آياعذاب “گنهكاران”و”ساكتين”از بني اسرائيل كه حرمت روز شنبه راشكستند يك چيز بود؟

(فَلَمَّا عَتَوْا عَن مَّا نهُوا عَنْهُ قُلْنَا لهَمْ كُونُوا قِرَدَةً خَسِئِينَ)(166/اعراف)

ظاهر آيات فوق اين است كه از آن سه گروه (گنهكاران ، ساكتان و اندرز دهندگان ) تنها گروه سوم از مجازات الهى مصون ماندند و به طورى كه در روايات آمده است آنها هنگامى كه ديدند اندرزه ايشان مؤ ثر واقع نمى شود ناراحت شدند و گفتند ما از شهر بيرون مى رويم ، شب هنگام به بيابان رفتند و اتفاقا در همان شب كيفر الهى دامان دو گروه ديگر را گرفت .

و اما اينكه بعضى از مفسران احتمال داده اند كه تنها گروه گنهكار گرفتار عذاب شدند و ساكتان نيز رهائى يافتند با ظاهر آيات فوق به هيچوجه سازگار نيست از آيات فوق (164تا166سوره اعراف) چنين برمى آيد كه كيفر مسخ شدن،منحصر به گنهكاران بود زيرا ميگويد فلما عتوا عما نهوا عنه … (هنگامى كه در برابر آنچه نهى شده بودند سركشى كردند…) ولى از طرفى از آيات فوق نيز استفاده كه تنها اندرز دهندگان از مجازات رهائى يافتند، زيرا مى گويد انجينا الذين ينهون عن السوء (آنها را كه نهى از منكر مى كردند رهائى بخشيديم ).

از مجموع اين دو چنين استفاده مى شود كه هر دو گروه مجازات شدند ولى مجازات مسخ ، تنها مربوط به گنهكاران بود، و مجازات ديگران احتمالا هلاكت و نابودى بوده است ، هر چند گنهكاران نيز چند روزى پس از مسخ شدن – طبق روايات – هلاك شدند. 

منبع:

تفسير نمونه جلد 6 صفحه423و 424