خانه » همه » مذهبی » آیا در بهشت برای زنان بهشتی این امکان هست که با دو شوهر متفاوت در زمانهای متفاوت ازدواج کنند، یعنی یک مدت با این همسر و یک مدت هم با همسری دیگر ازدواج کنند؟

آیا در بهشت برای زنان بهشتی این امکان هست که با دو شوهر متفاوت در زمانهای متفاوت ازدواج کنند، یعنی یک مدت با این همسر و یک مدت هم با همسری دیگر ازدواج کنند؟

برای ما در این جهان درک ابعاد بهشت و نعمت های آن بسیار دشوار بلکه غیر ممکن است. نعمت های این جهانی در برابر نعمت های آن جهان هرگز قابل مقایسه نیست. نعمت های بهشتی گوناگون و دارای درجات است. هر نعمتی میتواند تجسم نوعی از کارهای نیک افراد و درجات آنان در این دنیا باشد. بهشت پرهیزکاران تنها باغ و سبزه زار، درختان و نهرها و خوردنی ها و نوشیدنی ها مطرح نیست، بلکه به لحاظ کمّی و کیفی گستره ای به پهنه آسمان ها و زمین دارد و تمام نعمت های جسمانی و روحانی در آن جمع است؛ به گونه ای که هرچه بخواهند در آنجا می یابند. قرآن کریم درباره گستره بهشت می فرماید: سرعت بجویید برای رسیدن به آمرزش پروردگار خود و بهشتی که گستره آن آسمان ها و زمین است و برای پرهیزگاران آماده شده است. (1)؛ خداوند درباره بزرگی بهشت در خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: «وَ اِذا رَأَیتَ ثَمَّ رَأَیتَ نَعِیما وَ مُلکا کَبیرا؛ هنگامی که در آنجا نگاه می کنی (یا هنگامی که آن مکان را می نگری)، نعمت فراوان و ملک بزرگی را می بینی». (2)؛ ملک کبیر معنایی جامع دارد و به بزرگی بهشت به لحاظ گستردگی و فراوانی نعمت های بهشتی و هم به مقامات معنوی و نعمت های روحانی آن اشاره دارد. قرآن کریم درباره جامعیت بهشت از انواع نعمت ها و موهبت های الهی می فرماید: «وَ فیها ما تَشْتَهیهِ اْلأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اْلأَعْیُنُ؛ در آنجا هر چه دل ها بخواهد و چشم ها از آن لذت ببرد، وجود دارد»(3)؛ – تفاوت ادراک و لذت در این دنیا با عالم آخرت قابل قیاس نبوده و حتی سنخیتی با هم ندارد. همانگونه که در دنیا لذتهای ناشی از حلال و حرام متفاوتند، مانند لذت از دزدی مال مردم با داشتن مال حلال در آخرت نیز لذات اخروی متفاوت از لذات تجارب دنیوی است.
فناپذیری و جاودانگی ،
مقدمه و اصل ،
خلوص و آلایندگی ،
پاداش و کیفر ،
اجتماعی و فردی بودن و …
اهل دنیا و اهل آخرت بودن برخی از تفاوتهای شناخته شده از دنیا و آخرتند.
– سهمیه انسان از لذت محدودیتی ندارد . مفهوم اذْهَبْتُمْ طَیباتِکمْ فی حَیاتِکمُ الدُّنْیا.(4)؛ این نیست که بگویند تو چه بنده خوبی بودی که در دنیا لذت نبردی؛ حالا که در دنیا محرومیت کشیدی عوض آن محرومیت، در آخرت به تو لذت می‌دهیم. لذتهای آخرت نتیجه محرومیتهای عمدی که بشر خودش برای خودش ایجاد کند نیست، بلکه مولود عوامل دیگر است.
نگفته اند شما یکی از دو بدبختی را باید تحمل کنید: یا در دنیا محرومیت بکشید یا در آخرت، و ایندو با هم جمع نمی‌شوند. حضرت علی علیه السلام در نهج‌البلاغه می‌فرماید: … انَّ الْمُتَّقینَ . . . متقین و پرهیزکارانی در دنیا هستند که هم نعمت دنیا و هم نعمت آخرت را برده اند. در دنیا در بهترین مسکنها نشسته‌اند و بهترین غذاها را خورده‌اند و در عین حال به نعمت عقبی هم رسیده‌اند. (5)؛
از نظر اسلام در دنیا یک لذتهایی حرام است. لذت حرام دنیا انسان را از لذت آن دنیا محروم می‌کند بلکه عقاب آن دنیا را می‌آورد. لذت زنا مسلّماً انسان را از لذتهای اخروی محروم می‌کند و بلکه عذاب اخروی می‌آورد. لذت شراب قطعاً انسان را از لذتهای آن دنیا محروم می‌کند. لذت قمار- اگر لذتی داشته باشد- همین طور، لذت ربا همین‌طور، لذت غیبت و دروغ گفتن و به طور کلی لذت هر کار حرامی همین‌گونه است. اما لذت حلال این‌طور نیست. قرآن تصریح کرده است که ما خوشیها را در دنیا حلال کردیم. می‌گوید هرچه خوشی و هرچه پاکیزگی و هرچه را که بدبختی برای بشر نمی‌آورد حلال کردیم. قرآن می‌گوید ما آن لذتی را حرام کردیم که واقعاً لذت نیست، بدبختی است. شراب را تو خیال می‌کنی لذت و خوشی است اما متوجه عواقب آن برای روحت، برای بدنت و برای اجتماعت نیستی. تو لذت آنی زنا را می‌بینی ولی عواقبش را نمی‌بینی. قرآن می‌گوید زنا را چون خبیث و زیان‌آور است ما حرام کردیم و الّا هر لذتی را که عواقب ناگوار نداشته باشد حلال کرده‌ایم. قرآن می‌فرماید: «یحِلُّ لَهُمُ الطَّیباتِ وَ یحَرِّمُ عَلَیهِمُ الْخَبائِثَ»(6)؛ چه منطق عالی‌ای! هرچه که خوشی است، نه یک خوشی آنی، بلکه خوشی‌ای که برای بدن، برای روح و جامعه عواقب ناگوار ندارد حلال است و هرچه که پلید می‌باشد حرام است. «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَةَ اللَّهِ الَّتی اخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیباتِ مِنَ الرِّزْقِ» بگو چه کسی حرام کرده است زیورهای خدا را که برای بشر آورده است؟ چه کسی رزقهای پاکیزه را حرام کرده است؟ «کلوا مِنْ طَیباتِ ما رَزَقْناکمْ» از روزیهای پاک و پاکیزه‌ای که ما داده‌ایم استفاده ببرید.(7) و (8)؛
– از مضمون برخى آیات و روایات، چنین برمى آید که مسئله لذت هاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز در بهشت مى توانند براى خویش شوهرانى دلخواه برگزینند. اصطلاح «حور» نیز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلکه حورهاى مذکر نیز در بهشت وجود دارند.
-کیفیت نعمت های بهشتی برای ما معلوم نیست اعم از خوراکیها ، حورالعین و مانند آن و مقایسه آن با دنیا صحیح نیست .در این امر نیز بین مرد و زن بهشتى فرقى نیست هر کدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ایشان موجود است و براى زنان بهشتى نیز مردان بهشتى به دلخواه شان هست.
– در بهشت هر چه انسان درخواست کند به آن مى رسد.
– همه چیز آخرت اعم از بهشت و جهنم با دنیا فرق دارد.
– آخرت سراى جزا است نه عمل و لذا جای تکلیف نیست.
– لذات جنسی در بهشت وجود دارد، ولى با شکل و ویژگیهای مناسب با آن عالم.
– نعمتهای بهشتی همه طیب و طاهرند و این بدان معنی است که در آنجا خبری از امور پست و چِندش آور نیست.
– بعضی از لذتهای جنسی در دنیا ناشی از اموری رذیلانه و دارای باطنی پست و خسارت بارند که حرام یا مکروه نامیده شده اند. ولو در این دنیا پستی و منفوریت آنها را درک نمی کنیم ولی در آخرت به واقع آن پی برده و دیگر آن را لذت نمی دانیم .
– در بهشت نیز از اموری که در این دنیا لذت آور است ولی باطنی ظلمانی و کثیف دارد خبری نخواهد بود و از جمله این امور نیز بعضی از رفتارهای جنسی است که حکم حرام و یا مکروه دارند.
زنان با ایمان با همسران با ایمان خود وارد بهشت مى شوند. ازآیاتِ قرآنی استفاده مى شود که زنان و مردانى که در این دنیا همسر یکدیگرند هرگاه هر دو با ایمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مى شوند و با هم در بهترین شرایط و حالات زندگى مى کنند . از روایات استفاده مى شود که مقام زنان اهل بهشت برتر از حوریان بهشت است به خاطر عبادات و اعمال صالحى که در این جهان انجام داده اند.
کسى که داخل بهشت مى شود از نعمت ها و زیبایى ها لذت خواهد برد. چنان که قرآن مى فرماید:. «وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْیُنُ» در بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مى برد موجود است . مرد و زن بهشتى هر نوع لذتى بخواهند برایشان موجود است . «وعَدَ اللَّهُ المُؤمِنینَ والمُؤمِنتِ جَنتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الانهرُ خلِدینَ فیها ومَسکِنَ طَیّبَةً فى جَنتِ عَدنٍ ورِضوانٌ مِنَ اللَّهِ اکبَرُ ذلِکَ هُوَ الفَوزُ العَظیم» (9)؛ خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ هایى از بهشت وعده داده که از زیر درختانش نهرها جارى است، جاودانه در آن خواهند بود، و مسکن هاى پاکیزه در این بهشت جاودان دارند، هم چنین خشنودى پروردگار که از همه این ها بالاتر است و این است رستگارى بزرگ.»؛ «لِیُدخِلَ المُؤمِنینَ والمُؤمِنتِ جَنتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الانهرُ خلِدینَ فیها ویُکَفّرَ عَنهُم سَیّاتِهِم»(10)؛ مردان و زنان باایمان را در باغ هایى -از بهشت- وارد کند که نهرها از زیر درختانش جارى است، در حالى که جاودانه در آن مى مانند و گناهانشان را مى بخشد.»

ــــــــــــــــــــ
(1). سوره مبارکه آل عمران/ آیه شریفه133.
(2). سوره مبارکه دهر/ آیه شریفه20.
(3). سوره مبارکه زخرف /آیه شریفه 71.
(4). سوره مبارکه احقاف/آیه شریفه 20.
(5). نامه 27 نهج البلاغه فیض الاسلام.
(6). سوره مبارکه اعراف/ آیه شریفه 157.
(7). سوره مبارکه اعراف/ آیه شریفه 32.
(8). سوره مبارکه طه/آیه شریفه 81 .
(9). سوره مبارکه توبه/آیه شریفه 72.
(10). سوره مبارکه فتح/آیه شریفه 5 .

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد