یاد امام زمان(ع) تسلی خاطر زهرا(س)
۱۳۹۳/۰۱/۰۳
–
۷۷ بازدید
مهدی(عج) و بانوی عالمین؛
یاد امام زمان(ع) تسلی خاطر زهرا(س)
یکی از بزرگترین رمز و رازهای هستی و زیباترین پیوند ارتباط بین سرور خلایق،[۱] امام مهدی(عج) و سرور زنان[۲] حضرت زهرا(س) است. این چه سرّی است که بارها، گلواژه زیبا و دلنشین «مهدی» جسم و جان کوثر هستی را طراوت بخشید و گلستان حیاتش با گل نرگس معطر گشت. یوسف زهرا(ع) نیز جام عمرش لبریز از عشق به مادر است. این ارتباط و پیوند وسیع و وثیق سبب شده که خرمنی در این خصوص خلق شود و در این صفحه، خوشههایی تقدیم میشود.
مهدی(عج) و مژده زهرا(س)
یاد امام زمان(ع) تسلی خاطر زهرا(س)
یکی از بزرگترین رمز و رازهای هستی و زیباترین پیوند ارتباط بین سرور خلایق،[1] امام مهدی(عج) و سرور زنان[2] حضرت زهرا(س) است. این چه سرّی است که بارها، گلواژه زیبا و دلنشین «مهدی» جسم و جان کوثر هستی را طراوت بخشید و گلستان حیاتش با گل نرگس معطر گشت. یوسف زهرا(ع) نیز جام عمرش لبریز از عشق به مادر است. این ارتباط و پیوند وسیع و وثیق سبب شده که خرمنی در این خصوص خلق شود و در این صفحه، خوشههایی تقدیم میشود.
مهدی(عج) و مژده زهرا(س)
پیامبر اسلام(ص) که خودش از بشارت به مهدی(عج) توسط جبرئیل امین، غرق در سرور و شادی است،[3] پاره تن خود را نیز غرق در شادی ساخته و میفرماید: «ابشری یا فاطمة فان المهدی منک؛[4] بشارت باد بر تو که مهدی از نسل توست.»
آری هرگاه پیامبر(ص) بخواهد، نازدانهاش را تا آخرین درجه شاد سازد، سخن از مهدی(عج) به میان میآورد: “و من ذریتک المهدی یملا الله عزوجل به الارض عدلا، کما ملئت عن قبله جورا»[5] و مهدی(عج) از فرزندان توست که خداوند متعال توسط او زمین را از عدل پر خواهد کرد، همچنانکه پیش از آن از جور پر شده است.
یاد مهدی(عج) تسلی زهرا(س)
آخرین پیامبر(ص) الهی بارها برای خشنودی و تسلی پاره تن و جانش، در حساسترین و بحرانیترین، زمانها، یاد مهدی(عج) را تقدیم میفرمود.
وقتی بغض، گلوی زهرا(س) را میفشرد و اشک، گونههایش را میشست، یکی از کارهای پیامبر(ص) برای خوشحالی و تسکین زهرا(س) این جمله بود: «والّذی نفسی بیده و منّا مهدی هذه الامّه الّذی یملأ الارض قسطاً و عدلا، کما ملئت ظلماً و جوراً؛ سوگند به آنکه جانم در دست اوست! مهدی(عج) این امت از ما خاندان است که خداوند به وسیلة او زمین را از عدل و داد پر میکند، همانگونه که از ستم و جور پر شده باشد».[6]
در روایت دیگری میفرماید: «مهدی(عج) این امت از ما خاندان است، آنگاه که دنیا را هرج و مرج فرا گیرد و آشوبها آشکار گردد، راهها بسته شده، برخی، بعضی دیگر را غارت کنند، بزرگان به کوچکان رحم نکرده و کوچکان احترام بزرگان را رعایت نکنند، در آن هنگام خداوند متعال نهمین هدایتگر از نسل حسین(عج) را بر میانگیزاند، او دژها و قلعههای گمراهی و دلهای بسته شده را فتح میکند، او برای زنده ساختن دین در آخرالزمان قیام میکند. همچنان که من در اول زمان قیام کردم و زمین را از عدل و داد پر میکند همچنان که از جور و ستم پر شده باشد».[7]
آری! اشرف مخلوقات، یگانه دخترش، سرور زنان عالم را با یاد مهدی(عج) و مژدة ظهور دلداری میدهد. زیرا نام و یاد “مهدی” از ابتدای هستی برای معصومان شناخته شده است و حتی حضرت زهرا(س) به هنگام نام بردن فرزندان معصومش برای سهل بن سعد انصاری به هنگام رسیدن به نام او در وصفش میفرماید: «او کسی است که خداوند شرق و غرب زمین را به دست او میگشاید».[8]
مهدی(عج) زینت لوح فاطمه(س)
در تولد امام حسین(ع) برای خشنودی و چشمروشنی مادر هستی، جبرئیل امین، هدیه آسمانی به عنوان حدیث لوح تقدیم نمود که درخشش تعابیر و تعاریف و توصیفات امام مهدی(عج) در این لوح جایگاه ویژهای دارد. به عبارت دیگر نام و یاد یوسف زهرا، جلوهای ویژه در این عطیه مقدس و منور دارد، امام مهدی(عج) در این لوح منور با عنوان “رحمت بر عالمیان” “و کسی که کمال موسی و بهای عیسی و صبر ایوب دارد” ذکر گردیده است که جلال و جمال خاصی به این هدیه داده است».[9]
زهرا(س) خواهان نرجس
حضور سبز طاهره مقدسه، زهرای مرضیه به همراهی حضرت مریم و هزار فرشتة بهشتی، برای افتخار بخشیدن به نرجس، جلوهای از این راز و رمز است که سخنان حضرت مریم به نرجس خاتون در عالم خواب، ذرهای از این پرتو است. حضرت مریم به دخترش فرمود : «زهرا سرور بانوان جهان و مادر همسر توست» لذا نرجس دامن زهرا را گرفته و اسلام آورد و بانوی عالم، عروسش را در آغوش گرفت.[10]
زهرا(س) چشم انتظار دولت مهدی
تمام ظلمهایی که بر جهان هستی روا داشته شده پیامد ظلمی است که به حضرت زهرا(س) شده و با نقشة شوم سقیفه، مدار خلافت را از خانة او به جای دیگری انتقال دادند، بنابراین مظلومان عالم به خصوص بزرگترین مظلومة عالمچشم انتظار دولت عدل فرزندش است که ظلمِ سنگین تاریخ پاسخ داده شود و ظهور رحمت واسعة الهی عزیزش، نعمتی برای ظالمان باشد.[11]
زهرا(س) الگوی مهدی
برجستهترین و گویاترین این پیوند و ارتباط در کلام امام مهدی(عج) شکوفا شده است. یوسف زهرا(س) میفرماید: «فی ابنه رسول الله لی اسوه حسنه»[12] و دختر پیامبر خدا(ص) برای من الگوی نیکویی است.
امام مهدی(عج) مانند مادرش زهرا(س) با ایثار و تلاش و نپذیرفتن بیعت طاغوتها خط مستقیم ولایت را معرفی و خط کفر و نفاق و بدعت را رسوا میسازد و در حقیقت دولتی که زهرا(س) تشکیل داد صاحب آن مهدی است؛ بنابراین یکی از القاب مقدس امام زمان(عج) «صاحب الدوله الزهرا است».[13]
اما آنچه از فرمایش امام مهدی(عج) درس میگیریم این است که فاطمه(س) برترین الگو و سرمشق برای منتظران است؛ زیرا وقتی فاطمه(س)، الگوی مهدی(عج) است، ما هم باید به امامِ خود اقتدا کنیم و دختر پیامبر را الگو خود قرار دهیم.
در پایان لازم است جلوهای از توسل به حضرت زهرا(س) و حضرت مهدی(عج) که هر دو سفرهدار عالم هستند بیان شود: علامه مجلسی روایت میکند، اگر حاجتی داشتی و سینهات برای او تنگ شده، دو رکعت نماز بخوان؛ بعد از سلام نماز، سه مرتبه تکبیر بگو و تسبیحات حضرت زهرا(س) را بخوان؛ سپس به سجده برو و صد مرتبه بگو: «یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی»؛ پس گونة راست را بر زمین بگزار و همین را صد مرتبه بگو؛ و بعد از آن گونه چپ را بر زمین بگذار و همین را صد مرتبه بگو، و سپس به سجده برو و همین را صد و ده مرتبه بگو، و حاجت خود را یاد کن؛ به درستی که خداوند برآورده میکند، انشاءاللهتعالی.[14]
امام جواد(ع) هر روز، هنگام زوال به مسجد رسول خدا(ص) رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا(ص) به سراغ خانه مادرش زهرا(س) که در همان نزدیکی قبر پیامبر(ص) میرفت و کفشهایش را در آورده و با نهایت ادب و خضوع، داخل خانه شده و در آنجا نماز و دعا میخواند و دقایق طولانی به عبادت مشغول میشد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول خدا(ص) برود و سراغ مادرش را نگیرد.[15]
همچنین نقل است که آن حضرت در 4 سالگی به شدت در غم و اندوه غوطهور شده بود، پدر بزرگوارش از سبب آن میپرسد. حضرت جواد(ع) از مصیبتهای مادرش زهرا(س) و انتقام عصر ظهور یاد میکند.[16]
پی نوشت ها:
[1] . «لو قد قام سید الخلق»، فروع کافی، ص 207، ح 346.
[2] . ر.ک فصلنامه انتظار، ش 7، ص 83 و ش 12، ص 414.
[3] . بحارالانوار، ج ،51 ص 77.
[4] . کنزالعمال، ج 2، ص 105.
[5] . بحارالانوار، ج 40، ص 66.
[6] . بحارالانوار، ج 28،ص 52.
[7] . بحارالانوار، ج 36، ص 307.
[8] . بحارالانوار، ج36 ، ص 352.
[9] . کمال الدین، ج 2، ص 290؛ بحارالانوار، ج 26 ص 159.
[10] . کمال الدین، ج 2، ص 384؛ بحارالانوار، ج 51 ص 61.
[11] . بحارالانوار، ج 22،ص 368.
[12] . بحارالانوار، ج53 ، ص 180.
[13] . نجم الثاقب، ص 80.
[14] . بحارالانوار، ج 102، ص254 ، ح 13.
[15] . همان.
[16] . چشمه در بستر، ص 505.