احمد کاتب می‌گوید: «بعد از وفات امام حسن ‌عسکری علیه‌السلام، حیرت و شک و تردید در جامعه شیعه، در امر امامت بعد از آن حضرت و ولادت فرزند او پدید آمد». او درصدد آن است که از این موضوع بهره‌برداری کرده و اثبات کند که موضوع ولادت حضرت، اجماعی نبوده است.

پاسخ:

اولاً: مسأله حیرت و تردید در بین عوام مردم، آن‌ گونه که تشدید شد، امری طبیعی به نظر می‌رسید؛ زیرا جو خاص سیاسی و احتمال قتل حضرت، اقتضا داشت که امر ولادت حضرت مستور باشد و تنها عده‌ای خاص از اصحاب امام حسن‌عسکری علیه‌السلام از آن مطلع گردند و توسط آنها این موضوع منتشر شود.

ثانیاً: وجود حیرت و غموض در امر ولادت حضرت ولی‌عصر، دلیل بر وجود اوست نه عدم آن. یعنی ولادتی بوده، ولی از آنجا که مخفی واقع شد، عده‌ای را در حیرت فرو برد.

ثالثاً: همان‌گونه که مکرراً اشاره شد، گرچه در ابتدای غیبت، برخی از عوام مردم در حیرت به سر می‌برند، ولی بعد از مدتی نه‌چندان دور به ‌واسطه کوشش فراوانی که بزرگان امامیه در روشن‌ساختن عموم مردم در امر ولادت و امامت حضرت‌ مهدی علیه‌السلام داشتند، تمام جامعه شیعی از حیرت خارج شده و همگی به امامت آن حضرت معتقد شدند.