با توجه به روایات و کلام مفسران؛ منظور آیه شریفه «الَّذینَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ دائِمُونَ»، قطعاً این نیست که انسان همیشه و در تمام شرایط سازگار و ناسازگار، مشغول نماز باشد و غیر از نماز هیچ کار دیگری را نیز انجام ندهد. همچنین به نظر میرسد منظور از دوام بر نماز، امری تشکیکی است به این معنا که آیه شامل افراد مختلفی میشود؛ نمازگزارانی که نمازهای واجب خود را در زمان مخصوص و نیز زمان فضیلت انجام میدهند.
آنانی که نوافل یومیه خود را نیز در زمان مخصوص ادا نموده و اگر نافلهای از ایشان فوت شد، آنرا قضا نمایند. آنانی که علاوه بر نوافل یومیه، نمازهای دیگری را نیز به جا میآورند. و ….
اما در مورد خواندن نماز مستحبی در حال راه رفتن، یا در کشتی، هواپیما و … نیز باید گفت این نمازها صحیح است و برخی از شرایط نماز مانند رو به قبله بودن را ندارد.
آنانی که نوافل یومیه خود را نیز در زمان مخصوص ادا نموده و اگر نافلهای از ایشان فوت شد، آنرا قضا نمایند. آنانی که علاوه بر نوافل یومیه، نمازهای دیگری را نیز به جا میآورند. و ….
اما در مورد خواندن نماز مستحبی در حال راه رفتن، یا در کشتی، هواپیما و … نیز باید گفت این نمازها صحیح است و برخی از شرایط نماز مانند رو به قبله بودن را ندارد.