قرآن می‌فرماید: «أَنَّ الْأَرْضَ» به درستی که زمین «یَرِثُها» وارثش می‌شوند، چه کسانی؟ «عِبادِیَ» بندگان من، نه هر بنده‌ای «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105) باید صلاحیت داشته باشد. آینده‌ی جهان با مردان خداست.

«عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» چه کسانی هستند؟

صالحون یعنی صلاحیت داشته باشد. نه هرکس که نماز شب بخواند. ممکن است خیلی آدم مۆمنی هم باشد ولی صلاحیت حکومت نداشته باشد. آدم هست که خیلی آدم خوبی است، همه واجبات و مستحبات را انجام می‌دهد اما صلاحیت اداره‌ی کشور را ندارد. لذا نگفته: «عِبادِیَ المتقون»، «عبادی المۆمنون»، «عبادی المتهجدون»، «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». مسأله‌ی صلاحیت مسأله‌ی مهمی است.

«عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» صلاحیت حکومت، ممکن است خیلی طرف خوب باشد، پیغمبر گفت: ابوذر آدم خوبی هستی اما صلاحیت مدیریت حتی دو نفر را نداری. «إِنِّی أَرَاکَ ضَعِیفا» من تو را ضعیف می‌دانم. «فَلَا تَأَمَّرَنَّ عَلَى اثْنَیْن » (بحارالانوار/ج72/ص4) تو ولایت دو نفر را نباید داشته باشی. ولی سلمان را استاندار مداین کرد. سلمان و ابوذر هر دو آدم خوبی بودند ولی سلمان صلاحیت حکومت داشت، ابوذر نداشت.

ممکن است سی نفر، پنجاه نفر، صد نفر، دویست نفر مجتهد باشند. یکی بتواند رهبر شود. ممکن است ملا خیلی باشد، یکی بتواند خطیب باشد. باقی‌ها نتوانند خطبه بخوانند. صلاحیت این کار را باید داشته باشد.

آیه‌ی دیگر «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقین » (اعراف/128)، «وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى » (طه/132)، تا حالا تحقیقاً همینطور بوده. بالاخره یزیدی‌ها محو شدند. حسین ماند. آثار یزید و ابن زیاد محو شد، خطبه‌های زینب کبری ماند. شاه محو شد، صدام محو شد، امام خمینی ماند. ابوجهل‌ها، ابوسفیان‌ها محو شدند، پیغمبر ماند. همیشه اینطور بوده است.

«عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» چه کسانی هستند؟

صالحون یعنی صلاحیت داشته باشد. نه هرکس که نماز شب بخواند. ممکن است خیلی آدم مۆمنی هم باشد ولی صلاحیت حکومت نداشته باشد. آدم هست که خیلی آدم خوبی است، همه واجبات و مستحبات را انجام می‌دهد اما صلاحیت اداره‌ی کشور را ندارد. لذا نگفته: «عِبادِیَ المتقون»، «عبادی المۆمنون»، «عبادی المتهجدون»، «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». مسأله‌ی صلاحیت مسأله‌ی مهمی است.

«عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» صلاحیت حکومت، ممکن است خیلی طرف خوب باشد، پیغمبر گفت: ابوذر آدم خوبی هستی اما صلاحیت مدیریت حتی دو نفر را نداری. «إِنِّی أَرَاکَ ضَعِیفا» من تو را ضعیف می‌دانم. «فَلَا تَأَمَّرَنَّ عَلَى اثْنَیْن » (بحارالانوار/ج72/ص4) تو ولایت دو نفر را نباید داشته باشی. ولی سلمان را استاندار مداین کرد. سلمان و ابوذر هر دو آدم خوبی بودند ولی سلمان صلاحیت حکومت داشت، ابوذر نداشت.

ممکن است سی نفر، پنجاه نفر، صد نفر، دویست نفر مجتهد باشند. یکی بتواند رهبر شود. ممکن است ملا خیلی باشد، یکی بتواند خطیب باشد. باقی‌ها نتوانند خطبه بخوانند. صلاحیت این کار را باید داشته باشد.

برتری مذهب اهل بیت(علیهم‌السلام)

قرآن می‌فرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا» باز می‌گوید: «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ» (نور/55) خدا وعده داده «الَّذینَ» به کسانی که «آمَنُوا» دوباره گفته «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» اینجا هم یک صالحات داریم که «لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ» حکومت دستش بدهد. «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»، «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات».

حدیث داریم کسانی که منتظر امام زمان هستند، باید زندگی اشرافی را کنار بگذارند. «فَلْیَسْتَعِدَّ لِلْفَقْر»

می‌گویند: امام عسگری که شهید شد، امام زمان سه، چهار ساله بود. بچه‌ی سه، چهار ساله چطور می‌تواند امام شود؟

جوابش این فلش کامپیوتر است. شما این فلش کامپیوتر را وصل به کامپیوتر می‌کنی، بعد از چند دقیقه، چند ثانیه، تمام علوم از آن کامپیوتر به این منتقل می‌شود. این چیه؟ درونش هم خالی است. مثل تخمه پوک! یعنی یک فلز پوک، بشر توانست علم را از آن کامپیوتر به این فلز منتقل کند چطور شما قبول می‌کنی انسان علم را از فلز به فلز منتقل کند، خدای انسان نمی‌تواند علم امام عسگری را به بچه‌ی چهار ساله منتقل کند؟

بنابراین اینکه بچه‌ی سه، چهار ساله چطور می‌شود امام شود، جوابش فلش کامپیوتر است.

بچه می‌تواند امام شود؟

امامت علم می‌خواهد. وزن که نمی‌خواهد که چند کیلو. مثل رادیو، رادیو ممکن است یک رادیوی کوچک باشد، ده موج را بگیرد، ممکن است یک رادیو اندازه‌ی یک بشکه باشد، یک موج را هم نگیرد. صلاحیت می‌خواهد.

قرآن می‌فرماید: «دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى » (نور/55) آن دینی بر جهان غالب خواهد شد، که خدا از آن راضی باشد. از کدام دین‌ها راضی است. مذهب در دنیا خیلی است. خدا از کدام راضی است؟

یک کد داده گفته: از این راضی هستم. آن دینی که «رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا» (مائده/3) یعنی دین غدیر خم.

آن روزی که امیرالمۆمنین معرفی شد، خدا گفت: راضی هستم از دینی که رهبرش امیرالمۆمنین باشد. پس بالاخره آینده‌ی جهان با کیست؟

قرآن می‌گوید: «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». قرآن می‌گوید: وعده‌ی خدا به کسانی است که ایمان و عمل صالح، قرآن می‌گویید: آینده‌ی جهان به کسی است که مکتبش مورد رضای خدا باشد.

یک حدیث است هم شیعه گفته و هم سنی. همه گفته‌اند. که پیغمبر فرمود: یهودی‌ها 71 فرقه شدند، مسیحی‌ها 72 فرقه شدند. مسلمان‌ها 73 فرقه می‌شوند. بعد پیغمبر فرمود: «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» (بحارالانوار/ج30/ص335) یک فرقه از اینها نجات پیدا می‌کند. «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» یک فرقه «ناجیه» است. تمام فرقه‌های مسلمان می‌گویند: ما اهل نجات هستیم، باقی‌ها هلاک می‌شوند.

برای اینکه ببینیم چه کسی راست می‌گوید و چه کسی دروغ؟ اگر یک پدری در خانه گفت: من یکی از بچه‌هایم را دوست دارم. همه‌ی بچه‌ها می‌گویند: من را گفت، بهترین کسی که باید حل کند آن کسی است که این حرف را زده، بگوییم: آقاجان شما که گفتی یکی از بچه‌هایم را دوست دارم، خودت بگو. کدام‌ها را دوست داری؟ خودش باید بگوید. پیغمبر فرمود: «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» می‌گوییم: یا رسول الله، فرقه‌ی ناجیه کدام است؟

می‌گوید: «مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوح » (بحارالانوار/ج23/ص123) اهل بیت من مثل کشتی نوح است. «مَنْ رَکِبَهَا» هرکس سوار ان کشتی شود، «نَجَا» نجات پیدا می‌کند. نَجَا و ناجی ریشه‌اش یکی است. «ارْتَضى »، «رَضیتُ»

قرآن سه مرتبه این را فرموده. این آیه سه مرتبه در قرآن تکرار شده است. «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه » (توبه/33) آینده‌ی جهان با اهل منطق است. با کیست؟ با اهل منطق. با کسی که منطق او غالب شود.

دوری از اشرافی‌گری در حکومت امام زمان(علیه‌السلام)

باید ساده زیست باشد. حدیث داریم کسانی که منتظر امام زمان هستند، باید زندگی اشرافی را کنار بگذارند. «فَلْیَسْتَعِدَّ لِلْفَقْر» (بحارالانوار/ج64/ص247) باید زندگی‌اش را روی شمعک بیاورد. نمی‌شود آدم زندگی اشرافی داشته باشد، بعد در زندگی اشرافی هم مثلاً بگوید: ای امام زمان من منتظر تو هستم. زندگی ساده!

تسلیم بودن در برابر رهبر، شرط پیروز شدن

ما باید تسلیم باشیم. آینده‌ی جهان با کیست؟ با کسانی که تسلیم باشند. در جنگ احد مسلمان‌ها شکست خوردند. آمدند گفتند: یا رسول الله! مگر شما نمی‌گویی «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ» (محمد/7) مگر شما نمی‌گویید: «أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقین » (بقره/194) پس چرا اینجا خدا با متقین نبود، چرا نصرت نشدیم؟ می‌گوید: درست است خدا گفته: حق را پیروز می‌کنم، اما شما هم یک وظیفه‌ای دارید. شماها در احد می‌دانید چه کردید؟ «عَصَیْتُم » (آل‌عمران/152) معصیت کردید. پیغمبر فرمود: این منطقه را حفاظت کنید، حفاظت نکردید. «تَنازَعْتُمْ» (آل‌عمران/152) نزاع کردید، اختلاف در بین شما افتاد. «فَشِلْتُم » (آل‌عمران/152) شُل شدید. اینها آیه‌ی قرآن است. «فَشِلْتُمْ، تَنازَعْتُمْ، عَصَیْتُم » رمز شکست در احد اینها بود.

صالحون یعنی صلاحیت داشته باشد. نه هرکس که نماز شب بخواند. ممکن است خیلی آدم مۆمنی هم باشد ولی صلاحیت حکومت نداشته باشد. آدم هست که خیلی آدم خوبی است، همه واجبات و مستحبات را انجام می‌دهد اما صلاحیت اداره‌ی کشور را ندارد

آینده‌ی جهان با کیست؟

با امت شُل نمی‌شود. با امتی که معصیت کند، حرف فرماندهی را زمین بگذارد. پیغمبر فرمود: این منطقه را رها نکنید. «تَنازَعْتُمْ» نزاع در شما افتاد. یکی گفت: بمانیم، یکی گفت: برویم. رمز سقوط شما خودتان هستید.

حدیث داریم یاران امام زمان «کَزُبَرِ الْحَدِید» (کافی/ج8/ص294) مثل آهن پاره هستند.

در قرآن بعضی‌جاها می‌گوید: «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ» (انبیاء/31) «لَعَلَّهُمْ» شاید. بعضی‌ جاها هم می‌گوید: «أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» (بقره/157)، «هُمُ الْمُتَّقُون » (بقره/177) «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ»، «هُمُ الْمُتَّقُون ». «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ»، «أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ». «لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ» (بقره/186)، «أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» (حجرات/7) یعنی آینده‌ی جهان با کسی است که از این «لَعَّلَ» رد شده باشد به آن قطعی رسیده باشد.

یک وقت دکتر می‌گوید: این قرص‌ها را عمل کن. فردا بیا تو را ببینم. یعنی چه؟ یعنی نمی‌دانم این قرص نتیجه می‌دهد یا نمی‌دهد، حالا فعلاً آزمایشی. یک وقت می‌گوید: نه، دوای تو قطعاً همین است.

تفکر و برنامه‌ریزی جهانی، نه کشوری و منطقه‌ای

یار امام زمان باید فکر جهانی داشته باشد. چون امام جهانی یک مریدهای جهانی هم می‌خواهد. آدمی که فقط به خودش فکر می‌کند اینها نمی‌توانند یار کسی باشند که کلی ببینند.

دعاها ما را کلی بار می‌آورد. «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ» همه‌ی فقیرها را بی‌نیاز کن. «اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِع » همه‌ی گرسنه‌ها را سیر کن. «اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوب »، «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِد» کل، کل، یعنی کسی که می‌خواهد یار امام زمان باشد باید از نوجوانی فکرش بین‌المللی باشد.