توانایی امام زمان(ع) در برقراری عدالت بیش از پیامبران و سایر امامان است؟

برخی از افراد با طراحی این گونه سوالات اینطور القا می کنند که امام زمان(ع) توانایی های ذاتی دارند که پیامبران گذشته یا پیامبر اسلام نداشته اند و اشکالی برایشان به وجود می آید که چطور توانایی امام عصر(ع) از پیامبر(ص) بیشتر است که البته بیشتر معاندین به این مسائل دامن می زنند.

اگر می گوییم امام زمان(ع) در عصر ظهور کارهایی را انجام می دهند که پیامبر(ص) نتوانستند، انجام دهند. این در مقایسه با شخص پیامبر(ص) و شخص امام زمان نیست و ما توانایی ذاتی این دو بزرگوار را مقایسه نمی کنیم بلکه اینها وابسته به دو عنصر خارج از این دو است که یکی از آنها وجود یاران است.

زمانی یک طرح و برنامه گسترده قابل اجراست که فرد یارانی داشته باشد، ممکن است رهبری توانایی و برنامه ریزی های لازم را داشته باشد، اما کسی را برای اجرا نداشته باشد که این نتوانستن به خاطر ضعف وجودی رهبر نیست بلکه به خاطر عدم وجود یاران است.

عامل دوم زمینه های مساعد اجتماعی است، ممکن است رهبری نیز یارانی داشته باشد اما جامعه آماده انجام کار نیست، به این معنی که اگر رهبری دستور دهد و یاران هم آن دستور را انجام دهند، بازتاب آن در جامعه قابل توجیه نیست و مردم توان درک آن را ندارند. بنابراین موجب سوتفاهم شده و باعث می شود ایمان مردم از بین برود.

یکی از مصادیق روشن زمینه داشتن کارها بحث ساختن کعبه است. در کتاب های معتبر اهل سنت آمده است که پیامبر اسلام به همسرشان عایشه فرمودند: من دوست دارم کعبه را آن طور که حضرت ابراهیم ساخته، بنا کنم زیرا باید حجر اسماعیل داخل کعبه باشد، کعبه دو در از زمین داشته باشد. نه بالاتر و ادامه می دهند؛ و اگر نه اینکه قوم تو تازه مسلمان نشده بودند، من این کار را می کردم.

حال سوالی که پیش می آید، این است که چرا پیامبر(ص) کعبه را نساخت و تخریب نکرد؟ چون جامعه پذیرش این کار را نداشت، در روایات آمده است که امام عصر(ع) وقتی ظهور می کنند، کعبه را در همان پایه ای که حضرت ابراهیم ساخته بود، بنا می کنند و زمینه پذیرش آن در جامعه مکه وجود دارد.