آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهايى كه مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده اند و جزو ساختمان حساب مى شود، با شش شرط پاك مى كند:
اول: آنكه چيز نجس به طورى تر باشد كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود. پس اگر خشك باشد، بايد به وسيله اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند.
دوم: آنكه اگر عين نجاست در آن چيز باشد، پيش از تابيدن آفتاب، آن را برطرف كنند.
سوم: آنكه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند.
چهارم: آنكه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند. پس اگر مثلا چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمى گردد.
پنجم: آنكه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته، يك مرتبه خشك كند.
ششم: آنكه مابين روى زمين يا ساختمان كه آفتاب به آن مى تابد، با داخل آن، هوا يا جسم پاك ديگرى فاصله نباشد.
پي نوشت:
توضيح المسائل حضرت امام م191