پرسشگر گرامی ؛ ازاین که مرکز را پاسخگوی سوالات خود انتخاب نمودید صمیمانه متشکریم . در پاسخ به مطالبی توجه کنید .
الف. روایات مربوط به نوروز مختلف است و اجمالا در آن تعارض و اختلاف مشاهده می شود؛ چنانکه روایت معلی بن خنیس از امام صادق(ع) دلالت بر عظمت و شرافت این روز و انجام برخی اعمال مانند غسل، روزه و پوشیدن لباس نو دارد، از سوی دیگر، روایت امام کاظم(ع) دلالت بر عید نبودن آن دارد و این که نوروز از سنت های فارس بوده که مورد قبول اسلام نمی باشد. جمع بین این دو روایت مشکل است به همین جهت آراء فقها و صاحب نظران در این زمینه متفاوت است. برخی روایت امام کاظم(ع) را تقیه دانسته اند و روایت معلی که دلالت بر شرافت نوروز دارد را پذیرفته اند. از سوی دیگر برخی روایت معلی را ضعیف دانسته اند و براساس روایت امام کاظم(ع) هیچگونه جایگاهی برای نوروز قائل نیستند گرچه انجام غسل و روزه را در این روز براساس روایت معلی و به امید به دست آوردن ثواب این اعمال براساس قاعده تسامح در روایات مربوط به آداب و سنن مستحب دانسته اند. از این رو در مورد عید نوروز گفتنی است: به طور قطع عید نوروز یکی از اعیاد ملی ایرانیان است و ریشه در تاریخ کهن این سرزمین و آیین آنها قبل از اسلام داشته است. نکته دیگر اینکه اسلام پس از آمدن به ایران و مسلمان و شیعه شدن ایرانیان این رسم همچنان باقی مانده و در آموزه های اسلامی نیز با آن مخالفت صریح وجود ندارد. نکته سوم توجه به نکات مثبت نوروز است که زمینه تحول, نوسازی و پاکسازی فضای خانواده و زندگی را فراهم می کند و باعث نوعی شادی و شادابی می شود و بهانه ای برای صله رحم, دیدار دوستان و تحقق روابط سازنده با ایشان است. در برخى روایات، امامان معصوم علیهم السلام از نوروز تجلیل نموده اند. به عنوان مثال، در روایتى منسوب به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام آمده است که مى فرماید: «نوروز، روزى است که پروردگار از بندگان پیمان گرفته است او را عبادت کنند و بدو شرک نورزند و به فرستادگانش و امامان علیهم السلام ایمان آورند. نوروز، روزى است که خورشید در آن طلوع کرده و هیچ نوروزى نیست مگر این که ما در آن روز در انتظار از میان رفتن سختیهاییم; زیرا نوروز از روزهاى ما و شیعیان ماست.(1) در روایتى دیگر از معصوم علیه السلام وارد است: چون نوروز فرا مى رسد، غسل کنید، لباس پاکیزه بپوشید، خود را معطّر سازید و در آن روز، روزه گیرید. به هر حال، نباید فراموش کنیم که حضرت على علیه السلام مى فرماید: هر روزى که در آن، نافرمانى خدا نشود، عید است. (3) پس باید در عید نوروز به کارهایى مشغول شویم که ما را به خدا نزدیک کند و او را از ما خشنود سازد و از انجام کارهاى خرافى و ارج نهادن به سنّتهاى نادرست و نامعقول خویشتن دارى کنیم. عبادت خداوند و قرائت قرآن و پاکى و نظافت خانه و نیز لباس نو بر تن کردن – نه تجمّل گرایى و فخر فروشى کردن – و همچنین روزه داشتن و به دیدار دوستان و خویشان رفتن، بسیار پسندیده و ارزشمند است. ولى اعتقاد به نامیمونى روز سیزدهم فروردین و واجب بودن سفره هفت سین و برگزارى مراسم چهارشنبه سورى، چون علّت عقلانى و شرعى ندارد، محکوم و مطرود است. در مجموع آنچه از روایات و مجموع کلمات صاحب نظران استفاده می شود چند چیز تقریبا محل اتفاق است. الف: اعیاد اسلامی که ریشه در آموزه های دینی دارد, عید قربان و عید فطر است و عید نوروز به عنوان یک عید اسلامی مورد عنایت قرآن کریم و ائمه اطهار علیه السلام نبوده است. ب : بسیاری از آداب و رسومی که در نوروز نزد ما ایرانیان متداول است مثبت و مورد تایید اسلام است, و ریشه در آموزه های دینی دارد.
ب. اگر در زندگی مطیع خداوند و عامل به وظایف الهی بوده و در مسیر بندگی خداوند و اطاعت از اولیای او و پیروی از امام زمان عج حرکت کنیم روح پاک آنها همیشه در کنار ما و تایید کننده ما می باشند و این اختصاصی به وقت عید و تحویل سال نو ندارد .
 پی نوشت: 1 – بحارالانوار، ج 59، ص 1 – 92. 2 – بحارالانوار، ج 59، ص 2 – 100. ـ1410ـ 3 – شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 20، ص 73.