۱۳۹۲/۰۴/۰۹
–
۱۶۶ بازدید
چنین ادّعایی ــ از افراد بی اطّلاع از علم عرفان نظری ــ از سخنان سست و بی ارزشی است که چه بسا خود گوینده اش هم معنی درستی از آن در ذهنش نداشته باشد.
طبق آموزه هایی از دین اسلام که مورد قبول عموم علماست ، خداوند متعال ، انسان را موجودی مختار آفریده و بخش عظیمی از ساختار روحی او ، در زندگی آینده اش را به دست خود او سپرده است. لذا هر کسی سعادتمند و شقاوتمند بودن خویش را خود رقم می زند.
چنین ادّعایی ــ از افراد بی اطّلاع از علم عرفان نظری ــ از سخنان سست و بی ارزشی است که چه بسا خود گوینده اش هم معنی درستی از آن در ذهنش نداشته باشد.
طبق آموزه هایی از دین اسلام که مورد قبول عموم علماست ، خداوند متعال ، انسان را موجودی مختار آفریده و بخش عظیمی از ساختار روحی او ، در زندگی آینده اش را به دست خود او سپرده است. لذا هر کسی سعادتمند و شقاوتمند بودن خویش را خود رقم می زند.
مطلب اشاره شده در سوال ، در حقیقت برداشت ناشیانه و غلطی از آموزه ای عرفانی است که در برخی روایات نیز به زبان رمز و اشاره به آن پرداخته شده است. امّا اینکه آن مطلب عرفانی چیست؟ خارج از گنجایش چنین مقالی است.چون تا کسی سالیان طولانی رنج تحصیل علم کلام و فلسفه و عرفان نظری را تحمّل نکرده باشد قادر نخواهد بود حقیقت گفتار آنها را در این باب در یابد.
خود عرفا و حکما نیز چنین مطالبی را در مجامع عمومی مطرح نمی کنند. چرا که به یقین ، شنوندگان غیر متخصّص ، از چنین مطالبی برداشتی انحرافی خواهند داشت. ولی متأسفانه برخی افراد غیر متخصّص گاه به کتب عرفانی سرک کشیده و برخی سخنان را بدون اینکه خود نیز به درستی دریافته باشند نقل می کنند که کار موجّهی نیست.
3. امّا تعبیر روز ازل ، تعبیری است عرفی. طبق بررسی و جستجویی که از طریق نرم افزاری انجام شد در روایات اهل بیت (ع) و کتب عرفانی نیز چنین تعبیری یافت نشد. امّا خود واژه ی « ازل و ازلی » به معنای بی آغاز و نیز به معنای فرا زمانی هم در روایات استعمال شده هم در کتب عرفانی و فلسفی. مقابل ازل و ازلی ، ابد و ابدی است به معنای بی پایان ، زوال ناپذیر.
طبق آموزه هایی از دین اسلام که مورد قبول عموم علماست ، خداوند متعال ، انسان را موجودی مختار آفریده و بخش عظیمی از ساختار روحی او ، در زندگی آینده اش را به دست خود او سپرده است. لذا هر کسی سعادتمند و شقاوتمند بودن خویش را خود رقم می زند.
مطلب اشاره شده در سوال ، در حقیقت برداشت ناشیانه و غلطی از آموزه ای عرفانی است که در برخی روایات نیز به زبان رمز و اشاره به آن پرداخته شده است. امّا اینکه آن مطلب عرفانی چیست؟ خارج از گنجایش چنین مقالی است.چون تا کسی سالیان طولانی رنج تحصیل علم کلام و فلسفه و عرفان نظری را تحمّل نکرده باشد قادر نخواهد بود حقیقت گفتار آنها را در این باب در یابد.
خود عرفا و حکما نیز چنین مطالبی را در مجامع عمومی مطرح نمی کنند. چرا که به یقین ، شنوندگان غیر متخصّص ، از چنین مطالبی برداشتی انحرافی خواهند داشت. ولی متأسفانه برخی افراد غیر متخصّص گاه به کتب عرفانی سرک کشیده و برخی سخنان را بدون اینکه خود نیز به درستی دریافته باشند نقل می کنند که کار موجّهی نیست.
3. امّا تعبیر روز ازل ، تعبیری است عرفی. طبق بررسی و جستجویی که از طریق نرم افزاری انجام شد در روایات اهل بیت (ع) و کتب عرفانی نیز چنین تعبیری یافت نشد. امّا خود واژه ی « ازل و ازلی » به معنای بی آغاز و نیز به معنای فرا زمانی هم در روایات استعمال شده هم در کتب عرفانی و فلسفی. مقابل ازل و ازلی ، ابد و ابدی است به معنای بی پایان ، زوال ناپذیر.