گناهانی که دعا را رد می کند و مانع اجابت می شود

… در روایت از حضرت علی بن الحسین علیه السّلام آورده است، در اقسام ذنوب که فرمود: آن گناهان که دعا را رد می کند و مانع اجابت می شود: نیّت زشت است و ناپاکی سرشت و نفاق با برادران و باور نداشتن استجابت دعا و دیر انداختن نماز واجب از وقت. و در همین روایت، انواع دیگر گناهان را تفسیر کرده است که بعضی در دعای کمیل نیز وارد است.

مناسب است چند جمله از آن را در این جا نقل کنیم:

در تفسیر «تُغَیِّرُ النِّعَم» فرمود: آن گناهان که نعمت ها را تغییر می دهد، ستم کردن بر مردم است و ترک عادت نیکو و احسان و کفران نعمت و شکر ناکردن؛

و در «تُنزِلُ النِّقَم» یعنی آن گناهان که نقمت می بارد، فرمود: آن که خدا را شناسد و نافرمانی او کند و دیگر خویش را، برتر از دیگران دانستن و آنان را استهزا کردن؛

و گناهانی که پرده می درد «تَهتِکُ العِصَم»، شراب خوردن و قمار باختن و به کارهای مضحک پرداختن و لغو و مزاح کردن و عیوب مردم گفتن و با مردم ناصالح هم نشین شدن؛

و آن گناهان که بلا می آورد، به داد بیچارگان نارسیدن و کمک مظلوم نکردن و امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردن؛

«و الذُنوُبَ الَّتِی تَقطَعُ الرَّجآء»، آن گناهان که امید را قطع می کند، یأس از رحمت خداوند و نومیدی از بخشایش او و به غیر خداوند اعتماد کردن و وعده ی او را دروغ شمردن است؛

و آن گناهان که باران را باز می دارد، آن است که قضات در احکام خویش عدل نکنند، و دیگر شهادت دروغ گفتن و شهادت حق را پنهان داشتن، و زکات و قرض ندادن، و از عاریت دادن اسباب خانه دریغ داشتن، و با تهی دستان و نیازمندان دل سختی نمودن و بر کودک بی پدر و زن بی شوهر، ستم کردن و گدا را زاندن و شبانه از در خانه بازگردانیدن، نعوذ بالله من ذلک بلطفه و کرمه. (انتهی ملخصاً)

(مقدّمه ی مترجم؛ ص13و14)

(صحیفه کامله سجّادیّه/ ترجمه و شرح علاّمه میرزا ابوالحسن شعرانی رحمه الله/ ناشر: انتشارات قائم آل محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم/ نوبت طبع: سوم،زمستان 1384)