آقای وزیر نفت؛ حال که مثلا «آمنوا» را به جا آوردید از «عملوا» چه خبر؟

تابناک : وزیر نفت ایران در سفری رسمی به ونزوئلا، با نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری این کشور و طارق الایسامی، همتای ونزوئلایی خود دیدار و مذاکره کرد؛ ونزوئلا کشوری است که در دوران تحریم، همکاری موثر و پراهمیتی با ایران داشته است.

درباره این سفر و اهمیت آن نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا با انتشار پیامی توییتری نوشته است: «پذیرای جناب جواد اوجی، وزیر نفت کشور خواهر جمهوری اسلامی ایران بودم. نشستی سازنده برای تعمیق پیوندهای برادری و همکاری در زمینه انرژی بود. همچنین بار دیگر بر قدردانی خود از مردم ایران و ابراز محبتم به آنها تاکید کردم.»

البته جواد اوجی در جریان این سفر، همچنین با همتای ونزوئلایی خود تارک الایسامی نیز دیدار و گفت‌‌وگو کرد. او روز دوشنبه ویدئویی را از این دیدار در حساب اینستاگرام خود منتشر نمود که در آن وزیر ونزوئلایی در حالی که با همتای ایرانی خود دست می‌داد، گفت: «جواد، برادرم. حالت چطور است؟ چه‌قدر از حضور تو در اینجا خرسندم.»

وزارت نفت ونزوئلا پس از انجام این دیدار با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که این سفر با هدف «تعمیق همکاری‌های دوجانبه» و «دستیابی به راهکارهایی برای غلبه بر تحریم‌های یکجانبه تحمیلی از سوی دولت ایالات متحده و متحدانش» انجام شده است.

اما این سفر پراهمیت را شاهکاری که از وزیر نفت سر زد، تحت الشعاع قرار داد و حتی باعث شد همه نگاه‌ها از اثر و اهمیت این سفر برگردد و به سمت شاهکار وزیر محترم نفت چرخیده شود. جواد اوجی در هنگام دیدار با همتای ونزوئلایی در هنگام دست دادن، سعی دارد در اقدامی به زعم خود نمادین، شعار «DOWN WITH USA» سر دهد؛ اما آقای وزیر نفت نمی‌داند USA را چگونه تلفظ کند و حرف آخر را «آی» تلفظ می‌کند. البته این بیان جواد اوجی که در واکنش به شعار «زنده باد ایران» از سوی همتای ونزوئلایی خود گفته شده با تذکر زیر لفظی وزیر ونزوئلایی مواجه می شود که وی هنگام خنده زیر لب می گوید: «این را نگو».

حال اینکه آیا اساسا یک دیدار رسمی و دیپلماتیک، محلی برای بیان شعار‌های مردمی هست یا خیر و یا اینکه چرا همتای ونروئلایی به رغم اشتراک در مواضع ضد آمریکایی با ایران، اظهار چنین شعاری در یک دیدار رسمی را برنمی تابد و به لحظه تذکر می‌دهد، خود بحث جداگانه و مهمی است که بعدا مفصل به آن پرداخته خواهد شد، اما این شاهکار حاشیه ساز آقای وزیر یادآور یکی از مهمترین توصیه‌ها و تذکرات اخلاقی بود.

در قرآن کریم و روایات متعدد به مومنان تذکر داده شده است که ایمان و عمل صالح همراه و یاور هم هستند و ایمان بدون عمل صالح لقلقه زبانی بیش نیست و در تعبیر قرآنی «الَّذِینَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» همواره از ایمان در کنار عمل صالح یاد می‌شود؛ یعنی نه چنان است که در قرآن تعبیر «الَّذِینَ آَمَنُوا» به صورت تنها یا تعبیر «عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» بدون یاد کرد قید ایمان ذکر شود. این امر نشان می‌دهد که از نگاه قرآن، نه ایمان به تنهایی و بدون عمل صالح مایه نجات است و نه عمل صالح بدون ایمان. پیامبر اسلام فرموده است:«ایمان، اعتراف زبانی، شناخت و پذیرش قلبی و عمل با اعضا و جوارح است.»

حال اگر تصور کنیم که آقای وزیر نفت در یک دیدار رسمی و بر اساس عقل و منطق خود قصد داشته یک شعار مردمی سر دهد که اعتقاد و باور مردمی بوده و تحریم های ظالمانه آمریکا این باور را عمیق تر و ریشه دارتر کرده است، پس باید منتظر عمل و اقدامات آشکار این مقام دولتی هم باشیم.

اما این اقدامات باید چگونه اقدامی باشند که به توصیه قرآنی «عملوا» عمل شود؟

نخست اینکه وزیر نفت این گفته اخیر خود را که فروش نفت در حال حاضر اوضاع خوبی داشته و ارز حاصل از فروش نفت به لحظه دریافت می شود، تشریح کند و از تناقض آن با اظهارات برخی مسئولان دیگر که حذف ارز ترجیحی را کمبود منابع ارزی می دانند رفع ابهام نمایند.

اقدام دیگری که می تواند در راستای توصیه قرآنی «عملوا» ارزیابی شود، رسیدگی به حقوق های نجومی و ریخت و پاش های داخل وزارت نفت و شرکت های زیرمجموعه های این وزارت خانه باشد که یکی از افراد حاضر در این وزارتخانه بر اساس گزارشی که اخیرا منتشر شد، دریافت کننده بالاترین حقوق در میان کارکنان دولت بوده و پرداخت چنین حقوق هایی در شرایطی که عموم جامعه آثار جنگ اقتصادی را با گوشت و پوست خود حس می کنند، انصاف و منطق نداشته.

اقدام دیگر می تواند در ارتباط با اصلاح انتصابات شائبه برانگیزی باشد که در زیرمجموعه این وزارتخانه انجام می شود و بر اساس شنیده ها و ادعای کارشناسان حوزه نفتی، دو فاکتور مهم تخصص و سابقه در اولویت های آخرین برای عزل و نصب ها قرار داشته است.

و از همه مهمتر که ای کاش این حاشیه سازی اجازه می داد به این جنبه پرداخته شود که این سفر راهبردی و مهم که در اوج تحریم های آمریکا علیه هر دو کشور بوده، چه نتایج کوتاه مدت و بلندمدتی داشته و چه زمانی نتایج آن برای عموم مردم ملموش خواهد شد؟