پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز.بایدعرض کرد: کتاب لغت گفته اند که عبد به معنى انسان است اعمّ از حرّ و رقّ.عبد در همه جاى قرآن در بنده خدا اعمّ از مملوک و مطیع بکار رفته است: درآیه17 سوره الفرقان، وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَ ما یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِی هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیلَ – و یاد کن- روزى که خداوند مشرکان و آن چه را به جاى خدا مى پرستیدند – در یک جا-محشور کند، پس – به معبودهاى آنان- گوید: آیا شما بندگان مرا گمراه کردید، یا خودشان راه را گم کردند؟ ، شامل مملوکی وتسخیرى می شود. وهمچنین از سیاق آیه به خوبى برمى آید که مراد از عبد در این جا بندگان به معنای عابدان و زاهدان نیست بلکه مراد بندگانی هستند که دعوت مولاى خود را رد کرده وتمرد نمودند،ومطیع نبودند.