تبلیغ دین اسلام به طور عام و سیره ی پیامبر (ص) به طور خاص، از مهم ترین مسائلی است که شایسته است درباره ی آنها و راه های تبلیغ و اجرایی کردنشان تفکر شود. البته در این رابطه مسائلی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد:
1. حق بودن دین اسلام و سیره ی پیامبر اکرم (ص) باعث نمی شود تا انسان از راه های غیر مشروع بخواهد آن را تبلیغ کند. از نگاه اسلام هدف وسیله را توجیه نمی کند؛ چرا که این شیوه و روش ماکیاولی است. در نظر آنها انسان می تواند برای تبلیغ هدفش از هر وسیله ای بهره گیرد. در حالی که این روش از نظر اسلام مورد تائید نیست. بنابراین، صحیح نیست چیزهایی که مخالف ارزش های بالا و والای دینی است، از آنها برای ترویج و پیاده کردن ارزش ها بهره گیریم.
2. علاوه بر آن، هنگامی که به سیره و روش پیامبر (ص) و ائمه (ع) نگاه می کنیم، می بینیم که آن بزرگواران اهتمام ویژه ای در بهره گیری از ابزار و راهکارهای درست داشتند، همان گونه که نسبت به اهداف بلند و افکار پاک اهتمام داشتند.
از این رو؛ با غنا و موسیقی حرام جایز نیست که به تبلیغ دین بپردازیم. اما فیلم ها، تصاویر و کنسرت ها، اگر برنامه هایشان مخالف شرع نباشد در بهره گیری از آنها برای مقاصد اسلامی اشکالی نیست، در غیر این صورت جایز نیست. بهر حال راه ها و وسایل حلال در جهت تبلیغ دین و سیره ی پیامبر (ص) فراوان است؛ زیرا اسلام راه های تبلیغ و ترویج دین را به راه و روش خاصی منحصر نکرده، بلکه برای این کار قانون و ضابطه – که همان مطابقت با روح شریعت باشد را – معرفی نموده است. بنابراین، هر وسیله و روش که موافق این اصل (مطابقت با روح شریعت) باشد، می شود از آن در راه اهداف و مقاصد خویش بهره جست.