ارتداد اصحاب در روایات صحیح و معتبر اهل سنت بسیار وسیع تر و با روایات زیاد و متواتر مطرح شده است در حالی که در منابع شیعه روایات صحیحی که بیانگر ارتداد اصحاب باشد بیش از سه روایت نبوده و به اصطلاح علم حدیث از خبر واحد تجاوز نمی کند. و بقیه روایات از نظر سند دارای اشکالاتی هستند که نمی توان به آنها اعتماد کرد. بنابراین، باید برادران اهل سنت پاسخ دهند که ارتداد اصحاب در این روایات متواتر (روایات رده، حوض) به چه معنا است. اما علمای شیعه معتقدند ارتدادی که در این روایات به صحابه نسبت داده شده هرگز نمی تواند معنای کفر و بازگشت به بت پرستی باشد؛ زیرا این معنا با متن و نص آیات قرآن درباره صحابه و گزارش منابع تاریخی در تضاد است؛ از این روی عموم علمای شیعه این ارتداد را به معنای شکستن پیمان آنان با ولایت و نافرمانی پیامبر (ص) در امر خلافت امام علی (ع) دانستهاند؛ زیرا تنها عده بسیار کمی حاضر شدند در حمایت از حضرت علی (ع) حتی تا پای جان نیز پیش بروند و به گفته آن حضرت با سرهای تراشیده و شمشیرهای برهنه به حمایت ایشان بیایند. با این حال افراد دیگری نیز به شهادت منابع روایی بعداً به این گروه پیوستند که از آن جمله میتوان به عمار اشاره کرد.
اما اهل بیت بنا به روایت منابع تاریخی در مسئله خلافت همگی از حضرت علی (ع) حمایت کردند و اگر جایی نیز سکوت کردهاند، تنها به دلیل اقتدا به خود ایشان و حفظ مصالح اسلام بوده است. البته این که فردی از بنی هاشم بوده است، دلیل بر این نیست که حتماً از شیعیان نیز باشد. یا این که در همه عمر در مسیر حق حرکت کرده باشد.