انسان وقتي بخواهد به كاري دست بزند ناچار است زير و روي آن كار را بررسي نموده و تا آنجا كه ميتواند فكر خود را به كار بيندازد و چنانچه از اين راه نتوانست صلاح خود را در آن كار تشخيص دهد، ناگزير بايد از ديگران كمك فكري گرفته و تصميم خود را با كساني كه صلاحيت مشورت و قوه تشخيص صلاح و فساد را دارند در ميان بگذارد تا به كمك فكر آنها خير خود را در انجام دادن آن كار يا ترك آن كار، تشخيص دهد و اگر از اين راه هم چيزي دستگيرش نشد، چارهاي جز اينكه متوسل به خداي خود شده و خير خود را از او مسألت نمايد، ندارد و اين همان استخاره است كه غالبا بوسيله قرآن و با رعايت آدابي انجام مي گردد.
زماني كه استخاره انجام شد نبايد نسبت به نتيجه آن بي اعتنايي كرد و بهتر است طبق استخاره عمل نمود اما اگر كسي به استخاره عمل نكند كار حرامي مرتكب نشده ولي ممكن است بي اعتنايي به آن موجب پشيماني گردد.با تغيير موضوع استخاره و صدقه دادن مي توان استخاره را تكرار نمود.
پي نوشت:
مركز پاسخگويي به سوالات ديني انوار طاها