در پاسخ به نکاتی توجه کنید .
وَ قَدْ مَکَرُوا مَکْرَهُمْ وَ عِنْدَ اللَّهِ مَکْرُهُمْ وَ إِنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ ( ابراهیم / 46)
آنها نهایت مکر خود را به کار زدند، و همه مکرها (و توطئه هاشان) نزد خدا آشکار است، هر چند کوه ها با مکرشان از جا برکنده شود!
1. خداوند متعال در نظام هستی سنت هایی دارد که ثابت و لا یتغیر هستند و امور عالم بر اساس ان اداره و مدیریت می شود .
2. از جمله سنت های الهی دادن اختیار و آزادی عمل به کفار و مشرکان و مجرمان است . خداوند می خواهد بشر با اختیار و انتخاب خود راه هدایت و سعادت و یا کفر و ضلالت را انتخاب کند و اگر می خواست می توانست همه را به زور و جبر هدایت کند :   (فَلَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ – انعام / 149) .                     
  در حقیقت این جمله اشاره به آن است که براى خدا کاملا امکان دارد، همه انسانها را اجبارا هدایت کند، آن چنان که هیچکس را یاراى مخالفت نباشد ولى در این صورت نه چنان ایمانى ارزش خواهد داشت و نه اعمالى که در پرتو این ایمان اجبارى انجام مى گردد، بلکه فضیلت و تکامل انسان در آن است که راه هدایت و پرهیزکارى را با پاى خود و به اراده و اختیار خویش بپیماید.
3. بنا بر این اجازه مکر دادن به توطئه گران و مجرمان در راستای حاکم بودن سنت های الهی و اختیار دادن به همه انسان ها در پیمودن مسیر خیر یا شر است .