آيا سني­ها امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ را قبول دارند، آن ها چه کسي را منجي اسلام مي­دانند؟

جامع­ترين پاسخ به اين پرسش را مي­توان نظر ابن ابي الحديد معتزلي ذكر كرد. آنجا كه مي­نويسد: «ميان همه مسلمين اتفاق قطعي است كه عمر دنيا و احكام و تكاليف پايان نمي­پذيرد، مگر پس از ظهور مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ».[1]پس در اين که تمامي فرق اسلامي اعمّ از سنّي و شيعه و نيز کليّه فرق منشعب از اينها به امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ و ظهور آن حضرت در آخر الزمان معتقدند شکّي نيست. اما در تطبيق اين مطلب با مصداق خارجي آن و اين که آيا آن حضرت امروزه در قيد حيات هستند يا در آخر الزمان متولد خواهند شد بين فرق اسلامي اختلاف است. و اين اختلاف در فرق اهل سنت چشم گير است که مي­توان اين اختلافات را در دو مورد کلي بيان کرد.
1ـ برخي از علماء اهل سنت همچون شيعه بر اين باورند که حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ متولد شده و در حال حاضر در قيد حيات بوده و در آخر الزمان ظهور خواهد کرد و از اين گروه مي­توان به: حافظ سليمان بن ابراهيم قندوزي حنفي (1220 ـ 1294 هـ ق) و شيخ مؤمن بن حسن بن مؤمن شبلنجي شافعي و سبط ابن جوزي (م 654 هـ ) و گنجي شافعي (م 658 هـ ) و ديگران اشاره کرد.
قندوزي حنفي در «ينابيع الموده»، به تفصيل در رابطه با پدر و مادر و نحوه تولد آن حضرت به روايت حکيمه خاتون دختر امام جواد ـ عليه السلام ـ پرداخته است.[2]و شبلنجي در «نور الابصار»[3] و ابن جوزي در «تذکرة الخواص»[4] و گنجي شافعي در «البيان» به مطالبي از اين قبيل اشاره کرده­اند.[5]2ـ برخي ديگر از علماء اهل سنت بر اين عقيده­اند که حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ در آخر الزمان متولد شده و سپس ظهور خواهد کرد.
اکثر علماء اهل سنت در زمره اين گروه دوم هستند، هر چند که در روايات خود به تناوب آورده­اند که آن حضرت از فرزندان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و علي بن ابيطالب ـ عليه السلام ـ و حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ و سپس از فرزندان امام حسين ـ عليه السلام ـ و نيز از فرزندان امام رضا ـ عليه السلام ـ و همچنين از فرزندان امام حسن عسکري ـ عليه السلام ـ مي­باشد.[6] ولي در نهايت مي­گويند آن حضرت هنوز متولد نشده است.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ امامان اهل بيت ـ عليهم السلام ـ در گفتار اهل سنت، داود الهامي.
2ـ الامام المهدي عند اهل السنّه، مهدي فقيه ايماني.
3ـ منتخب الاثر، آيت الله صافي گلپايگاني.
 
پي نوشت ها:
[1]. صافي گلپايگاني، لطف الله، منتخب الاثر، تهران، من منشورات مکتبة الصدر، بي­تا، ص3.
[2]. قندوزي حنفي، سليمان بن ابراهيم، ينابيع المودة، قم، انتشارات شريف رضي، چاپ اول، 1371، ج2، ص464.
[3]. شبلنجي شافعي، مؤمن بن حسن بن مؤمن، نور الابصار، بيروت، دارالجبيل، 1409ق، ص342.
[4]. ابن جوزي، تذکرة الخواص، بيروت، مؤسسة اهل البيت، 1401 ق، ص325.
[5]. گنجي شافعي، البيان في اخبار صاحب الزمان(عج)، منشورات مؤسسة الهادي للمطبوعات، 1399ق، ص148.
[6]. جويني، ابراهيم بن محمد، فرائد السمطين، بيروت، مؤسسة المحمدي للطباعة و النشر، چاپ اول، 1400ق، ج2، ص318 و 320 و 323 و 329 و337.