1- لطف و کرم خداوند بیکرانه و نامحدود است وبه اندازه ای است که گاهی اگر کسی یک عمل را به نیت خود و افراد دیگر به جا آورد اجر و پاداش و ثواب آن به همه می رسد بی آن که از اجر و پاداش فرد عامل چیزی کم شود . 2- انسانی که زائر تربت مطهر معصومی است می تواند زیارت را هم از طرف خود و هم به نیابت از دیگران انجام دهد وثواب این زیارت به فضل و کرم الهی به همه آنها به طور کامل می رسد به گونه ای که گویا همه آنها این زیارت را خود به جا آورده اند .
3- دادن یک سلام به نیابت از دیگری ثواب و اجر و اثر برای هر دو دارد ولی البته انجام زیارت و خواندن زیارت مخصوص به حرم امامی خاص از نظر ثواب و اجر برای نائب و منوب عنه کاملتر است .
در هر صورت همانگونه که مرسوم است ،در آغاز زیارت می گویند: زیارت می کنم از طرف پدر ،مادر و…ملتمسین دعا وکسانی که سفارش کرده اند،قربهً الی الله،در این صورت آنها را در ثواب زیارت شریک می کند.
سفارش شده که به نیابت از امام زمان ارواحنافداه اعمال مستحبی انجام دهید یا ثواب آنها را تقدیم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نمایید ؛ به ویژه در اعمال حج، زیارت قبور امامان علیهم السلام ، ختم قرآن، روزه، قربانی گوسفند یا انفاق مال و مواردی مانند اینها . انجام نیابت از امام زمان علیه السلام تنها جلوه‌ای از ابراز ارادتمندی و خلوص محبّت فرد نایب، به آن حضرت علیه السلام است و امید است که در اثر همین اظهار ارادتمندی نسبت به آن بزرگوار، مورد الطاف و کرامات از جانب خداوند و خود ایشان قرار گیرد.صورت دیگری از نیابت کردن نیز وجود دارد که در موقع پیش آمدن حاجتی مهم یا محنتی سخت که انسان را بی‌طاقت کند، برای اصلاح آن امر و برطرف شدن آن محنت، عمل شایسته یا انفاق مالی را به همان ترتیب که ذکر شد، به قصد سلامتی امام عصر روحی فداه و برطرف شدن اندوه و ناراحتی از آن وجود مقدّس و محور عالم هستی نذر کند و به انجام برساند . از جمله دلایل بر ارزشمند بودن و تأکید نسبت به این امر برای مؤمن نسبت به امام عصر خود، این روایت است :
۱_ حضرت هادی علیه السلام فردی را به کربلای معلّا فرستادند تا از جانب ایشان علیه السلام زیارت کند.
۲_ همچنین همین عمل از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است. محمّد بن عیسای یقطینی نقل کرده است که حضرت ثامن الحجج علیه آلاف التحیه و الثناء چند قطعه جامه و چند غلام را برایم فرستادند و برای من، برادرم و یونس بن عبدالرّحمان مقرّر فرمودند که هر یک، یک حج برای آن حضرت علیه السلام به جای آوریم.( وسائل الشیعه، ج 5، ص 147.