قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
عارف کسی است که: با فکر خویش، با تمام وجود به عالم جبروت روی کند و بدون وقفه در پی تابیدن نور حق در سر خویش باشد . در بیانی روان تر : عارف کسی است که حقایق اشیاء رابه طریق کشف و شهود آن چنان که هست ببیند، البته به طوری که هم دارای دین و مذهب باشد و هم اهل ریاضت و کشف شهود؛ و از مقام علم الیقین به مرتبه عین الیقین و حق الیقین رسیده باشد و مقصود ومنظورش از ریاضت و عبادت فقط خداوند باشد و بس و نه ترس از عذاب دوزخ یا طمع در بهشت، به هر حال عارف کسی است که در پی معرفت خداوند است و این معرفت را با چشم بین می خواهد، نه عقل و چشم این سویی، رسیدن به این مرتبه (معرفت خداوند) که شهود توحید ذات است، نیازمند عزمی راسخ طلبی، همیشگی ، ریاضتی، طاقت فرسا و استادی مجرب است (1)
و با یک توصیه و یا بیشتر از آن ، محقق نمی گردد اما در حد پایین و اولین می توان گفت باید طالب معرفت به آداب و افعال چنان مقید باشد که هیچ کاری را انجام ندهد، مگر به امر و خواست ومیل خداوند و هیچ فعلی را ترک نگوید مگر به نهی و اکراه پروردگار یعنی امیال خویش را وارد در افعال قرار ندهد و میل اراده الهی را منشاء افعال خویش بداند . یعنی فقط در مسیر رضایت خداوند حرکت نماید و تمام حرکات و رفتارهایش رنگ و بوی اهی داشته باشد.
همه چیز را از خدا بداند و برای رسیدن به این مرحله نیازمند: پیامبر و نبوت و یا ولایت می باشد چرا که اگر این دو را ندانسته به این مرحله نمی رسد و برای رسیدن این دو باید بخواهد از خداوند دعا نیایش کند درواقع دعا جزئی از عرفان است رسیدن به عرفان دعا می باشد منتهی دعا آنها با دعای ما فرق دارد او برای شهود توحید ذات و راه یافتن حضرت دعا می کند ما برای دنیا، پس نیازمند به شریعت میباشد آنطور نیست که ظواهر را رها کنند پیامبر اکرم می فرماید«لو عرفتم الله حق من معرفته لزالت لدعائکم الجبال» اگر شما آن طور که باشید است عارف به ساحت مقدس حق بودید هر آینه به سبب دعایشان کوه ها کنده می شدند .
منابع :
1- دانشنامه امام علی (علیه السلام)، زیر نظر علی اکبر رشاد، ج 4،ص 18 ،تهران 1380 ش.
2- انصاریان حسین، دیار عاشقان چاپ اول، پیام آزادی، تهران 1369.
3- پناهی مهین، اخلاق عارفان، چاپ اول، روزنه، تهران 1371.
4- تهرانی مجتبی، درآمدی بر سیر سلوک، چاپ اول، تهران ،1375 ش.
5- حسن زاده آملی، حسن انسان درعرف عارفان، چاپ اول سروش،تهران 1377ش.
6- شیرازی صدر الدین، عرفان و عارف نمایان، ترجمه محسن بیدار فرد، چاپ سوم ، الزهرا تهران 1371ش.
7- مصباح یزدی محمد تقی، رامیان کوی دوست ،چاپ اول موسسه امام خمینی، قم 1374.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
و با یک توصیه و یا بیشتر از آن ، محقق نمی گردد اما در حد پایین و اولین می توان گفت باید طالب معرفت به آداب و افعال چنان مقید باشد که هیچ کاری را انجام ندهد، مگر به امر و خواست ومیل خداوند و هیچ فعلی را ترک نگوید مگر به نهی و اکراه پروردگار یعنی امیال خویش را وارد در افعال قرار ندهد و میل اراده الهی را منشاء افعال خویش بداند . یعنی فقط در مسیر رضایت خداوند حرکت نماید و تمام حرکات و رفتارهایش رنگ و بوی اهی داشته باشد.
همه چیز را از خدا بداند و برای رسیدن به این مرحله نیازمند: پیامبر و نبوت و یا ولایت می باشد چرا که اگر این دو را ندانسته به این مرحله نمی رسد و برای رسیدن این دو باید بخواهد از خداوند دعا نیایش کند درواقع دعا جزئی از عرفان است رسیدن به عرفان دعا می باشد منتهی دعا آنها با دعای ما فرق دارد او برای شهود توحید ذات و راه یافتن حضرت دعا می کند ما برای دنیا، پس نیازمند به شریعت میباشد آنطور نیست که ظواهر را رها کنند پیامبر اکرم می فرماید«لو عرفتم الله حق من معرفته لزالت لدعائکم الجبال» اگر شما آن طور که باشید است عارف به ساحت مقدس حق بودید هر آینه به سبب دعایشان کوه ها کنده می شدند .
منابع :
1- دانشنامه امام علی (علیه السلام)، زیر نظر علی اکبر رشاد، ج 4،ص 18 ،تهران 1380 ش.
2- انصاریان حسین، دیار عاشقان چاپ اول، پیام آزادی، تهران 1369.
3- پناهی مهین، اخلاق عارفان، چاپ اول، روزنه، تهران 1371.
4- تهرانی مجتبی، درآمدی بر سیر سلوک، چاپ اول، تهران ،1375 ش.
5- حسن زاده آملی، حسن انسان درعرف عارفان، چاپ اول سروش،تهران 1377ش.
6- شیرازی صدر الدین، عرفان و عارف نمایان، ترجمه محسن بیدار فرد، چاپ سوم ، الزهرا تهران 1371ش.
7- مصباح یزدی محمد تقی، رامیان کوی دوست ،چاپ اول موسسه امام خمینی، قم 1374.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی