همه مراجع(به جزآيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد): آنچه كه باعث افطار روزه مىشود، خوف ضررى است كه منشأ عقلايى داشته باشد وميزان در مقدار آن، عرف عقلا است؛ به گونه اى كه اثر مترتب بر روزه را ضرر بدانند.
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: آنچه كه باعث افطار روزه مى شود، خوف ضررى است كه منشأ عقلايى داشته باشد و مقدار ضرر،بايد قابل توجه باشد.
منبع:
توضيح المسائل مراجع، م 1743، 1744.آيات عظام تبريزى، سيستانى، وحيد، منهاج الصالحين، شرايط صحة الصوم، م 1029.