دو روایتی که در سوال آمده است منافاتی با هم ندارد چون مفاد روایت اول مبتلا شدن حضرت ایوب به بلایای مختلف است و این که به بلای زوال عقل مبتلا نشد که از همین روایت می توان استفاده کرد بلاهای که در ارتباط با تبلیغ دین خداوند باشد و موجب دور شدن مردم از پیامبر خدا می شود و یا با هدف تبلیغ سازگاری ندارد نباید پیامبر الهی به آن مبتلا شود از جمله زوال عقل مفاد روایت دوم همین است بنا بر این منافاتی بین این دو روایت نیست اما در روایت اول اشکالی به نظر می رسد و آن این است که آیا واقعا مومن غیر پیامبر دچار جنون نمی شود ؟ قطعا بسیار از مومنین در طول تاریخ دچار جنون شده اند پس مقصود از این روایت چیست ظاهرا مقصود از روایت این نیست که مومن به این عارضه دچار نمی شود بلکه مقصود این است که با این عارضه آزمایش نمی شود مقصود از ابتلا آزمایش است چون وقتی فرد دیوانه شود دیگر شعوری ندارد تا در معرض آزمایش الهی باشد ممکن است خداوند به فقر و یا مریضی  فردی را آزمایش کند تا میزان صبر  و تحمل او  مشخص شود اما با ابتلای به جنون چنین آزمایش صورت نمی پذیرد.