روایت مورد سوال در بحار به نقل از کتاب تاریخ قم نقل شده که در این روایت آمده است:  کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع جَالِساً إِذْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَةَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا فَقُلْنَا جُعِلْنَا فِدَاکَ مَنْ هَؤُلَاءِ فَقَالَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ هُمْ وَ اللَّهِ أَهْلُ قُمَ . (بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج 57، ص: 216)  این روایت هرچند از نظر سندی قوی نیست  لکن در ذیل همین آیه در تفسیر برهان روایات معتبری آمده است که مقصود از عبادی که بر بنی اسرائیل پیروز می شوند گروهی هستند که خداوند آنان را قبل از قیام امام زمان به انگیزه انتقام از خون هایی که از آل محمد ریخته شده و ظلمی که به ایشان شده بر می انگیزاند آنان هیچ خونی را باقی نمی گذارند مگر این که انتقام می کشند که متن بخش مربوط روایت از این قرار است  بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ قوم یبعثهم الله قبل خروج القائم (علیه السلام)، فلا یدعون وترا لآل محمد إلا قتلوه . بنا بر این با توجه به روایات یاد شده که آیه یاد شده را به خونخواهی در آخر الزمان تفسیر شده روایت مربوط به اهل قم نیز می تواند یکی از وجوه و تاویل های آیه باشد .