آیاتی وجود دارد که جابجایی ابرها و نزول باران و تقسیم آب‌ها به شور و شیرین را در حیطه قدرت خدا می‌داند. اما امروزه با دانش روز ابرها بارور شده و در جای دلخواه می‌بارند! آب شور تبدیل به شیرین می‌شود و …! آیا این پیشرفت‌ها، آن آیات را به چالش نمی‌کشد؟!

اگر بشر امروز به دانش و توانایی‌هایی در زمینه علوم طبیعی دست یافته است، این نمی‌تواند ربوبیت پروردگار را زیر سؤال ببرد؛ چون زمینه گفتار در این آیات آن نیست که بخواهد تأثیر عوامل و اسباب را انکار کند، بلکه می‌خواهد بگوید؛ آیا تأثیر این اسباب از خود آنها است و یا از خدا؟! و اثبات کند که اگر اسباب طبیعى و مصنوعی سببیت و تأثیرى دارند، خدا این توانایی را به آنها داده، و خود اسباب را هم خدا آفریده است و هر لحظه که بخواهد می‌تواند هم اسباب طبیعی و هم اسباب ساخت بشر را بی‌تأثیر کند؛ زیرا سر نخ تمام اثرها و مؤثرها به خدا منتهى می‌گردد. از همین رو است که خدا زراعت، کشتی‌رانی و اموری از این دست را که با استفاده از دانش همان زمان نیز در دستر‌س بود، به خود نسبت می‌دهد.