خیر واکسینه شدن کودک موجب ابتلاء او به بیماری اوتیسم نمی شود. طی مطالعات بیشمار صورت گرفته هیچ گونه ارتباطی میان واکسن و اوتیسم (نوعی اختلال رشدی که مشخصه آن اختلال خفیف تا شدید مهارت های ارتباطی و تعامل اجتماعی است) پیدا نشده است. علاوه بر آن، در گزارشی پیشگامانه از انستیتوی پزشکی (IOM) سال 2004 آمده است که تیمروسال یا تیمروزال (نوعی ترکیب جیوه آلی که از دهه 1930 به عنوان ماده نگهدارنده در واکسنها استفاده می شود) باعث بروز اوتیسم نمی شود.
 
با این وجود بعضی از والدین ترجیح می دهند فرزندان خود را از ایمن سازی یا به اصطلاح واکسینه شدن محروم کنند، که البته این کار آنها را در معرض خطر ابتلاء به بیماری های کشنده قرار می دهد.
 
در چند سال گذشته به ویژه واکسن MMR (واکسن سرخک، سرخچه و اوریون)  سخت تحت انتقاد قرار گرفته است، اگرچه بسیاری از گزارش های علمی هیچگونه مدرکی دال بر ارتباط این واکسن با اوتیسم پیدا نکرده اند. در حقیقت، یکی از مطالعات انجام شده در سال 1998 که مدت زمان طولانی به طول انجامید و وجود ارتباط احتمالی بین اوتیسم و ​​واکسن MMR را محتمل دانست، در سال 2004 تکذیب شد و پزشکی که این نظریه را مطرح ساخته و منتشر کرده بود مجوز طبابت خود را از دست داد. این مطالعه حتی قبل از آن که بی اعتباری آن به اثبات رسد و به عنوان تحقیقی تقلبی اعلام شود، توسط کلیه سازمانهای مهم بهداشتی از جمله AAP، مؤسسات بهداشت ملی (NIH)، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) رد شده بود.
 
براساس گزارش IOM 2004، دلیلی بر این باور نیست که تیمروسال با اوتیسم مرتبط است. با این وجود، در تلاش برای کاهش قرار گرفتن کودک در معرض جیوه و سایر فلزات سنگین، تیمروسال در سال 1999 از واکسنهای کودکان حذف شد. اکنون، واکسن های تزریقی برای شیرخواران و کودکان خردسال حاوی هیچ گونه تیمروسال نبوده یا دارای تنها مقدار کمی از آن هستند. همچنین مطالعات اخیر صورت گرفته هیچ مشکلی را از نظر شناختی و رفتاری در نوزادانی که احتمال می رود واکسن حاوی تیمروسال را دریافت کرده باشند، نشان نداده است.
 
در این صورت علت افزایش نرخ اوتیسم در سالهای اخیر چه می باشد؟ اولاً، تعریف گسترده تری از اوتیسم وجود دارد که می تواند برای اکثر کودکانی که علائم مختلفی را نشان می دهند، اعمال شود. رشد آگاهی نسبت به این بیماری در بین متخصصان بهداشت نیز منجر به تشخیص بیشتر آن شده است.
 
و اگرچه ممکن است تعداد کودکانی که به اوتیسم مبتلا هستند در حال افزایش باشد، اما میزان واکسیناسیون MMR این گونه نبوده است. در لندن، تشخیص اختلالات اوتیسم از سال 1979 رو به افزایش بوده است، اما از زمان شروع واکسیناسیون معمول MMR در 1988، میزان واکسیناسیون MMR افزایش نیافته است.
 
همچنین، میانگین سن تشخیص بیماری اوتیسم در کودکانی که واکسن MMR را دریافت کرده و دریافت نکرده اند، یکسان بوده است. آنچه بسیاری از محققان در حال کشف آن هستند، این است که علائم ظریف و نامحسوس اوتیسم اغلب قبل از تولد یک سالگی کودک و گاهی اوقات حتی در اوایل شیرخوارگی وجود دارد اما گاهاً تا زمان توجه والدین به این علائم مورد غفلت قرار می گیرند.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏