اتفاقا ظاهر آیه مورد نظر، جواز بنای مسجد در کنار قبور بوده، و از تفاسیر نیز چنین برمیآید که چنین مسجدی در جوار مرقد اصحاب کهف بنا شده است.
البته روایاتی وجود دارند که ظاهر آنها، ممنوعیت بنای مسجد در این مکان ها است، ولی با توجه به این آیه و نیز بررسی خود این روایات، درمییابیم که آنها بر این امر تأکید دارند که قبور به بت خانهای تبدیل نشود که از پرستش خدا در آن خبری نباشد و چنین موضوعی در بنای مساجد در مجاورت قبور و عبادت خدا در آن، منتفی است و نمازی که رو به قبله باشد، صحیح است، و این که میان نمازگزار و کعبه، حائلی همانند ضریح قبور و یا هر چیز دیگری وجود داشته باشد، به نماز او آسیبی نمیرساند.