عبدالعظیم حسنى مى‌گوید: من بر آقایم محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابی طالب علیه السلام وارد شدم به قصد این‌که از او درباره قائم سؤال کنم که آیا او مهدى است یا دیگرى، حضرت ابتدائا فرمود:

«… یا اباالقاسم! ان القائم منا هو المهدى الذى یجب ان ینتظر فى غیبته و یطاع فى ظهوره و هو الثالث من ولدى …(1)؛ اى اباالقاسم! همانا قائم از ما همان مهدى است که واجب است در غیبتش انتظار او را کشیده و هنگام ظهورش از او اطاعت شود و او سومین از اولاد من است …».

صقر بن ابى دلف مى‌گوید: به امام جواد علیه السلام عرض کردم: چرا قائم را منتظر خوانند؟ حضرت فرمودند:

«… لان اله غیبتة تکثر ایامها و یطول اءمدها فینتظر خروجه المخلصون و ینکره المرتابون …(2)؛ زیرا براى او غیبتى است که روزهایش زیاد و مدتش طولانى خواهد بود. مخلصین در انتظار خروج او به سر خواهند برد، و شک کنندگان او را انکار خواهند کرد …».

پی‌نوشت‌ها:

1- کمال الدین، ص 377 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 156، ح 1.

2- کمال الدین، ص 378 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 30، ح 4.