اند که بار سنگین تنظیم قطعات و میکس و مسترینگ به عهده نیما صرافی مهر بوده است.
نیما صرافی مهر در روز انتشار این آلبوم درباره این اثر اعتقاد دارد: «کاکو بند میگوید خداوند احساسی‌ را به ما موهبت کرده که می‌خواهیم این احساس را با شنوندگان خود‌ سهیم شویم. کاکو بند انسان را به اصالت انسان «دعوت» می‌کند.
آثار وآموزش ویادگیری واحکام وروایات و… موسیقی :
درباره گرایش به آهنگ های دلنشین می توان گفت: چنین گرایشی طبیعی است و نیاز پاسخگویی را می طلبد. اما باید دانست چگونگی پاسخگویی به غرایز ابتدایی و نیازهای درونی تا میزانی مشترک میان تمامی اقوام و فرهنگ ها و پیروان ادیان است . مانند آن که استفاده از ((آب )) برای رفع تشنگی نزد همگان مشترک است . تفاوت از آنجا آغاز می شود که برای رفع این نیاز درونی و مشترک، نوشیدنی های متنوع پیشنهاد می شود. اینجاست که نظریه های انسان شناختی و فاکتورهای اقتصادی , سیاسی , فرهنگی رخ می نماید و کنش ها و واکنش ها بروز می کند. پیچیدگی ها و ابهام ها آنگاه فزونی می یابد که در عصر ارتباطات و دهکده جهانی، تنوع پاسخگویی به نیازها بسیار فراوان می شود و پاسخگویی به نیاز اصیل و طبیعی بدون عوارض جانبی و ضررشان، کاری بس دشوار می باشد و تلاش همگانی را برای انتخاب صحیح و یا پیدا کردن جایگزین می طلبد. جهت شفاف سازی درباره خصوص موسیقی متذکر می شویم : موسیقی به طور کلی دارای دو نوع است:
1- موسیقی غنائی: هرگونه آهنگی است که به لحاظ شکل یا محتوا موجب تحریک شهوت و متناسب با مجالس گناه است . این گونه موسیقی , گاهی آرامش تخدیرگونه برای اعصاب دارد و گاهی هیجانات ناهنجار برای روان در پی دارد.
2- موسیقی غیرغنایی : شامل صداهای موزون طبیعت، مارش نظامی , صوت قرآنی , آواز حدی (برای تحریک حیوانات و دام ) می شود. این نوع موسیقی میتواند پاسخگوی گرایش طبیعی انسان به زیبایی های سمفونی و موزون باشد و با اجراهای متنوع می تواند جایگزین موسیقی غنایی باشد.
با توجه به آنچه گفته شد بررسى متون دینى و آراء عالمان دین نشان مىدهد که موسیقى از نظر اسلام در چند صورت حرام مىباشد:
1 ) موسیقى مطرب یعنى آهنگهایى که موجب (تحریکات غیرارادى در شنونده شود) و انسان را از یاد خدا غافل مىسازد. منظور از محرک بودن نیز نوعى و شأنى است؛ یعنى، به طور معمول چنین اثرى را دارا باشد نه فقط نسبت به شخص خاص.
2 ) موسیقى همراه با مضامین لهوى که به گونهاى موجب فساد اخلاق و انحراف اذهان است مانند ترانههاى عاشقانه و اشعارى که در وصف زن، شراب و غیره است و از همین قسم است اشعارى که به هر نحو موجب ترویج باطل و مخالفت با حق باشد مانند توهین به مقدسات و یا در جهت تایید کفر و شرک و نظامهاى فاسد و سردمداران آن باشد.
3 ) موسیقى در مجلس گناه و لهوولعب مانند آهنگهایى که در حال رقص یا نوشیدن شراب و غیره نواخته مىشوند.
در هر صورت معیار در حرمت موسیقى مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامین فساد انگیز و اغوا کننده و طرب انگیز است و فرق نمىکند که از صدا و سیما باشد یا غیر آن. ایرانى باشد و یا غیرایرانى. همین طور فرقى بین رفع خستگى و غیر آن و براى خود یا دیگران در این حکم نیست و ملاک در تحریک شدن نوع مردم است نه شخص انسان.
لازم به ذکر است تشخیص حرام بودن موسیقی از شبهات مفهومیه است لذا تا اطمینان به حرمت آن پیدا نشده اصل برائت و عدم حرمت جاری است به ویژه درباره موسیقی های پخش شده از صدا و سیما حکم به حرمت مشکل است، لذا گوش کردن به موسیقی های صدا و سیما تا اطمینان به حرمت پیدا نشده باشد اشکال ندارد.
موسیقی در کلام رهبری:
در مورد موسیقى دو حرف وجود دارد: یکى این که ببینیم اساساً مشخصه هاى موسیقى حلال و حرام چیست؛ و دیگر این که بیاییم: در مصداق، مرزهایى را مشخص کنیم تا به قول شما، جوانان بدانند که این یکى حرام و این یکى حلال است. البته این دومى کارآسانى نیست؛ کار دشوارى است. که انسان از این اجراهاى موسیقىهاى گوناگون – موسیقى خارجى، موسیقى ایرانى هم با انواع و اقسامش؛ با کلام، بىکلام – بخواهد یکىیکى اینها را مشخص کند؛ اما مشخصه هاى کلىیى دارد که آن را مى شود گفت. البته من هم در جاهایى به بعضى از اشخاصى که دست اندرکار بودند، آنچه را که مى توانستم و مى دانستم، گفته ام؛ حالا هم مختصرى براى شما عرض مى کنم.
ببینید، موسیقى اگر انسان را به بیکارگى و ابتذال و بىحالى و واخوردگى از واقعیتهاى زندگى و امثال اینها بکشاند، این موسیقى، موسیقى حلال نیست؛ موسیقى حرام است. موسیقى اگر چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر غافل کند، این موسیقى حرام است. موسیقى اگر انسان را به گناه و شهوت رانى تشویق کند، این موسیقى حرام است؛ از نظر اسلام این است. موسیقى اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آنوقت حرام نیست. این هایى را که من گفتم، بعضى از آنها در موسیقى بىکلام و در سازهاست؛ بعضى هم حتى در کلمات است. یعنى ممکن است فرضاً یک موسیقى ساده ى بى ضررى را اجرا کنند، لیکن شعرى که در این موسیقى خوانده مى شود، شعر گمراه کنندهیى باشد؛ شعر تشویق کنندهى به بىبندوبارى، به ولنگارى، به شهوترانى، به غفلت و اینطور چیزها باشد؛ آن وقت حرام مىشود. بنابراین، آن چیزى که شاخص حرمت و حلیت در موسیقى است و نظر شریف امام هم در اواخر حیات مبارکشان – که آن نظریه را در باب موسیقى دادند – به همین مطلب بود، این است. موسیقى لهوى داریم ممکن است موسیقى – به اصطلاح فقهىاش – موسیقى لهوى باشد. «لهو» یعنى غفلت، یعنى دور شدن از ذکر خدا، دور شدن از معنویت؛ دور شدن از واقعیتهاى زندگى؛ دور شدن از کار و تلاش و فرو غلتیدن در ابتذال و بىبندوبارى. این موسیقى مىشود حرام. اگر این با کیفیت اجرا حاصل بشود، اگر با کلام حاصل بشود؛ فرقى نمىکند.
شما مى گویید زبان بین المللى. آن موسیقىیى که به قول خود شما مرزها را درنوردیده و در جاهایى پخش شده، آیا این لزوماً موسیقى خوبى است؟ صرف این که یک موسیقى از مرز فلان کشور خارج شد و توانست به مثلاً کشورهاى مختلف برود و یک عده طرفدار پیدا کند، مگر دلیل خوب بودن موسیقى است؟ نه، به هیچ وجه. ممکن است یک موسیقىیى باشد که به شهوترانى و تحرکات و نشاطهاى شهوى جوانى تحریک مىکند؛ طبیعى است که یک مشت جوانى که غفلت زده هستند، از این موسیقى خوششان مىآید. هر جایى که در دنیا دستشان به این نوار بیفتد، از آن نوار استفاده مىکنند. این دلیل خوب بودن موسیقى نیست.
من نمىتوانم بطور مطلق بگویم که موسیقى اصیل ایرانى، موسیقى حلال است؛ نه، این طور نیست. بعضى خیال مىکنند که مرز موسیقى حلال و حرام، موسیقى سنتى ایرانى و موسیقى غیرسنتى است؛ نه، اینطورى نیست. آن موسیقىیى که منادیان دین و شرع همیشه در دورههاى گذشته با آن مقابله مىکردند و مىگفتند حرام است، همان موسیقى سنتى ایرانى خودمان است که به شکل حرامى در دربارهاى سلاطین، در نزد افراد بىبندوبار، در نزد افرادى که به شهوات تمایل داشتند و خوض در شهوات مىکردند، اجرا مىشده؛ این همان موسیقى حرام است. بنابراین، مرز موسیقى حرام و حلال، عبارت از ایرانى بودن، سنتى بودن، قدیمى بودن، کلاسیک بودن، غربى بودن یا شرقى بودن نیست؛ «مرز» آن چیزى است که من عرض کردم. این ملاک را مىشود بهدست شما بدهیم، اما اینکه آیا این نوار جزو کدامهاست، این را من نمىتوانم مشخص کنم.
البته الان دستگاههایى هستند که دارند ممیزى مىکنند؛ اما من خیلى هم اطمینان ندارم که این ممیزیها صددرصد درست باشد. گاهى مىآیند به ما مىگویند که یک نوار بسیار بد یا مبتذلى را دارند بهصورت مجاز پخش مىکنند؛ گاهى هم ممکن است عکس این اتفاق بیفتد. من الان نمىدانم واقعاً این ممیزیها چقدر از روى واقعبینى و ضابطهمندى انجام مىگیرد؛ اما آن چیزى که من مىتوانم به شما – بهعنوان یک جوان خوب و به عنوان کسى که مثل فرزندان خودم هستید – به عنوان نصیحت و نظر خودم بگویم، این است که عرض کردم.
به نظرم مى رسد که موسیقى مى تواند گمراه کننده باشد، مى تواند انسان را به شهوات دچار کند، مى تواند انسان را غرق در ابتذال و فساد و پستى بکند؛ مىتواند هم این نباشد و مىتواند عکس این باشد؛ مرز حلال و حرام اینجاست. من امیدوارم که شما جوانان با این زاد و تقوا بتوانید وارد میدان بشوید و تولیدهایى داشته باشید که به معناى حقیقى کلمه هم خصوصیات موسیقى خوب و بلیغ را داشته باشد و به معناى حقیقى تأثیرگذار مثبت باشد و حقیقتاً جوانان و روحها را، به صفا و به معنویت و به حقیقت رهنمون کند.
با پژوهشى اندک در قرآن و روایات و دیدگاه برخى از روانشناسان و پزشکان، مىتوان موارد ذیل را از حکمتهاى حرمت موسیقى دانست:

1. گرایش به فساد:

غنا و آواز مطرب و لهوى، انسان را به سوى شهوت و فساد اخلاقى مىکشاند و از راه پرهیزکارى باز مىدارد. مجلس غنا و موسیقى، معمولاً مرکز مفاسد گوناگون است. در حدیثى از نبى اکرم(صلى الله علیه وآله) آمده است: «غنا نردبان زنا است». «الغناء رقیة الزنا»: بحار الانوار، ج 76، باب 99، (باب الغناء).
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «خانه اى که در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود». «بیت الغناء لاتؤمن فیه الفجیعة»: کافى، ج 6، (باب الغناء). و نیز: «غنا باعث پیدایش روح نفاق است». «الغناء یورث النفاق»: وسایل الشیعه، ج 12، باب 99، (ابواب مایکتسب به). روح نفاق همان آلودگى به فساد و کناره گیرى از تقوا است. در تفسیر روح المعانى سخن یکى از سران قبایل را نقل مى کند که به آنها مى گفت: از غنا بپرهیزید که حیا را کم مىکند؛ شهوت را مى افزاید؛ شخصیت را درهم مى شکند؛ جانشین شراب مى شود و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد. به نقل از: تفسیر نمونه، ج 17، ص 24.

2. غفلت از یاد خدا:

قرآن یکى از عوامل گمراهى را «لهو الحدیث». لقمان (31)، آیه 6.دانسته است. «لهو» چیزى است که انسان را چنان مشغول کند که باعث غفلت و بازماندن از کارهاى مهمتر شود. گوش دادن به غنا قساوت قلب مىآورد. امام صادق فرمود: «ان الملاهى تورث قساوة القلب»: مستدرک الوسائل، ج 13، ص 118.و در نتیجه باعث فراموشى خدا و معنویت مىشود. از این رو در روایات اسلامى از «لهو الحدیث» به «غنا» تفسیر شده است. وسائل الشیعه، ج 12، باب 99، (ابواب مایکتسب به). چه اینکه شنیدن غنا و موسیقى آن چنان اراده را سست و غریزه جنسى شخص را تحریک مىکند که از یاد خدا و قیامت باز مىماند. در روایتى نبى اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: هر کس به غنا و موسیقى (لهوى) گوش فرا دهد قطعهاى از سرب (روز قیامت) در گوش او آب مىشود. «من استمع الى اللَّهو یذاب فى اذنه الآنک»: وسایل الشیعه، ج 5، ص 348.و شاید این تعبیر کنایه از آن است که گوش او از شنیدن سخن حق کر مىشود.

3. زیان بخشى غنا بر اعصاب:

به گواهى برخى از پزشکان، غنا و موسیقى آثار زیانبارى بر روى اعصاب دارد. عبد الکریم عکاس، الغنا فى الاسلام، ص 151.و در حقیقت یکى از عوامل مهم تخدیر اعصاب به شمار مىرود. مواد مخدر گاهى از راه دهان و نوشیدن وارد بدن مىشوند (مانند شراب)؛ زمانى از راه بوییدن (مانند هروئین)؛ گاه از راه تزریق (مانند مرفین) و از راه حس شنوایى به جان و روان آدمى منتقل مىشود (مانند غنا و موسیقى). از این رو بعضى از آهنگها چنان افراد را در نشئه فرو مىبرد که حالتى شبیه به مستى به آنها دست مىدهد. البته گاهى به این حد و مرحله نمىرسد؛ ولى تخدیر خفیف ایجاد مىکند و در پى آن آثار زیانبارى روى اعصاب بر جاى مىگذارد و شخص را دچار افسردگى و مبتلا به فشار خون مىکند. تفسیر نمونه، ج 17، ص 24؛ الغنا فى الاسلام، ص 151.
باید دانست که هر موسیقى و آهنگى شاید براى اعصاب زیانبار نباشد؛ بلکه موسیقى تند و استفاده زیاد و افراط در آن باعث تخدیر اعصاب مىشود؛ با وجود این پیامدهاى منفى معنوى آن حتى در سایر موارد نباید کوچک شمرده شود.
از نظر آخرتی هم عذاب کسی که موسیقی حرام گوش می دهد را روایت اینطور بیان می کند:
پیامبر گرامی اسلام(ص) در این باره می فرمایند: «من استمع الی اللهو یذاب فی اذنه الانک؛ کسی که به موسیقی لهوی و حرام و غنا گوش دهد در گوشش سرب مذاب ریخته می شود» (محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 13، ص 221، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، چاپ اول).
براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک:
1- تفسیر نمونه، ج 17، ص 19، ص 13، 24، 25 و 26
2- مضرات موسیقى، سید احمد خاتمى، نشر قرآن قم
3- تأثیر موسیقی بر اعصاب و روان (شامل نظریات دانشمندان دنیا)
دیدگاه مقام معظم رهبری درمورد موسیقی وخوانندگی( اصول و بایسته ای لازم)
-بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار تهیه کنندگان فیلم « بر بال فرشتگان » ( 24/ 6 / 1372 )
بهترین را انتخاب کنید
در آهنگ و خواندن ، سعی کنید بهترین را انتخاب کنید . هدف فقط این نیست که بخواهید سرودی خوانده شود . این چیزها حامل پیام است ، که شما می خواهید آن رابگویید . شما که نمی خواهید از این طریق ، کاسبی کنید . شما دارید دنبال فکری می گردید . باید وقتی می خواهید آن فکر را ارائه بدهید ، در بهترین لباس ارائه کنید .
من بارها گفته ام : « اگر پروردگار عالم ، همین مضامین را که در قرآن هست ، در عبارات غیر فصیح ارائه می کرد ، قرآن تا حالا نمی ماند ، و این قدر نفوذ پیدا نمی کرد . » فکر ، هر چه عالی باشد ، اگر در قالب و با زبان خوب ادا نشود ، نمی ماند . در سرود ، قالب چیست ؟ در درجه اول ، آهنگ است دیگر ! این آهنگ را یک نفر می خواهد بخواند ، یک نفر می خواهد بنوازد . اینها باید از بهترین ها انتخاب بشوند ؛ و لازم هم نیست که خیلی طولانی باشد . آهنگ های خوب دنیا ، هیچ کدام این قدر طولانی نیست . البته همه آهنگ های خوب دنیا را ما نشنیده ایم . اما همین آهنگ ها که شنیده ایم ، خوب هایش غالبا ً طولانی نیست.جانباز ، بیش از اینها جا دارد که برایش بسازند و بگویند . لذا بهترین خواننده ها را استخدام کنید . بروید سراغ این خواننده های خوب که هستند . من نمی خواهم اسم بیاورم . صداهای خوب ، هنر خوانندگی خوب ، موسیقیدان خوب ، نوازندگان خوب ، آهنگساز درجه یک – عمده آهنگساز است – انتخاب کنید . مرحوم عطاءاله زاهد – یک وقت به من گفت : « این موزیک فیلم محمد رسول الله » معروف ، از اذان مدینه یا مکه گرفته شده است . یک اذانی است که پخش می شود ؛ و آن اذان را اتفاقا ً ، یک نفر در داخل کشور ما هم به شکل خوب گفته است .
همان « اسلوب « اذان شریف » ؛ که من هم از آن خوشم می آید . ایشان می گفت از یک الله اکبر او ، این را گرفته اند ، بسط داده اند ، و این موزیک را از آن به وجود آورده اند . ان شاء الله این روش کار و این رفتار ، هرچه بیشتر باید تقویت شود . باید هنر این کشور رابه این سو بکشانید . ان شاء الله ، بایدهنر کشور را به سمت اصالت های انقلابی بکشانید . این حرف های حسابی ای که این ملت به این عظمت گفته و دنیا را هم پر کرده است ، باید تبیین بشود . برای مردم خودمان هم باید تبیین بشود . ما فقط به سخنرانی روی آورده ایم . در حالی که بهترین بیان ها در اختیار شماست ، و می توانید این ها را برای مردم تبیین کنید .
-بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از شعراء (26/11/1373)
بهترین خوانندگان
ما از هنر خوانندگی خوب و موسیقی حلال ، استقبال می کنم . بسیار خوب است اگر خوانندگان بتوانند همان حد صحیح موسیقی حلال را پیدا و حفظ کنند و به خصوص اشعار خوب را بخوانند که هنر بزرگی است . استفاده از حنجره ، بسیار کار عظیمی است . کاری که حنجره می کند ، ساز نمی تواند بکند . ساز ، حنجره را مشایعت می کند . حیات و زندگی مال حنجره و مال نفس انسانی است . اگر بتوانند ، این کار را انشاءالله بکنند و صدا یشان هم در یک حد ، متوقف نماند . سفارش ما به آقایان خوانندگان هم مثل شعرا همین است که باید مرتبا ً به پله های بالاتر پا بگذارن ******************************