آيا ممكن است خونى، بعضى از نشانههاى حيض را نداشته باشد؛ ولى با وجود آن خون حيض محسوب شود؟ عكس آن چطور؟
همه مراجع: آرى، اين امر ممكن است؛ مانند زنى كه عادت وقتيه دارد. اگر در وقت عادت خود سه روز يا بيشتر خون ببيند، حيض محسوب مىشود؛ هر چند نشانههاى حيض را نداشته باشد. همچنين زنى كه بعد از يائسگى خون مىبيند، اين خون هر چند نشانههاى حيض را داشته باشد، حيض محسوب نمىشود.
تبصره . آيةاللَّه مكارم مىفرمايند: اگر زن بعد از يائسگى، آنچه مىبيند تمام شرايط حيض را داشته باشد، بايد مطابق آن عمل كند.
تبصره . توجه و در نظر گرفتن نشانههاى حيض، براى كسى است كه در خون حيض شك دارد؛ ولى كسى كه يقين به حيض يا عدم آن دارد (مانند موارد ياد شده در پاسخ) بر اساس علم و يقين خود عمل مىكند. از اين رو نشانههاى حيض امورى غالبى هستند.
منبع:
العروة الوثقى، ج 1، فصل فى الحيض؛ توضيحالمسائل مراجع، م 488 وآيت الله وحيد، توضيحالمسائل، م 486.آيت الله توضيحالمسائل، م 428.