حضرت شیث یکی از فرزندان آدم (علیه السلام ) است که خداوند او را پس از مرگ هابیل به حضرت آدم ارزانی داشت و به آدم (علیه السلام ) وحی نمود که « ای آدم این پسر هبه و بخششی است از من به تو بنابراین او را هبه الله نام بگذار ».(1) در مورد تکثیر نسل فرزندان آدم خداوند در قرآن چنین می فرماید « یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده و خلق من ازواجها و بث منهما رجالا کثیرا و نساء ».(2) یعنی ای مردم از پروردگارتان بپرهیزید و تقوی پیشه کنید آن خدایی که همه شما را از یک انسان پدید آورد و همسر آدم را از او آفرید و از این دو (آدم و حوا ) مردان و زنان فراوانی بوجود آورد »
از تعبیر « بث فیها » استفاده می شود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته و موجود دیگری در آن دخالت نداشته است .(3)
لازمه این قول این است که بگوییم پسران حضرت آدم با خواهرانشان ازدواج کرده اند و در کتاب احتجاج طبرسی، ج 2 ،ص 44 روایتی از امام سجاد (علیه السلام ) نقل شده که فرمودند : « هابیل با لوزا خواهر همزای قابیل ازدواج کرد و قابیل با اقلیما خواهر همزای هابیل » بنابراین این ازدواجها مباح و جایز بوده است زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود و بدیهی است که ممنوعیت یک کار بسته به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد .
چه مانعی دارد که بنا بر ضرورتها وایجاب مصالحی در پاره ای از زمانها مطلبی جایز باشد و بعداً حرام گردد . (4)
به دیگر بیان احکام تابع مصالح و مفاسد است و چون آن روز در تمام دنیا نسل بشر منحصر در همین فرزندان حضرت آدم بوده بنا براین مصلحت ایجاب می کرده که چنین ازدواجهایی صورت گیرد و از آنجایی که مساله یک مساله تشریعی است و تشریع هم تنها و تنها از آن خداست لذا او می تواند یک عمل را روزی حلال و روز دیگر حرام کند (5)
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
از تعبیر « بث فیها » استفاده می شود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته و موجود دیگری در آن دخالت نداشته است .(3)
لازمه این قول این است که بگوییم پسران حضرت آدم با خواهرانشان ازدواج کرده اند و در کتاب احتجاج طبرسی، ج 2 ،ص 44 روایتی از امام سجاد (علیه السلام ) نقل شده که فرمودند : « هابیل با لوزا خواهر همزای قابیل ازدواج کرد و قابیل با اقلیما خواهر همزای هابیل » بنابراین این ازدواجها مباح و جایز بوده است زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود و بدیهی است که ممنوعیت یک کار بسته به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد .
چه مانعی دارد که بنا بر ضرورتها وایجاب مصالحی در پاره ای از زمانها مطلبی جایز باشد و بعداً حرام گردد . (4)
به دیگر بیان احکام تابع مصالح و مفاسد است و چون آن روز در تمام دنیا نسل بشر منحصر در همین فرزندان حضرت آدم بوده بنا براین مصلحت ایجاب می کرده که چنین ازدواجهایی صورت گیرد و از آنجایی که مساله یک مساله تشریعی است و تشریع هم تنها و تنها از آن خداست لذا او می تواند یک عمل را روزی حلال و روز دیگر حرام کند (5)
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی