اگر آهنگ در نظر عرف متدینین ،لهوی و تهییج کننده باشد هرچند برای شخص خاصی تاثیر نداشته باشد ،حرام است و فرقی نمی کند که مجوز ارشاد داشته باشد یا نداشته باشد،یااز تلویزیون پخش شود .آهنگ لهوی آهنگی است که موجب حرکات غیر ارادی در انسان گردد و مناسب مجالس اهل معصیت باشد.
دلیل حرام بودنش این است که: موجب فساد اخلاق مى گردد و ایمان حیا و عفت را از دل انسان یبرون مى برد و تجربه نشان داده است که بسیارى از افراد تحت تاثیر آهنگ هاى غنا راه تقوا و پرهیزکارى را رها کرده و به شهوات و فساد روى مى آورند. در تفسیر «روح المعانى» سخنى از سران یکى از بنى امیه نقل مى کنند که به آنها مى گفت: از غنا بپرهیزید که حیا را کم مى کند شهوت را مى افزاید شخصیت را درهم مى شکند و اگر مى بینیم که در روایات اسلامى مکرر آمده که غنا روح نفاق را در قلب پرورش مى دهد اشاره به همین حقیقت دارد. روح نفاق همان روح آلودگى به فساد و کناره گیرى از تحول و پرهیزکارى است. امام صادق (ع) فرمودند: «الغنا یورث النفاق و یعقب الفقر؛ غنا در دل روح نفاق را پرورش مى دهد و بدنبال خود بدبختى و فقر مى آورد». ب ) غافل شدن از یاد خدا و فراموش کردن خدا نیز یکى دیگر از آثار زیان بار غنا و موسیقى است. امام صادق(ع) در تفسیر آیه شریفه «واجتنبوا قول الزور؛ از گفتار باطل و ناروا بپرهیزید». فرمودند: مراد از قول زوردر آیه شری فه غناست. گفتار باطل و ناروا هر چیزى است که انسان را از خدا دور مى کند و از راه درست منحرف مى کند. امام صادق (ع) فرمودند: «الغنا مجلس لاینظرالله الى اهله و هو مما قال الله عزوجل: «ومن الناس من یشترى لهوالحدیث لیضل عن سبیل الله؛ مجلس غنا و خوانندگى مجلسى است که خدا به اهل آن نمى نگرد و آنها را مشمول لطفش قرار نمى دهد. و این مصداق همان چیزى است که خداوند عز وجل فرموده: بعضى از مردم هستند که سخنان بیهوده را خریدارى مى کنند تا مردم را از راه خدا گمراه سازند». در این روایت امام (ع) غنا و موسیقى را یکى از مصداق هاى گفتار بیهوده اى دانسته که انسان هارا از راه خدا گمراه مى کند. در این روایت امام (ع ) غنا و موسیقی را یکی از مصداق های گفتار بیهوده ای دانسته که انسان هارا از راه خدا گمراه می کند. نظر مقام معظم رهبری هم در موسیقی این است که موسیقی مطرب (طرب انگیز و شایسته مجالس لهو) حرام است و تشخیص آن به عهده مکلف است و صداهای مشکوک که نمی دانید طرب انگیز هست یا نه اشکال ندارد. موسیقی و آواز مهیج حرام است و علت آن وجود روایاتی است که از اهل بیت (ع ) صادر شده و این عمل را مورد نهی قرار داده است . این نهی حکمت ها و علت های مختلفی دارد که یکی از آنها تائثیرگذاشتن بر قوه عقلانی است . به طور کلی هر آنچه که انسان را از حالت عادی بیرون آورد, برای سلامت روح و روان مضر خواهد بود (گرچه ممکن است دارای لذت های مقطعی باشد).